του και τη γιαγιά του. Πλησιάζουν τα γενέθλιά του. Θα κλείσει τα 16.
Η μάνα του, είχε υποσχεθεί ότι θα του φτιάξει για τα γενέθλιά του ένα «κρυφό» φαγητό, ακριβώς όπως και η «Κρυφή» παραλία. Τον είχε ξορκίσει η μάνα του να μη βγάλει άχνα για το κρυφό φαγητό. Να μην το πει σε κανέναν. Μπορεί και να τους κατέδιδε κάποιος στη μουταβίνικη αστυνομία (mutaween). Η λέξη mutaween (αραβικά المطوعين) στην κυριολεξία σημαίνει «εθελοντές» στην αραβική γλώσσα και συνήθως χρησιμοποιείται ως κοινός όρος για την «θρησκευτική αστυνομία».
Από εκεί δανείστηκε η γιαγιά την ονομασία της νέας αστυνομίας. «Τα ίδια είναι παιδάκι μου», συνηθίζει να λέει η γιαγιά. Σε αυτούς με τις περίεργες στολές. Ο Ηλίας τους φοβόταν τους μουταβίνες. Μπορούσαν να σε κλείσουν στο λευκό κελί με την παραμικρή δικαιολογία. Ή και να σε στείλουν εξορία στην «Πέρα Χώρα». Χωρίς γυρισμό. Ο Ηλίας άκουγε πολλές ιστορίες από μικρό παιδί από τη μάνα του και τη γιαγιά του για την Πέρα Χώρα και τους μουταβίνες. Φριχτά βασανιστήρια σε περίμεναν στην Πέρα Χώρα. Ίσως και φριχτός θάνατος. Εκεί έστελναν όλους όσους τολμούσαν να διαπράξουν κλιματικά εγκλήματα. Όλους όσους αμφισβητούσαν τη μία και μοναδική cult. Το Κλίμα!
Οι μουταβίνες είναι η Κλιματική Αστυνομία. Ελέγχουν τα πάντα. Από το φαγητό που θα αγοράσεις με το «δελτίο», το αποκαλούμενο CLF (Climate Limit Food) – αυτή τη μικρή λευκή καρτούλα που διαθέτει κάθε πολίτης από τα 6 του – μέχρι τον προορισμό σου όταν περπατάς στο δρόμο, με την Κλιματική Άδεια Κυκλοφορίας (Climate Authorization Permit – CAP). «Που πας;», «Γιατί πας εκεί;», «Δεν μπορείς να πας άλλη μέρα;», «Γύρνα πίσω, απαγορεύεται».
Η γιαγιά του, του έλεγε περίεργες ιστορίες, από τα παλιά χρόνια, πολύ πριν γεννηθεί ο Ηλίας, τότε που οι «Άρχοντες» επέβαλλαν αυτές τις κάρτες. Η γιαγιά ήταν τυχερή και είχε προλάβει να ζήσει χωρίς αυτές τις κάρτες. Κυκλοφορούσε ελεύθερα παντού. Έτρωγε ότι ήθελε. Τυχερή γιαγιά. Η μάνα του έπρεπε να εξασφαλίσει πολλές Κλιματικές Μονάδες (Climate Units – CUs) προκειμένου να του εξασφαλίσει το «κρυφό» φαγητό για τα γενέθλιά του. Γι’ αυτό τον λόγο δύο μήνες τώρα έτρωγαν ελάχιστα. Μη τυχόν και ξεπερνούσαν το όριο που είχαν θέσει οι Άρχοντες.
Τριάντα CUs το μήνα ανά άτομο. Για όλα τα προϊόντα, του φαγητού συμπεριλαμβανομένου. Αν το ξεπερνούσες… πρόβλημά σου. Δεν θα μπορούσες να αγοράσεις τίποτε. Ας τα έβγαζες πέρα. Πολλοί άνθρωποι είχαν πεθάνει επειδή είχαν ξεπεράσει το όριο των «Σι Γιους». Χιλιάδες. Ίσως και εκατομμύρια. Δεν ήξερε ο Ηλίας. Τι τον ένοιαζε; Ας πρόσεχαν να έκαναν οικονομία στα «Σι Γιους».
Είχε φτάσει σχεδόν μεσημέρι και ο Ηλίας έπρεπε να γυρίσει πίσω πριν τις τρεις. Οι Άρχοντες απαγόρευαν την κυκλοφορία μεταξύ 3 και 7 το απόγευμα. Ήταν τρελός νόμος. Δεν τον καταλάβαινε ο Ηλίας. Όπως και τον άλλον νόμο: όλοι πρέπει να φορούν λευκά ρούχα, να έχουν λευκά αντικείμενα, να σκέφτονται μόνο λευκά. Σαν τον λευκό θόρυβο. Ένα συνεχόμενο «φσσσσσσσ»…Πως μπορείς να σκέφτεσαι «λευκά» ο Ηλίας δεν μπορούσε να το καταλάβει. Ίσως να μη σκέφτεσαι; Θα ρωτήσει τη γιαγιά του που τα ήξερε όλα.
