Αν αυτό εγίνετο σε μία άλλη χώρα, ακόμη και του Τρίτου Κόσμου, θα συνεπήγετο αυτομάτως την διακοπή διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της φιλοξενούσης και της επιτιθεμένης χώρας. Ο παχυδερμισμός, όμως, της πολιτικής ηγεσίας αμφοτέρων δεν το επέτρεψε.
Πράγματι, η Θράκη εγκατελείφθη, μετά την μεταπολίτευση και αφέθη από τις κομματικές κυβερνήσεις ν’αποαναπτυχθή καθώς είχαν άλλες προτεραιότητες.Η προσπάθεια αναπτύξεως της Θράκης επί δικτατορίας εβασίσθη σε οικονομικά κίνητρα προσελκύσεως ορισμένων βιομηχανιών που είτε ματαιώθησαν εν συνεχεία, όπως της χαρτοβιομηχανίας ΚΕΦΑΛΑ, είτε υπήρξαν οριακές και με την άρση της δασμολογικής προστασίας κατόπιν της ένταξης στην ΕΕ, κατέστησαν ζημιογόνες και εγκατελήφθησαν. Όπως των φωσφορικών λιπασμάτων, ορυκτών, τροφίμων. Η εγκατάσταση Ποντίων στην Θράκη απέτυχε γιατί δεν εξασφάλισζε την απασχόληση τους.
Η πληθυσμιακή απίσχανση της περιοχής ήταν φυσιολογικό αποτέλεσμα της λειψανδρίας αφού άλλες περιοχές της χώρας ήσαν ελκυστικότερες και η Ελληνική οικονομία εβασίσθη στην «μονοκαλλιέργεια» του Τουρισμού. Με ολέθριες συνέπειες.
Το σημερινό πρόβλημα της Θράκης καταλήγει στο ζήτημα αυξήσεως του πληθυσμού και κατ’επέκτασιν της δημιουργίας βιωσίμων ευκαιριών απασχολήσεως παραλλήλως με τον εκσυχρονισμό της Γεωργίας, όπου υπάρχει μεν συγκριτικό πλεονέκτημα αλλ’ όχι η απαιτουμένη μεγάλη έκταση καλλιερειών. Δύναται να εξασφαλισθη με αναδασμό της γης, τον οποίο λησμόνησε η καλή μας κυβέρνηση.
Το φαινόμενο της καθυστερήσεως μιάς περιοχής, εν σχέσει με άλλες «συγκριτικού πλεονεκτήματος», δεν είναι πρωτόγνωρο εν Ελλάδι. Το είχε η Βοιωτία μέχρι την δεκαετία του ’70.΄Ηταν μία καθαρά αγροτική περιοχή .Φθινούσης αποδόσεως ακόμα και στην πλουσία Κωπαΐδα.
Μόλις, όμως, χορηγήθησαν σοβαρά φορολογικά κίνητρα στην περιοχή των Οινοφύτων μετά το 1967, σημαντικές βιομηχανικές μονάδες εγκατεστάθησαν στην περιοχή όπως του αλουμινίου, χαλκού, σιδήρου, ηλεκτρισμού και των logistics.Καμία άλλη περιοχή της χώρας δεν ανεπτύχθη ταχύτερα στην μεταποίηση από όσο τα Οινόφυτα.
Η επιτυχία της Βοιωτίας θα μπορούσε να επαναληφθή στη Θράκη αλλά δεν αρκεί, λογω της αποστάσεως από τ’ αστικά κέντρα της χώρας Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Πειραιάς. Χρειάζεται κάτι άλλο στη Θράκη, πέραν των υποδομών και συγκοινωνιών που θεωρούνται λίγο-πολύ επαρκείς. Για την προσέλκυση παραγωγικού πληθυσμού στην Θράκη επιβάλλεται ο μοναδιαίος φόρος εισοδήματος 10%, για όλους τους εισοδηματίες, με αμοιβές άνω των 30.000 ευρώ ετησίως, που πληρώνουν σήμερα από 15-45% φόρον και μαζί με την «προείσπραξη» 80% ! (Το αίσχος της «προείσπραξης» Ελληνική εφεύρεση της ραστώνης των ΔΥ, πρέπει να καταργηθή σ’ ολόκληρη τη χώρα και η φορολογική διοίκηση να ψηφιοποιηθή πλήρως ώστε τέλη Μαρτίου να υποβάλλονται οι δηλώσεις και από τον Απρίλιο να πληρώνονται οι έξη μηνιαίες δόσεις).
