των δύο πολυτίμων μετάλλων - ήταν ένα απλούν σκαμπανέβασμα ή μήπως η κορυφή της τιμής;
Τα θεμελιώδη αίτια της ανατιμήσεως του χρυσού κι ασημιού, όπως είναι η δυσπιστία του επενδυτικού κοινού προς τις κυβερνήσεις πχ. της Γαλλίας ή των ΗΠΑ με τα τεράστια ελλείμματα και χρέη πάνω από το εθνικό τους προϊόν, η ανερχομένη βιομηχανική ζήτηση για το διάστημα, κι η τρέχουσα πολιτική αβεβαιότης (η συνάντηση κορυφής για την Ουκρανία ανεβλήθη) δεν εκλαμβάνουν την προχθεσινή πτώση της αξίας μετάλλων γνωστών επενδυτικών καταφυγίων, ως απρόσμενη αλλ’ αναμενομένη.
Η διεθνής κερδοσκοπία, καραδοκούσα τις ευκαιρίες, δεν έχασε χρόνο: από της αναρρήσεως του απροβλέπτου προέδρου Τραμπ στην εξουσία κι εφέτος με την Γαλλική κρίση, ο χρυσός κέρδισε ¼ της προηγουμένης αξίας του παρασύροντας και το ασήμι. Άλλωστε και το Ελβετικό φράγκο ανετιμήθη έναντι του ευρώ.
Ο χρυσός υπόκειται στον νόμο προσφοράς και ζητήσεως και οι αγορές του Λονδίνου και Νέας Υόρκης ρηχές.Τα επιθετικά κεφάλαια δεν επαρκούσαν να αντισταθμίσουν μιασυντονισμένη υποτίμησή.
Οι συνήθεις ύποπτοι, οι διεθνείς κεντρικές Τράπεζες συνεννοήθηκαν και με τα τεραστία διαθέσιμα τους, έπληξαν τον «κοινό εχθρό», τον χρυσό.
-Όχι όμως καιρίως. Ανέκοψαν την όρεξη της κερδοσκοπίας για μεγάλα κέρδη - η «Μπάνκ οφ Αμέρικα» προέβλεπε 5.000 $/Οζ τον χρυσό εντός του προσεχούς 12μήνου. Η ζήτηση ανεκόπη στα 4.500 $, δεν αντέστη στην ισχυρή προσφορά αλλά την ξανασυνάντησε στα 4.147την επομένη ημέρα. Το Ευαγγελικόν «Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται» δεν ισχύει για το χρυσάφι.
(*)Tο Market- watsh της Μπλούμπεργκ, εχθές.