Η Τουρκία παρεμβάλλει εμπόδια κι ανεβάζει τα τέλη διελεύσεως πλοίων διά των Στενών. Η Ελλάς παρακάμπτει τον Βόσπορο με την ανάπτυξη του λιμένος της Αλεξανδρουπόλεως ως συγκοινωνιακού κόμβου προς την ανατολική Ευρώπη και τις χώρες του Ευξείνου Πόντου.
Η σύμπλευση Τουρκίας και Ρωσίας στον Ουκρανικό πόλεμο αντισταθμίζεται από τη σύσφιγξη των σχέσεων της Ελλάδος με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες αναπτύσσουν νέες στρατηγικές βάσεις στο Ελληνικό έδαφος (Σούδα, Τανάγρα, Στεφανοβίκιο, Αλεξανδρούπολη) και αποσύρονται σιγά-σιγά απ’ την Τουρκική βάση στο Ιντσιρλίκ .
Η Ελληνική εξωτερική πολιτική αμφισβητεί το παράτυπο Τουρκολιβυκό σύμφωνο και υφαίνει στενές συμμαχίες με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τις Αραβικές χώρες που προβάλλουν ως αντίρροπες δυνάμεις στην ΝΑ Μεσόγειο και αμφισβητούν τα Τουρκικά σχέδια για αγωγούς υδρογονανθράκων προς την Ευρώπη.
Η Τουρκία εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό και η Ελλάς προστατεύει τα σύνορα της Ευρώπης από την εισβολή λαθρομεταναστών προερχομένων εξ Ασίας και Αφρικής.
Συρία, Ιράκ, Λιβύη και Αρμενία – στόχοι της Τουρκικής επεκτατικότητας - αποβλέπουν στην Ελληνική υποστήριξη για ν’ αποτρέψουν τον Τουρκικό κίνδυνο. Η νόμιμη Κυπριακή κυβέρνηση ανακτά την αυτοπεποίθηση και εναντιώνεται στα Τουρκικά σχέδια για «δύο κράτη» στην Κύπρο, ενισχυόμενη κι από την ανακάλυψη μεγάλου κοιτάσματος φυσικού αερίου στο θαλάσσιο τεμάχιο 6 νοτίως της Μεγαλονήσου.
Υπ’ αυτή την έννοια, λοιπόν, η Ελλάς αποτελεί τον μοναδικό αντίπαλο της Τουρκίας στην περιοχή, πόρρω όμως απέχει από το ν’ απειλεί την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας , όπως το 1919 με την Μικρασιατική εκστρατεία που Ελληνικού στρατού που κι αυτή ως σκοπό είχε την προστασία του Χριστιανικού πληθυσμού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας (Μιλιέτ) ο οποίος εσφαγιάζετο από τους Νεότουρκους και τους Τσέτες - ληστοσυμμορίτες εκ Σλαβομακεδονίας.
Ο Ελληνισμός, παρά τα όσα υπέστη από την Τουρκική μισαλλοδοξία (φόρος «Βαρλίκ» εις βάρος των Ελλήνων της Κων/λεως διαρκούντος του β’ Παγκοσμίου Πολέμου), Πογκρόμ (**) το 1955 ομοίως, εισβολή και κατοχή στην Κύπρο το 1974, παραβιάσεις της Ελληνική κυριαρχίας στον Έβρο το 2020 κι οι συνεχιζόμενες υπερπτήσεις της Τουρκικής αεροπορίας στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου, δεν μνησικακεί ούτε έχει πολεμοχαρείς επιδιώξεις κατά της Τουρκίας.
Ο Ελληνικός λαός προσπαθεί να συνέλθει από την χρηματοπιστωτική κρίση του 2010-15, οπόταν «τιμωρήθη» από τους «εταίρους» στην ΕΕ για να μην αποτελέσει προηγούμενο των Ιταλών, Ισπανών, Πορτογάλων και Ιρλανδών, που δεν υπέγραψαν «μνημόνια», υπέστη 2,5 ετών οικονομικές δοκιμασίες της Πανδημίας του Κινεζοϊού, εδοκιμάσθη από μία αριστεροδεξιά διακυβέρνηση επί 4,5 χρόνια (2015-2019+) με εθνικές μειοδοσίες και πολιτική κατατονία και τώρα υφίσταται τις καταστρεπτικές συνέπειες της «πράσινης αλλαγής» της φράου Ούρσουλα.
Δεν έχουν όρεξη για άλλες περιπέτειες οι Έλληνες.
Πάντα ταύτα δεν σημαίνουν ότι έχουν χάσει τις πατροπαράδοτες αρετές, της Αντοχής και Αντιστάσεως – δεν τις έχασαν επί 5 αιώνες Οθωμανικής τυραννίας, θα τις χάσουν τώρα;
Ο Έλλην εξοπλίζεται, διεκδικεί τα δικαιώματα του εν απολύτω σεβασμώ προς το διεθνές δίκαιο και συμπάσχει με τον απλό Τούρκο πολίτη που καταδυναστεύεται από μία υπερφίαλο ηγεσία η οποία επιχειρεί αλαζονικά να γυρίσει τον ρουν της Ιστορίας προς τα οπίσω.
(*) Ζωτικό χώρο.
(*) Πογκρόμ=Εξοντωτικός διωγμός των Εβραίων στην Τσαρική Ρωσία που εμιμήθη ο Τούρκος πρωθυπουργός Ανάν Μεντερές τον Σεπτέμβριο του 1955, καταδικασθείς εις θάνατον.