σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας αναμένεται να εκδηλωθεί μέσα στους επόμενους μήνες. Κατά το τελευταίο διάστημα, κυρίως μετά το 2014, και χάρις σε μια σειρά από πετυχημένες νομικές και διοικητικές ενέργειες την περίοδο 2011-2014, η Ελλάδα κατάφερε να προσελκύσει μερικές από τις μεγαλύτερες και πλέον καταξιωμένες στον χώρο των ερευνών εταιρείες στον κόσμο ( ExxonMobil, Total, Repsol) οι οποίες σε σύμπραξη με τα ΕΛΠΕ και την Energean μοιράζονται σήμερα 11 παραχωρήσεις σε όλη την επικράτεια. Εάν μάλιστα προσθέσουμε και αυτές του Πρίνου και της Calfrac (ανατολικά της Θάσου) φθάνουμε αισίως τις 13 παραχωρήσεις, τον μεγαλύτερο αριθμό ερευνητικών περιοχών που είχε ποτέ η Ελλάδα.
Για να επανέλθουμε στην αποχώρηση της Repsol η εν λόγω εταιρεία με έγγραφο της προς την ΕΔΕΥ (22/1) δήλωσε την παραίτηση της από "τα δικαιώματα για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην χερσαία περιοχή Αιτωλοακαρνανίας (Ν 4525/2018) σύμφωνα με τις παρ. 6.1 (α) και (β) της σύμβασης μίσθωσης". Όπως δε έγινε γνωστό από πηγές της εταιρείας η Repsol εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο της απόσυρσης της και από τις άλλες δύο παραχωρήσεις του Ιονίου (στην οποία συμμετέχει με 50% η ΕΛΠΕ) και των Ιωαννίνων (στην οποία συμμετέχει με 40% η Energean). Ενεργειακοί αναλυτές αποδίδουν την απόφαση της Ισπανικής εταιρείας για την Αιτολοακαρνανία αλλά και συνολικά για την Ελλάδα, στο πλαίσιο αναθεώρησης της επενδυτικής της στρατηγικής στον τομέα της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων ως αποτέλεσμα της περιόδου εσωστρέφειας που αντιμετωπίζει ο κλάδος.(βλέπε πανδημία, πτώση τιμών, στροφή σε πράσινες επενδύσεις).
Αν και η απόφαση της Repsol δεν ήλθε ως κεραυνός εν αιθρία αλλά ήτο κυρίως αποτέλεσμα εσωτερικών διεργασιών, η ελληνική δημόσια διοίκηση δεν είναι άμοιρη των ευθυνών της αφού με την αδιάφορη, εάν όχι εχθρική στάση της (λχ πρώην ανώτερο πολιτικό στέλεχος του ΥΠΕΝ απαξιούσε να ασχοληθεί με το θέμα των ερευνών ενώ δεν είχε συναντήσει ούτε μία φορά τις παραχωρησιούχες εταιρίες αν και αυτές είχαν ζητήσει να τον συναντήσουν για ενημέρωση) αποθάρρυνε συστηματικά τις εταιρείες από το να παραμείνουν στην Ελλάδα.
Ενδεικτικό του αρνητικού κλίματος από πλευράς κυβέρνησης σε ότι αφορά την προώθηση των ερευνών και παραγωγής υδρογονανθράκων αποτελεί η τελείως ανεξήγητη στάση του ΥΠΕΝ να μην αδειοδοτήσει την παραγωγική γεώτρηση της Energean στο Κατάκολο 1 1/2 χρόνο μετά την έγκριση του έργου από την Περιφέρεια. Αν και τυπική η διαδικασία της αδειοδότησης από πλευράς ΥΠΕΝ είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να δει νέα παραγωγή πετρελαίου (έστω και μικρή) από ένα διαφορετικό σημείο της χώρας και κάνει ότι μπορεί για να υποχρεώσει την Energean να αποσυρθεί από την περιοχή. Αδιαφορώντας προφανώς για το αρνητικό σήμα που στέλνει στις άλλες εταιρείες και διεθνώς.
Όπως μας πληροφορούν γνώστες του θέματος με άριστες προσβάσεις στου Μαξίμου, "η αποθάρρυνση των εταιρειών στο να προωθήσουν εργασίες στον τομέα των ερευνών αποτελεί εδώ και καιρό ημιεπίσημη πολιτική της κυβέρνησης - ημιεπίσημη γιατί αυτή δεν μπορεί να εκφραστεί ανοικτά κατά των ερευνών όσο υπάρχουν εν ενέργεια συμβάσεις με δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο. Καθότι η κυβέρνηση, συμπληρώνουν οι πηγές μας, "επιθυμεί να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν την ενδιαφέρουν ποσώς οι έρευνες και επιθυμεί μόνο πράσινες επενδύσεις στην ενέργεια"
Όμως η συστηματικά προβαλλόμενη αυτή θέση της κυβέρνησης βλάπτει σοβαρά τα εθνικά θέματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο που είναι άμεσα συνδεδεμένα με την οριοθέτηση ερευνητικών περιοχών (ήδη από το 2014), την χάραξη της ΑΟΖ και την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης μέχρι τα 12 νμ. Η εξάσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων διέρχεται υποχρεωτικά μέσα από τις έρευνες υδρογονανθράκων, την προστασία της αλιείας (όπου και εδώ φαίνεται ότι έχει παραιτηθεί η Ελλάδα - βλέπε σχετικό πρόσφατο Σχόλιο του πόρταλ) και την εγκατάσταση ενεργειακών μηχανισμών (πχ θαλάσσια αιολικά πάρκα, αξιοποίηση κυματικής ενέργειας)
Με το να δηλώνει απερίφραστα η κυβέρνηση ότι δεν την ενδιαφέρουν οι έρευνες στέλνει ένα λάθος μήνυμα στην άλλη πλευρά στην οποία δίδει στην πράξη Card Blanche να συμπεριφέρεται όπως θέλει, να κινείται εκτός διεθνούς πλαισίου και να προβάλλει τις πλέον απίθανες διεκδικήσεις (πχ βλέπε Τούρκο-Λιβυκό μνημόνιο και κήρυξη ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης διεμβολίζοντας την Ελληνική ΑΟΖ)
Εάν όμως η Ελλάδα είχε μια συνεπή στάση ως προς τους υδρογονάνθρακες και είχε οργανωμένη ερευνητική παρουσία στην περιοχή θα ήτο εξαιρετικά δύσκολο για την Τουρκία να κινείται προκλητικά σε όλα τα μήκη και πλάτη των ελληνικών θαλασσών απειλώντας και εκβιάζοντας κατά το δοκούν. Τέλος, με την Ελλάδα να απεμπολεί το φυσικό της δικαίωμα στις έρευνες, την παραγωγή και εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου υποσκάπτει ανεπανόρθωτα τις οποίες δυνατότητες "στρατηγικής αυτονομίας" θα μπορούσε να αναπτύξει για την αντιμετώπιση της εξ ανατολών απειλής.