Οι μέχρι τούδε ποιμένες και ψαράδες έγιναν …Τουριστικοί επιχειρηματίες του Αιρμπιενμπί και της ομπρελοξαπλώστρας για να ικανοποιήσουν την Τουριστική κίνηση.
Αυτό δεν λέγεται για να μειώσει το φόβο της Τουρκικής επιβουλής αλλά χάριν επαγρυπνήσεως για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της Τουριστικής εισβολής και της αδέσποτης βοσκής των αιγών , που ερημοποιούν την χλωρίδα του Αιγαίου.
Τα Αιγαιακά νησιά είχαν πάντοτε πανίδα τους από μηρυκαστικά, όπως Αιγάγρους και άγρια κατσίκια αλλά δεν κινδύνευαν από αυτά. Όσες νήσοι διέθεταν ψηλά δένδρα όπως η Σαμοθράκη, η Σάμος , η Ικαρία δεν επηρεάζονται από τα κατσίκια που καθαρίζουν το δάσος από τη χορτονομή.
Αλλ’ οι συχνές πυρκαϊές στα νησιά καταστρέφουν τα ψηλά δένδρα Τα κατοικημένα νησιά προφυλάσσονται από την φυσική ισορροπία των πληθυσμών αγριοκάτσικων, όχι όμως απ’τις… κοινοτικές επιδοτήσεις και τον ανεξέλεγκτη «Τουριστική βιομηχανία»...
Αστόχαστη αποδεικνύεται κι η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως , με επιδοτήσεις της προβατοαιγοτροφίας που έδωσε την ευκαιρία στους αγρότες να εποικήσουν τα ακατοίκητα νησιά του Αιγαίου , με «ελευθέρας βοσκής» αγέλες κατσικιών , πουαποψιλώνουν την θαμνώδη φυτεία τους.
Ως αποτέλεσμα επηρεάζεται ακόμη κι ηφυσικήυγρασία του νησιωτικού εδάφους από τη θαλασσία αύρα ,η οποία συγκρατείται από τα θαμνώδη φυτά. Οπότε, ούτε οι σπόροι ως λχ. του θυμαριού, μπορούν να αναπτυχθούν. Για μελίσσια κι άλλες καλλιέργειες ούτε επιδότηση μήτε άλλη φροντίδα. Έτσι τα ακατοίκητα νησιά του Αιγαίου άρχισαν να ερημοποιούνται και τα κατοικημένα να γίνονται στόχος των οικοπεδοφάγων.
Η κατάσταση επιδέχεται διόρθωσης. Ο Ιωάννης Μεταξάς προπολεμικά είχε επικηρύξει τις κατσίκες. Πολλά νησιά του Αιγαίου (πχ. Ρόδος) είχαν κτηματολόγιο στο παρελθόν.Σήμερα στερούνται. Μεταξύ των δύο άκρων, υπάρχει η μέση λύση: η οικόσιτη αιγοτροφία για τ’αγοραία αγαθά όπως το γάλα, η παραγωγή τυρού και γιαούρτης και τα πανωδέρματα– άντε και… κανένα κατσικάκι στη σούβλα το Πάσχα. Και προσωρινή αναστολή των αγοραπωλησιών οικοπέδων με ταχυτάτη εφαρμογή του ψηφιακού Κτηματολογίου.
Η ενίσχυση του εισοδήματος των μονίμων κατοίκων του Αιγαίου είναι εξ ίσου σημαντικήμε τον Τουρισμό και την κτηνοτροφία. Χωρίς εισόδημα οι νησιώτες εγκαταλείπουν τα νησιά οπότε και τα κτήνη εξαφανίζονται και η παραλία γίνεται στόχος καταληψιών. Ο έλεγχος των Τουριστικών αφίξεων τον Αύγουστο πρέπει να διέπεται από numerous clauses ώστε τα νησιά να μην καταλαμβάνονται εξ απήνης από Ιταλούς και Γάλλους τουρίστες της «ξαπλώτρας» .
Μία άλλη υποβάθμιση του Αιγαίου πελάγους προέρχεται από την υπεραλίευση του βυθού. Πολλές μηχανότρατες , εκκινούσες ακόμη από Τουρκικά λιμάνια μαστίζουν τα αλιευτικά πεδία της Αιγηίδος και μειώνουν το ιχθυοπληθυσμό των.
Θύμα των δεν είναι μόνο ο καταναλωτής με τις απαγορευτικές τιμές των ψαριών στις παραθαλάσσιες ταβέρνεςαλλά κι ο «παραγωγός» ψαράς , που ανασύρειτα δίχτυα άδεια.
Καλή είναι η φύλαξη του Αιγαίου από τους γείτονες αλλά εξ ίσου σημαντική η δίωξη της παρανόμου αλιείας - ιδίως εκείνης με δυναμίτη. Καλός ο αγιασμός αλλά πολύτιμη η γάτα (για τα ποντίκια). Εν προκειμένω το Λιμενικό που δεν είναι μόνο για να ελέγχει την Ακτοπλοΐα αλλά και για την ακταιωρό (= φύλαξ για των ακτών) από τους αρχαιοκαπήλους που λυμαίνονται αρχαία ναυάγια.
Λέγεται συχνά ότι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος του Αιγαίου είναι βαριά κληρονομιά της Ελλάδος , ως «λίκνο του πολιτισμού». Όχι λιγότερο, είναι και λίκνο του Ελληνισμού. Οπότε η αξία του Αιγαίου δικαιολογεί την ανησυχία μας.