Η ανάπτυξη ενεργειακών υποδομών - με έμφαση στα συστήματα αποθήκευσης – παράλληλα με την ψηφιοποίηση του ενεργειακού συστήματος θα επιτρέψουν μεγαλύτερη διείσδυση πράσινης ενέργειας στην ηλεκτροπαραγωγή ώστε να πιάσει η Ελλάδα τον στόχο για μερίδιο 35% Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) 

στο ενεργειακό μείγμα της χώρας τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) το οποίο έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση έως τις 16 Δεκεμβρίου, μετά το έτος 2025 εντάσσονται νέα συστήματα αποθήκευσης (επιπλέον των υφιστάμενων ΥΗΣ Σφηκιάς και Θησαυρού που έχουν δυνατότητα άντλησης) εγκατεστημένης ισχύος 0,7 GW.

Η ομάδα εργασίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) «έτρεξε» διάφορα επιστημονικά μοντέλα. Σύμφωνα με το μοντέλο TIMES, το κόστος των νέων συστημάτων αποθήκευσης που εντάσσονται στο σύστημα μετά το 2025 εκτιμάται σε περίπου 0,5 δισ. ευρώ.  Όσο για το ενεργειακό μοντέλο PRIMES το οποίο εντάσσει και τη δυνατότητα εκμετάλλευσης μικρών αποκεντρωμένων συστημάτων αποθήκευσης (μπαταρίες) είτε αυτόνομα είτε σωρευτικά, το 2030 η ισχύς αποθήκευσης και ενέργειας που αξιοποιείται από μονάδες αποθήκευσης μπορεί να φτάσει τα 2,7 GW και 2,3 TWh αντίστοιχα.

Είναι αξιοσημείωτο ότι το σημερινό επίπεδο διείσδυσης των ΑΠΕ (με την σταδιακή εισαγωγή περίπου 5.5 GW αιολικών και φωτοβολταϊκών σταθμών στο διασυνδεδεμένο σύστημα τα προηγούμενα χρόνια) έχει επιτευχθεί χωρίς νέες εγκαταστάσεις αποθήκευσης.  Όμως, για να επιτευχθούν υψηλότερα επίπεδα διείσδυσης ΑΠΕ, όπως προβλέπει το ΕΣΕΚ, με οικονομικά ορθολογικό τρόπο, προκύπτουν ανάγκες σε αποθήκευση ενέργειας.

Η πλέον διαδεδομένη μορφή διεθνώς για την αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας σε μεγάλα μεγέθη είναι αντλησιοταμίευση.  Ωστόσο, σήμερα οι εξελίξεις διεθνώς είναι ραγδαίες και για άλλες μορφές αποθήκευσης (π.χ. διαφόρων ειδών συσσωρευτές). Υπάρχει επίσης ενδιαφέρον για εφαρμογές αποθήκευσης με μετατροπή της ηλεκτρικής ενέργειας σε αέριο (π.χ. υδρογόνο), στο πλαίσιο των οποίων διερευνάται και η σύζευξη των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και αερίου.

Όπως επισημαίνουν οι συντάκτες του ΕΣΕΚ, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ στοχεύει στη διαμόρφωση του κατάλληλου πλαισίου για την ανάπτυξη διάφορων μορφών αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, ανάλογα με τα κόστη και την ανάπτυξη των σχετικών τεχνολογιών (αντλησιοταμίευση, μπαταρίες, μετατροπή σε αέριο κλπ.). Μάλιστα, διερευνώνται προτάσεις και μηχανισμοί που θα δίνουν κίνητρα για την κατασκευή συστημάτων αποθήκευσης έναντι άλλων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής.  

Αυτό ωστόσο δεν αποκλείει την προώθηση διεσπαρμένων συστημάτων αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας μικρής χωρητικότητας, που θα εγκαθίστανται με σταθμούς ΑΠΕ στις παροχές κατανάλωσης των κατοικιών και επιχειρήσεων της χώρας. Απαιτείται ωστόσο τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου που θα επιτρέπει ή και θα υποχρεώνει την εγκατάσταση συστημάτων αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας μαζί με κάθε νέο σταθμό ΑΠΕ ή την κατασκευή νέας κατοικίας. Η λειτουργία ειδικά των μικρών και μεσαίων διεσπαρμένων μονάδων αποθήκευσης σχεδιάζεται να γίνεται και μέσω εικονικών μονάδων.

Όσον αφορά στα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά, η μείωση της ενεργειακής εξάρτησης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ και την αποθήκευση. Απαιτείται ωστόσο, κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο για την προώθηση συστημάτων αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, είτε στο πλαίσιο των υβριδικών σταθμών, είτε στο πλαίσιο μίας ανεξάρτητης κεντρικής αποθήκης που θα άρει τον κορεσμό του δικτύου και θα επιτρέψει την εγκατάσταση νέων μη ελεγχόμενων σταθμών ΑΠΕ, είτε στο πλαίσιο εγκατάστασης συστημάτων αποθήκευσης μικρής χωρητικότητας σε συνδυασμό με κάθε νέο σταθμό ΑΠΕ.

Στην κατεύθυνση αυτή προωθείται η εγκατάσταση Υβριδικών Σταθμών ΑΠΕ, μέσω ιδιωτικών έργων, ή πιλοτικών, όπως είναι το έργο του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) για τη μετατροπή του Άη Στράτη σε «Πράσινο Νησί» και το έργο του ΔΕΔΔΗΕ για τα «Έξυπνα Νησιά» (Καστελόριζο, Αστυπάλαια, Σύμη). Ήδη έχουν τεθεί σε λειτουργία δύο Υβριδικοί Σταθμοί ΑΠΕ στο νησί της Τήλου (με μπαταρία) και στην Ικαρία, με αντλησιοταμίευση, από τη ΔΕΗ.