θα έπρεπε να είχε γίνει στα τέλη της δεκαετία του 1990 και στις αρχές του νέου αιώνα όταν ακόμα ήταν υπό διαμόρφωση η νέα ενεργειακή αγορά της ΝΑ Ευρώπης.
Τότε, τόσο η ΔΕΗ όσο και άλλες μεγάλες Ελληνικές ενεργειακές εταιρείες, είχαν οικονομική ευρωστία και τύχαιναν ισχυρής κρατικής υποστήριξης και μπορούσαν έναντι μικρού σχετικά τιμήματος να είχαν εξαγοράσει την πλειοψηφία των ενεργειακών εταιρειών των χωρών της περιοχής. Με το Βαλκανικό τραπεζικό σύστημα να κυριαρχείται από Ελληνικές τράπεζες και την Ελλάδα να είναι ισχυρή σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο τότε ήταν η χρυσή ευκαιρία για το μεγάλο ενεργειακό άνοιγα στην περιοχή. Η εν λόγω ευκαιρία ήρθε και παρήλθε οριστικά και έκτοτε η Ελλάδα πέρασε μέσα από αρκετές περιπέτειες για να μπορέσει να σταθεί ξανά στα πόδια της.
Όμως το ενεργειακό παιχνίδι για την Ελλάδα στην περιοχή φαίνεται ότι δεν χάθηκε ολοκληρωτικά αφού κατάφερε χάριν στην πρόνοια ορισμένων επενδυτών και εταιρειών να διατηρήσει μια μικρή αλλά διακριτή παρουσία. Έτσι σήμερα η Ελλάδα μέσω της Helleniq Energy είναι παρούσα εκτός Ελλάδος σε Βουλγαρία, Σερβία, Βόρειο Μακεδονία και Κύπρο όπου υπάρχουν και λειτουργούν εγκατεστημένες εταιρείες του ομίλου. Ακόμα χάρη στο δυιλιστηριακό της πλεονέκτημα (Motoroil και Helleniq Energy) η Ελλάδα να έχει καταστεί ο βασικός προμηθευτής σε αργό και προϊόντα για τις περισσότερες χώρες της περιοχής. Ακόμα υπάρχει περιορισμένη παρουσία της ΔΕΗ στην Βόρειο Μακεδονία και στην Αλβανία μέσω εκεί θυγατρικών της οι οποίες προσπαθούν να αναπτύξουν συγκεκριμένα έργα. Τώρα με την εξαγορά της ENEL Romania από την ΔΕΗ το παιχνίδι αλλάζει αφού η χώρα μπορεί να διεκδικήσει επάξια μια θέση στην ενεργειακή σκακιέρα της περιοχής αντίστοιχη των δυνατοτήτων της και του οικονομικού της εκτοπίσματος.
Δεν θα σταθούμε στο εάν το τίμημα της εξαγοράς ήταν δίκαιο, υψηλό η χαμηλό η εάν τελικά αγόρασε η ΔΕΗ η ξεφορτώθηκε η ΕNEL όπως διερωτάται ο Αδάμ Αδαμόπουλος σε πρόσφατο άρθρο του (εδώ). Εννοείται ότι η ΔΕΗ, απούσα τόσα χρόνια από το ενεργειακό σκηνικό της περιοχής, θα αγόραζε με ιδιαίτερα υψηλό premium. Αυτό είναι το κόστος της μακρόχρονης απουσίας της από την περιοχή. Οι αποτιμήσεις περιουσιακών στοιχείων και ενεργητικού και οι τιμές γενικότερα δεν μπορεί να είναι αυτές που ήσαν πριν από 15 και 20 χρόνια πριν όταν η ENEL και άλλες εταιρείες ( λχ CEZ, OMV, )έσπευσαν να επενδύσουν στην περιοχή.
Σήμερα με την έξοδο της ΔΕΗ στα Ανατολικά Βαλκάνια ανοίγει μια νέα σελίδα ανάπτυξης και εξωστρέφειας. Ας την αξιοποιήσουμε ευχόμενoi κάθε επιτυχία στην διοίκηση και στους εργαζόμενους της Επιχείρησης.