Η τελευταία φορά που ο Ηλίας είδε χρωματιστό αντικείμενο ήταν πριν πολλά-πολλά χρόνια. Δεν θυμάται καν πως ήταν το χρώμα για να το περιγράψει. Όπως οι τυφλοί. Τέλος πάντων. Τι τον ένοιαζε για τα χρώματα; Ποιος νοιάζεται για τα χρώματα; Ακριβώς όπως και οι περίεργοι θόρυβοι -σαν πουλί- που έκανε η γιαγιά με το στόμα της, κρυφά πάντα, να μην ακουστεί και τους πιάσουν οι μουταβίνες. «Μουσική» το αποκαλούσε η γιαγιά. Ο Ηλίας δεν ήξερε τί ήταν «το μουσική». Από τα παράξενα του παλιού κόσμου. Το είχαν απαγορεύσει οι «Αρχοντες» και αυτό. Αυτό το πράγμα , «το μουσική», αυξάνει τον «οχτρό» έλεγε η γιαγιά.
Ένας είναι ο «οχτρός»: το Διοξείδιο του Άνθρακα. Ο Ηλίας έτρεμε το «ντιοξείδιο». Έτσι το έλεγε μικρός. Ντιοξείδιο. Του θύμιζε τέρατα με πέντε κεφάλια να ξερνάνε φωτιά. Κάποιος που τόλμησε να πει πως το «ντιοξείδιο» είναι μέρος της φύσης και της «φωτοσύνθεσης» (Άλλο πράμα και τούτο! Τι είναι «το φωτοσύνθεση», δεν ήξερε ο Ηλίας) τον συνέλαβαν οι μουταβίνες και τον έστειλαν στην Πέρα Χώρα. Δεν τον είδε κανείς έκτοτε. Ίσως τον κατασπάραξε το τέρας με τα πέντε κεφάλια που ξερνά φωτιά, το «ντιοξείδιο». Ας πρόσεχε.
Ο Ηλίας αφού μάζεψε τη μικρή πετσέτα του (η μάνα του δεν ήθελε να του αγοράσει μεγάλη πετσέτα, θα κατανάλωνε πολλά κλιματικά «Σι Γιους») ξεκίνησε για το σπίτι. Στο σπίτι όλα τα αντικείμενα ήταν μικρά. Έτσι επέβαλλε η οικονομία των «Σι Γιους». Τα μεγάλα αντικείμενα σε έκαναν να πεινάς στο τέλος του μήνα. Όπως και τα καινούρια αντικείμενα. Στο σπίτι ήταν όλα μεταχειρισμένα. Τέταρτο και πέμπτο χέρι. Τα ρούχα του ήταν σχεδόν λιωμένα. Και τα παπούτσια το ίδιο. Περπατούσε και το δάχτυλο του αριστερού του ποδιού ήταν προεξείχε από το παπούτσι. Χειμώνα-καλοκαίρι.
Η γιαγιά εξιστορούσε διάφορα από τα αρχαία χρόνια όταν οι άνθρωποι πεινούσαν σε έναν αρχαίο πόλεμο και δεν είχαν να φάνε και κυκλοφορούσαν ξυπόλητοι. Τι να κάνουμε; Έτσι ήταν η κατάσταση. Ο Ηλίας το είχε αποδεχθεί. Δεν τον ένοιαζε… πχια. Αυτός ονειρευόταν το «κρυφό» φαγητό της μάνας του. Στο γυρισμό για το σπίτι ο Ηλίας ήταν χαρούμενος. Προσπαθούσε να κάνει «το θόρυβο» με το στόμα του, όπως η γιαγιά του. Χάζευε δεξιά κι αριστερά και είχε αφαιρεθεί. Δεν είχε καταλάβει ότι η ώρα είχε περάσει. Είχε περάσει απελπιστικά. Ήταν ήδη τρεις και τέταρτο! Στο δρόμο τον σταμάτησε μία ομάδα από μουταβίνες… «Γιατί κυκλοφορείς τέτοια ώρα; Δεν γνωρίζεις τον Νόμο;»
Ο κακομοίρης ο Ηλίας ένοιωσε τα πόδια του να κόβονται από τη ρίζα τους. Δεν ήξερε τι να τους απαντήσει. Οι μουταβίνες προσπάθησαν να του βάλουν χειροπέδες. Αυτός αντέδρασε με λύσσα. Ούρλιαζε, χτυπιόταν, έβγαζε αφρούς από το στόμα του και φώναζε: «Όχι σήμερα! Όχι σήμερα! Το «κρυφό» φαγητό με περιμένει. Έχω γενέθλια! Όχι σήμερα!»… Κανείς δεν άκουσε πια για τον Ηλία. Ούτε για τη μάνα του. Ούτε για τη γιαγιά του. Ίσως πήγαν στην Πέρα Χώρα…ποιος νοιάζεται; Ας πρόσεχαν.
