Η Ελλάδα έχει – και αυτονόητα θα διατηρήσει – πρωταγωνιστικό ρόλο στα Βαλκάνια, χάρη στη σταθερή κοινωνική δομή, την οικονομική θέση και τις ένοπλες δυνάμεις της, αλλά πολύ δύσκολα – κατά τη δεύτερη θητεία Μητσοτάκη – θα αναδειχθεί πάλι σε ηγέτιδα δύναμη της περιοχής, όπως συνέβαινε από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, με αποκορύφωμα την περίοδο 2004-2009 επί Καραμανλή

Οι όροι των Μνημονίων του 2010-12 και του 2015 άλλαξαν δραματικά τους συσχετισμούς, επιβάλλοντας την αποχώρηση των ελληνικών τραπεζών από τις βαλκανικές πρωτεύουσες, συμπαρασύροντας τις χρηματοδοτούμενες επιχειρήσεις και συρρικνώνοντας την επιρροή της Αθήνας.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο ΣΥΡΙΖΑ εγκλώβισε τη χώρα στη Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς σοβαρά ανταλλάγματα από τη Βόρεια Μακεδονία και παράπλευρες θετικές συνέπειες στις γειτονικές χώρες. Η δε σημερινή κυβέρνηση ανέχεται τις παραβιάσεις ακόμα και αυτής της κακής συμφωνίας, ενώ, ταυτόχρονα, έπεσε εύκολο θύμα του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι εορτασμοί της 20ης επετείου της Διακήρυξης της Θεσσαλονίκης ότι «το μέλλον των Βαλκανίων είναι εντός της ΕΕ» πρόσφεραν τα μέγιστα στην επικοινωνιακή προβολή του πρωθυπουργού και ελάχιστα στην ενίσχυση των ερεισμάτων της Αθήνας. Η βαλκανική πολιτική της χώρας βρίσκεται σε σύγχυση ή και σε παρακμή.

(η συνέχεια στο slpress.gr)

Ακολουθήστε το energia.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του energia.gr