Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών μετά την μεγάλης κλίμακας επίθεση της Παλαιστινιακής Χαμάς κατά του Ισραήλ και την αντεπίθεση του τελευταίου στην λωρίδα της Γάζας, η ανησυχία για μια γενικευμένη κρίση στην Μέση Ανατολή έχει επιστρέψει για τα καλά. Παρά το γεγονός ότι το Ισραήλ δεν θεωρείται από τους βασικούς παίκτες της πετρελαϊκής αγοράς, αν και παράγει αξιόλογες ποσότητες φυσικού αερίου (υπολογίζονται στα 20 δισεκ. κυβ. μέτρα τον χρόνο) που του επιτρέπουν να καλύπτει το 100% 

των δικών του αναγκών και να εξάγει και στην Αίγυπτο, οι εχθροπραξίες των τελευταίων ημερών έχουν προκαλέσει νευρικότητα στις ενεργειακές αγορές.

Παραδοσιακά οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και το πετρέλαιο δημιουργούν ένα εύφλεκτο μείγμα. Ωστόσο, η βάναυση επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ το περασμένο Σαββατοκύριακο δεν πυροδότησε κάποια ανάφλεξη στην αγορά πετρελαίου. Τη Δευτέρα (9/10) η τιμή του Brent αυξήθηκε μόλις 3% στα 87 δολάρια και την Παρασκευή (13/10) διαπραγματεύετο κοντά στα $89,90 δολάρια το βαρέλι. Υπάρχουν δύο λόγοι για την υποτονική αντίδραση της πετρελαϊκής αγοράς. Οι έμποροι υποβαθμίζουν τον κίνδυνο η σύγκρουση να έχει μεγάλο περιφερειακό αντίκτυπο, επηρεάζοντας τον μεγάλο παραγωγό πετρελαίου που είναι το Ιράν, που ως γνωστό είναι βασικός χρηματοδότης της Χαμάς. Επιπλέον, οι επενδυτές δεν πιστεύουν ότι το πετρέλαιο μπορεί να ανέβει σημαντικά υψηλότερα, ακόμη και αν διαταραχθεί ο ιρανικός εφοδιασμός. Αυτή η άποψη λαμβάνει υπόψη και την επιθετική στάση των κεντρικών τραπεζών τις τελευταίες ημέρες.

Το Ιράν είναι ο τέταρτος παραγωγός του ΟΠΕΚ. Παρήγαγε 3 εκατ. βαρέλια ημερησίως τον Ιούλιο, το υψηλότερο επίπεδο από τα τέλη του 2018, σε μία παγκόσμια αγορά 100 εκατ. βαρελιών/ημέρα. Περίπου το 80% των ιρανικών εξαγωγών πετρελαίου καταλήγουν στην Κίνα. Οι ΗΠΑ θα δυσκολευτούν να επιβάλουν επιτυχείς κυρώσεις στα πολλά και μικρά διυλιστήρια της Κίνας. Αγοράζουν το αργό πετρέλαιο του Ιράν με σημαντική έκπτωση, αλλά έχουν ελάχιστη επαφή με το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ. Εάν το Ισραήλ διέκοπτε στρατιωτικά τις εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν, θα έθετε εκτός περίπου το 3% της παγκόσμιας προσφοράς αργού.

Γενικά, η προμήθεια πετρελαίου έχει περιορισθεί φέτος εν μέσω μείωσης της παραγωγής της Σαουδικής Αραβίας κατά 1,3 εκατ. βαρέλια ημερησίως. Οι απειλές για την παγκόσμια προσφορά πετρελαίου πυροδοτούν φόβους για αναζωπύρωση του πληθωρισμού στις κεντρικές τράπεζες. Επομένως, οι τράπεζες θα μπορούσαν να διατηρήσουν τα επιτόκια υψηλότερα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. «Οι μακροοικονομικοί παράγοντες είναι ικανοί να μετριάσουν τον πανικό στις παγκόσμιες αγορές εμπορευμάτων. Οι τιμές μπορεί να ξεπεράσουν το ψυχολογικό όριο των 100 δολαρίων ανά βαρέλι, αλλά πιθανότατα αυτό θα είναι ένα προσωρινό φαινόμενο», σημειώνουν αναλυτές. Με αλλά λόγια δεν συντρέχουν σοβαροί λόγοι ανησυχίας ότι οι τιμές του αργού θα απογειωθούν συνέπεια της νέας κρίσης στην Μέση Ανατολή.

Αντίθετα πιο σοβαρές είναι οι επιπτώσεις στην Ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου όπου την τελευταία εβδομάδα έχουμε παρατηρήσει αύξηση κατά 30% στην προθεσμιακή αγορά με τις τιμές στο TTF της Ολλανδίας, το ευρωπαϊκό benchmark, να έχουν ξεπεράσει τα € 50 την μεγαβατώρα. Οι παίκτες στην αγορά διακατέχονται από νευρικότητα εν όψει της αναμενόμενης αύξησης της ζήτησης εν όψει του χειμώνα, των τελευταίων προβλημάτων στη προμήθεια σε Αυστραλία και Νορβηγία και το γεγονός ότι έχει αυξηθεί σημαντικά ο δια θαλάσσης εφοδιασμός μέσω φορτίων LNG. Ο γεωπολιτικός κίνδυνος, λόγω τυχόν επέκτασης της κρίσης στην Μ. Ανατολή, έχει επιστρέψει και επηρεάζει τις τιμές στην αγορά.

Τέλος, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ´ όψη ότι η διαμάχη Ισραήλ-Χαμάς ευρίσκεται στο επίκεντρο της ευρύτερης αντιπαράθεσης μεταξύ Ιράν και Δύσης, η ακριβέστερα μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, με ένα μέρος του Αραβικού κόσμου να επιθυμεί διακαώς την εδραίωση συνθηκών ειρηνικής συμβίωσης και συνεργασίας με το κράτος του Ισραήλ. Την στιγμή που οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Σαουδικής Αραβίας, ΗΠΑ και Ισραήλ ευρίσκονταν σε προχωρημένο στάδιο με στόχο την αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ από το Ριάντ, στο πλαίσιο των συμφωνιών του Αβραάμ, ήρθε το τρομοκρατικό κτύπημα της Χαμάς να υπενθυμίσει ότι κάποιοι στην Μέση Ανατολή δεν επιθυμούν την ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ. Στην προκειμένη περίπτωση πίσω από την Χαμάς και το στρατιωτικό της σκέλος, τις ταξιαρχίες Αλ Κασσάμ, ευρίσκεται το Ιράν που εδώ και πολλά χρόνια τις εξοπλίζει και τις εκπαιδεύει, όπως και την Χεζμπολά στον Λίβανο. Ο κίνδυνος πάντα ελλοχεύει για ένα χειρουργικού τύπου χτύπημα του Ισραήλ κατά του Ιράν με στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.