Κάπου εδώ τελειώνει το αφήγημά μας. Φαντασία; Δυστοπική πραγματικότητα; Οιαδήποτε ομοιότης με τον γνωστό – κλασικό φασισμό, τα καμένα βιβλία και όλα όσα επέφερε στην ανθρωπότητα είναι ασφαλώς τυχαία. Ας θυμίσουμε ωστόσο μία πρόσφατη είδηση. Ο βραβευμένος με Νόμπελ Φυσικής 2022 Dr. John Clauser επρόκειτο να παρουσιάσει ένα σεμινάριο για τα κλιματικά μοντέλα στο ΔΝΤ στις 27 Ιουλίου 2023, αλλά η ομιλία του ακυρώθηκε ξαφνικά.
Σύμφωνα με email που έλαβε πριν λίγες ημέρες ο Dr. Clauser, ο Διευθυντής του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Pablo Moreno, είχε διαβάσει την ομιλία του Dr. Clauser και αμέσως την ακύρωσε. Με τεχνικούς όρους, η ομιλία του Dr. Clauser «αναβλήθηκε»… επ’ αόριστον. (Το ίδιο είχε συμβεί πριν λίγα χρόνια με Έλληνα καθηγητή του ΕΜΠ ο οποίος επρόκειτο να μιλήσει στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου… για τον ίδιο ακριβώς λόγο).
Ο λόγος της ακύρωσης – ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ της ομιλίας του Νομπελίστα Dr. Clauser; Είχε προηγουμένως… τολμήσει να επικρίνει την απονομή του Βραβείου Νόμπελ 2021 στην εργασία στην ανάπτυξη μοντέλων υπολογιστών που προβλέπουν την υπερθέρμανση του πλανήτη, διαφωνούσε με τις κλιματικές πολιτικές. Ο Dr. Clauser έχει… τολμήσει να αναπτύξει ένα κλιματικό μοντέλο το οποίο προσθέτει μια νέα σημαντική κυρίαρχη διαδικασία στα υπάρχοντα μοντέλα.
Η διαδικασία περιλαμβάνει το ορατό φως που ανακλάται από τα σωρευτικά σύννεφα που καλύπτουν, κατά μέσο όρο, το ήμισυ της Γης. Τα υπάρχοντα μοντέλα υποτιμούν σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανάδραση σύννεφων, η οποία παρέχει έναν πολύ ισχυρό, κυρίαρχο θερμοστατικό έλεγχο της θερμοκρασίας της Γης. Πιο πρόσφατα, μίλησε στην Κβαντική Διάσκεψη της Κορέας όπου δήλωσε: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κλιματική κρίση» και εξέφρασε την πεποίθησή του ότι «οι βασικές διαδικασίες είναι υπερβολικές και παρεξηγημένες κατά περίπου 200 φορές».
Κάπως έτσι επιτυγχάνεται “το 97% των επιστημόνων που συμφωνεί ότι βρισκόμαστε σε κλιματική κρίση, ότι οι κλιματικές μεταβολές είναι ανθρωπογενείς”. Με τη φίμωση όσων επιστημόνων έχουν άλλη άποψη. Καλωσήλθατε στη νέα δυστοπική πραγματικότητα όπου οι επιστημονικές φωνές -ακόμη και αυτών των κατόχων βραβείου Νόμπελ Φυσικής- φιμώνονται, διότι έχουν διαπράξει το έγκλημα να μη συμφωνούν με την πολιτική -όχι επιστημονική- ορθότητα της εποχής μας.
Καλωσήλθατε στη Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιογκ Ουν, στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου, στην Αλβανία του Χότζα. Καλώς ήλθατε στο Μεσαίωνα. Επόμενη στάση οι μουταβίνες και η κλιματική Πέρα Χώρα; Και ίσως αυτή η διάσταση της αποσιώπησης των «αιρετικών» είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα από όλα. Κατά τα άλλα, η πυρά του Μεσαίωνα έχει αντικατασταθεί από μεταμοντέρνες μεθόδους εξαφάνισης.
“Προλέγει” και “παραληρεί” ο ΚΛΙΜΑ(Κ)ΤΗΡΙΟΣ
(Μασώντας φύλλα δάφνης)
Αναδημοσίευση από το www.defence-point.gr