Ο νέος ΄Ελλην υπουργός Εξωτερικών κ. Γεώργιος Γεραπετρίτης απεφάσισε να αποστείλει πρεσβευτή στην Τρίπολη , τον κ.Νίκο Γαριλίδη ,για να «επανακινήσει» τις Ελληνολιβυκές σχέσεις , οι οποίες είχαν τελματωθή τα προηγούμενα χρόνια.
Αφού η «σκληρή στάση» Δένδια απέτυχε κι εσπευσμένη ανάκληση του παρ’ ολίγον πρέσβυ στην Τρίπολη κ.Νίκου Κοτροκόη άφησε ένα κενό , η Τουρκία έσπευσε να καλύψει την απουσία της Ελλάδος από την Λιβύη κι επέτυχε την υπογραφή δύο συμβολαίων , με τη «προσωρινή» Λιβυκή κυβέρνηση στην Τρίπολη: Το πρώτο της παράνομης ενώσεως των ΑΟΖ των δύο χωρών που δεν έχει επικυρωθή από την Λιβυκή βουλή και το δεύτερο της εγκαταστάσεως Τουρκικής στρατιωτικής βάσεως στο Λιβυκό λιμάνι Αλ Χόμς που αμφισβητείται από την κυβέρνηση της Τριπόλεως.
Η Λιβύη ήταν η μόνη χώρα απ’ όλες τις γειτονικές της Ελλάδος που δεν δημιουργούσε προβλήματα. Στο παρελθόν είχε άριστες σχέσεις με το Ελληνικό κράτος που εξεπαίδευε Λίβυες αξιωματικούς στην Σχολή Ευελπίδων και αεροπόρους στην Ικάρων . Τα προβλήματα άρχισαν όταν ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί (ο γνωστός με το «βραχιολάκι») , ανέτρεψε το καθεστώς Καντάφι με αιματηρό πραξικόπημα.
Ο εν συνεχεία εμφύλιος πόλεμος δίχασε την Λιβύη σε ανατολική υπό τον πολέμαρχο Χαφτάρ και στη δυτική υπό τον «πρόεδρο» Ντμπεϊμπά , με πρωτεύουσα τη Τρίπολη , ο οποίος έχει αναλάβει το καθήκον ενοποιήσεως της χώρας και διεξαγωγής ελευθέρων εκλογών .
Αμφότερα εκκρεμούν αλλ’ η διεθνής κοινότης συνομιλεί μόνο με την κυβέρνηση της Τριπόλεως που πήρε προσφάτως 700 εκατομ. ευρώ βοήθεια (λύτρα;) από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση , να εμποδίζει την εισβολή Αφρικανών λαθρομεταναστών στην Ιταλία κι Ελλάδα.
Το πολύνεκρο ναυάγιο λαθρεμπορικού σκάφους στα διεθνή ύδατα έξω της Πύλου προκάλεσε σάλο των «διακινητών» ΜΚΟ ενώ ένα άλλο , πιο πρόσφατο , στα χωρικά ύδατα της Μάλτας πέρασε απαρατήρητο. Η «Μιλίτσια» της ανατολικής Λιβύης ασκεί συστηματικές προωθήσεις λαθρομεταναστών στην έρημο της Λιβύης όπου ευρέθησαν πολλά πτώματα Αφρικανών.
Η Τουρκία δραστηριοποιείται απ’ ευθείας στην Λιβύη ενώ οι σχέσεις της Ελλάδος διέρχονται μέσω Αιγύπτου , η οποία ασκεί μεγάλη επιρροή στη διακυβέρνηση του Τομπρούκ. Υποτίθεται ότι η αλλαγή της πολιτικής των Αθηνών απέναντι στην Τρίπολη υπαγορεύθη από τον υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου Σαμούχ Σούγκρι. Η Ιταλική παρουσία στην Λιβύη είναι διαρκής όπου εξασφαλίζει την παραγωγή Λιβυκού πετρελαίου - του μοναδικού συναλλαγματικού πόρου του εξ 1,7 εκατομμυρίου κατοίκων της χώρας. Οι Αμερικανοί διατηρούν μικρή αντιπροσωπεία στην Λιβυκή πρωτεύουσα όπου στο παρελθόν είχαν δυσάρεστες εμπειρίες (εδολοφονήθη ο εκεί πρεσβευτής των). Η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας ΄Αγγελα Μέρκελ είχε δείξει ενδιαφέρον για την ειρήνευση της Λιβύης για την οποία μάλιστα διοργάνωσε ανεπιτυχώς διεθνή διάσκεψη στην οποία δεν κάλεσε την Ελλάδα αλλά την Τουρκία.
Η περιπλοκή της Λιβύης έπρεπε να έχει τύχει της σοβαράς προσοχής της Ελληνικής κυβερνήσεως κι εκ του σύνεγγυς εμπλοκής στα δρώμενα εκεί αλλά εκρίθη ότι δεν είναι προσφιλές «πόστο» Ελλήνων διπλωματών και ζήτημα που δεν αξίζει εκκωφαντικές επισκέψεις Ελλήνων πολιτικών. Ευτυχώς ο κ. Γεραπετρίτης το αντελήφθη και ανέλαβε την προσπάθεια «οικοδόμησης λειτουργικών διαύλων» επικοινωνίας με την «κυβέρνηση» της Τριπόλεως. Ίδωμεν.
Η εξομάλυνση των Ελληνολιβυκών σχέσεων είναι απαραίτητη γιά την κατάργηση του συμβολαίου της Τριπόλεως με την Άγκυρα , που καταπατεί την Ελληνική ΑΟΖ , ως προσφάτως υπεστήριξε προσφυγή της κυβερνήσεως Κυρ. Μητσοτάκη στον ΟΗΕ αλλά το βασικό επιχείρημα απουσιάζει , αφού δεν έχει ανακηρύξει ακόμη την Ελληνική ΑΟΖ.