Για τους χαμηλομίσθους της Θράκης σκόπιμο θα ήταν να ισχύσει πλήρης φορολογική απαλλάγή του εισοδήματος, για ν’ αναπτυχθή ο Αγροτικός τομέας χωρίς δημαγωγίες. Για τις επενδύσεις κεφαλαίου, να απαλάσσονται επί 10ετία από παντός τέλους και χαρατσίου, όταν επανεπενδύουν τα κέρδη εντός της Θράκης .Ο ΦΠΑ να μειωθή στο 8%, οπότε θα παύσει η φοροαποφυγή του. Στις κατοικίες, να καταργηθή ο ναζιστικός ΕΝΦΙΑ και να δοθή έμφαση στην οικοδομική δραστηριότητα. Θα μπορούσαν λ. χ. να παρασχεθούν πιστωτικές διευκολύνσεις από την Κτηματική εταιρία του δημοσίου, αφού Τραπεζικό σύστημα δεν λειτουργεί.Με υποθήκες και επιδοτούμενα δάνεια μακράς διαρκείας, τα φθηνά ενοίκια θα προσελκύσουν χειμαζομένους κατοίκους άλλων περιοχών π.χ. της Δραπετσώνας, Λαρίσσης, Επανωμής κλπ. κλπ.
Ο λεγόμενος flat rate tax (μη προοδευτικός φόρος εισοδήματος) ισχύει ήδη σε ορισμένες Πολιτείες των ΗΠΑ , έχει θεαματικά αποτελέσματα στην προσέλκυση πληθυσμού και ταχεία κοινωνική ανέλιξη εν σχέσει με άλλες Πολιτείες που μένουν στάσιμες. Εάν δοθή ως κίνητρο η αναλογική φορολογία στη Αλεξανδρούπολη που ήδη αναπτύσσεται χάρις στην Αμερικανική εναλλακτική οδός των Δαρδανελίων, Μαρμαρά και Βοσπόρου, θα επεκταθή η δραστηριότης οδικώς και σιδηροδρομικώς προς βορράν μέχρις Βαλτικής θαλάσσης. Θα προσελκύσει πολλλές εμπορικές και μεταφορικές επιχειρήσεις των Βαλκανίων και θα κινήσει το ενδιαφέρον των υπερεθνικών logistics μόλις ειρηνεύσει η περιοχή της Ουκρανίας. Σημειωτέον, η Βουλγαρία έχει φόρο εισοδήματος 10%.
Επίση , η ανάπτυξη του λιμένος της Καβάλας προσφέρεται για υπερτοπικό εμπόριο και υπερπόντιο ναυτιλία καθώς και για την εγκατάσταση βιομηχανιών υψηλής τεχνολογίας και ενεργείας. Η Ξάνθη για πολιτιστικές εκδηλώσεις και η Κομοτηνή ως πανεπιστημιούπολη πλήρους απασχολήσεως των σκασιαρχών καθηγητών. Ο Νέστος κι η Ροδόπη, με το μεγαλύτερο δάσος-βροχής στην Ευρώπη, προσφέρεται για υψηλής ποιότητος Τουρισμό – όχι για ομπρελοξαπλώστρες.
Αρκεί μία μεγάλη πολυεθνική εταιρία να εγκατασταθή στην περιοχή του Έβρου, όπως η ΕΣΣΟ στην Θεσσαλονίκη το 1964 που ανεμόρφωσε την πόλη, κι η ανάπτυξη θα επιτευχθή και θα φέρει κόσμο απ’ άλλες περιοχές της χώρας. Η παράλληλη προσέλκυση υπηρετικών ασχολιών με σταθερά χαμηλή φορολογία, θα μπορούσε να εξασφαλίσει αυτοτροφοδοτούμενη οικονομική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα την αλλαγή της πληθυσμιακής συνθέσεως της Θράκης.
Η επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα φώτισε την κρισιμότητα της περιοχής που σιγά-σιγά εκτουρκίζεται. Πέραν της φοροαπαλλαγής της Θράκης, επιβάλλεται μία διοικητική κίνηση: το κλείσιμο του Τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή. Αυτό, άλλωστε, κάνει κι ο Ερντογάν στις Κουρδικές περιοχές της χώρας του. Ούτε φωνή στα Κουρδικά δεν επιτρέπει.
Αξίζει να σφραγισθή το Τουρκικό άντρο της Κομοτηνής, ακόμη και αν γιά αντίποινα η Τουρκία κλείσει το Ελληνικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη. Η καταστροφή του Ελληνισμού της Πόλης το 1955 και η εξαφάνιση κάθε πιθανότητος επανόδου των «Ρωμιών» κάτω από τα δρακόντια μέτρα της ΜΙΤ και της Τουρκικής γραφειοκρατίας, επιτρέπει την γενναία αυτή απόφαση μιάς Εθνικής κυβερνήσεως για την απαλλαγή της Θράκης από τους 3.000 Τούρκους πράκτορες.
Η διεθνής συγκυρία μαζί με την εκχειλίζουσα θρασύτητα του Ερντογάν, που αμφισβήτησε της Ελληνικότητα της Θράκης μέσα στο ίδιο το σπίτι μας, επιβάλλει να κλείσει αυτή η χαίνουσα πληγή προτού κακοφορμίσει. Η αποδυνάμωση της Τουρκίας διεθνώς το επιτρέπει σήμερα. Ουδέν κακόν αμιγές καλού από την επίσκεψη του σουλτάνου.