Από τον καυγά βγήκε νικητής ο διάσημος Μάριο λέγοντας «ό,τι χρειασθή, όσο χρειασθή» (χρήμα θα παρασχεθή στις Τράπεζες), αλλ’ ο Μάριο φεύγει στα τέλη Οκτωβρίου και καλείται η νέα πρόεδρος ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, να εφαρμόσει την πολιτική της απεριορίστου πιστωτικής χαλαρώσεως.
Οι διαφωνίες έχουν βαθύτερα αίτια από την φαινομενική διαφορά οικονομικής φιλοσοφίας μεταξύ εκείνων που θεωρούν ότι επίκειται μία νέα ύφεση στην παγκόσμια οικονομία και συνεπώς καλούνται οι κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα αντισταθμίσεως της και των ηγεσιών των Ευρωπαϊκών χωρών που δεν αντιμετωπίζουν σύντομα εκλογές και έχουν επιπλέον «υγιές» Τραπεζικό σύστημα.
Ο Ντράγκι έχει δηλώσει ότι οιαδήποτε χώρα επιθυμεί ν’ αποχωρήσει απ’ την Ευρωζώνη ή να καθιερώσει «διπλό νόμισμα», οφείλει προηγουμένως να εξοφλήσει το χρεωστικό της υπόλοιπο στο ΤΑΡΓΚΕΤ2, που ουσιαστικώς χρηματοδοτεί το εμπορικό έλλειμμα όλων των άλλων χωρών του ευρώ πλην της Γερμανίας, η οποία διαθέτει και το πλεόνασμα.
Οι εμπορικές όμως Τράπεζες της Ευρώπης έχουν πολλά απλήρωτα δάνεια πελατών τους και αντιμετωπίζουν δυσκολίες να εξασφαλίσουν την διασυνοριακή ελευθέρα διακίνηση κεφαλαίων –καλήν ώρα με τα «Κάπιταλ κοντρόλς» στην χώρα μας που ναι μεν «ήρθησαν», αλλά εξακολουθούν με τις γραφειοκρατικές διατυπώσεις που ζητούν οι Τράπεζες.
Ο Ντράγκι προσπαθεί να ενισχύσει το εύθραυστο Τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης, αλλά οι Γερμανοί ανησυχούν με την συνεχή αύξηση του ΤΑΡΓΚΕΤ2 μην χάσουν τα λεφτά τους από μία συνολική Τραπεζική στάση πληρωμών.
Εξ ου και η χθεσινή «άνευ προηγουμένου στάσις των διοικητών» κατά το πρακτορείο Μπλούμπεργκ. Όμως, οι στάσεις καταστέλλονται είτε επικρατούν, αλλά εδώ τα πράγματα μπερδεύονται:
Τι πολιτική θα ακολουθήσει η διάδοχος του Μάριο, Κριστίν; Το παρελθόν της στο ΔΝΤ δεν πείθει ότι θα επιδείξει «σιδηρά πυγμή» που θέλει ο Γενς Βάϊντεμαν, πρόεδρος της κραταιάς Μπούντεσμπανκ, Γερμανικής κεντρικής Τραπέζης που «κυβερνά την Ευρώπη» κατά τους Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς.
Τι μέλλει να πράξει η νέα Ιταλική κυβέρνηση που σκοπεύει ν’ αθετήσει την απόλυτη δημοσιονομική πειθαρχία και που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στο Τραπεζικό κλάδο; Η επιβίωση της με την ετεροθαλή συμμαχία δεξιών και αριστερών κομμάτων δεν προβλέπεται ευοίωνος.
Τελικώς ποία πολιτική θ’ ακολουθήσει η Αμερικανική κεντρική Τράπεζα, ΦΕΝΤ, που την πιέζει ο πρόεδρος Τραμπ να μειώσει ή και να μηδενίσει τα επιτόκια, γεγονός που θα επηρεάσει το δολλάριο, το οποίο έχει ανατιμηθή εφέτος 3% έναντι του ευρώ;
Αξιοπιστία είναι το ζητούμενο και σε κάθε στάση ή επανάσταση είναι εκείνο που πρώτα χάνεται.