σύστημα της χώρας. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αφού έχασε πολύτιμο χρόνο για την ρύθμιση του κρισίμου προβλήματος των «κόκκινων δανείων», σκιαμαχούσα μεταξύ «στρατηγικών κακοπληρωτών» και δανείων «πρώτης κατοικίας», μόλις τώρα συνειδητοποίησε ότι οι τρείς από τις τέσσαρες «συστημικές» Τράπεζες έχουν επείγουσα ανάγκη νέων κεφαλαίων.
Αντί να διαθέσει άμεσα τα 2,5 δισ. ευρώ που δανείστηκε προσφάτως στις ξένες αγορές κεφαλαίων, πιέζει τώρα τις Τράπεζες να κουρέψουν τα στεγαστικά δάνεια.
Αλλά το πρόβλημα των Τραπεζών δεν είναι η επάρκεια κεφαλαίων, αλλά το τοξικό ενεργητικό τους. Τα ΜΕΔ αυξάνονται καθημερινώς , το μεν εξ ελλείψεως ρευστότητος το δε εκ των αφορήτων φόρων.
Η δυσπραγία αντανακλάται στην πτώση της κεφαλαιοποιήσεως των Τραπεζών και στην απαισιοδοξία του προσωπικού των, που το έχει καταλάβει αγωνία για το επαγγελματικό του μέλλον.
Φυσικώ τω λόγω, τα «συντροφικά μαχερώματα» επηρεάζουν το Χρηματιστήριο Αθηνών όπου οι μετοχές των Τραπεζών ευρέθησαν,την περασμένη εβδομάδα, στο ναδίρ και εγείρουν ερωτήματα για την πνευματική ευστάθεια των «αρμοδίων».
Με τόση μεγάλη πτώση της κεφαλαιοποιήσεως στερείται νοήματος η έκδοση μετοχών υπέρ του Ελληνικού δημοσίου, με έγχυση δημοσίων κεφαλαίων χωρίς κρατικοποίηση των Τραπεζών.
Το σχέδιο του «ειδικού πιστωτικού οχήματος» (SCV) που ν’ αναλάβει το ανενεργό παθητικό των Τραπεζών χρειάζεται πολύ χρόνο και πολύ τύχη για να επιτύχει.
Θα έπρεπε οι πρώην κομμουνιστές «αρμόδιοι» για τα ΜΕΔ (σ.σ. Δραγασάκης και Φλαμπουράρης) να γνώριζαν ότι χωρίς Τράπεζες ούτε στην πρώην Σοβιετική Ένωση δεν μπορούσε να λειτουργήσει η οικονομία. Διότι (οι Τράπεζες) είναι σαν την καρδιά που ανακυκλώνει αντί του αίματος - εν προκειμένω, το χρήμα.
Μετά τρείς ανεπιτυχείς «μεταμοσχεύσεις» (κεφαλαίων) η Τραπεζική καρδιά έπαυσε να λειτουργεί στην Ελλάδα και την τετάρτη δεν αντέχει άλλο η …τσέπη του καταστραφέντος μετόχου.
Εάν ο κ. Ρέγκλινγ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητος δεν παρέμβει διασωστικώς , η αποσταθεροποίηση της Ελληνικής Τραπεζικής αγοράς είναι υπόθεση χρόνου αν όχι μηνών.
Μία παλαιοτέρα πρότασις ήταν η διαγραφή των ΜΕΔ κατά 50% με ισόποση λογιστική «επιχορήγηση» των Τραπεζών και πίστωση των αναβαλλομένων φόρων.
Η σεισάχθεια αυτή απωλέσθη δυστυχώς λόγω της παρόδου πολλού χρόνου και της συνεχούς αιμορραγίας κεφαλαίων . Τώρα η μόνη σανίς σωτηρίας απομένει ο ΕΜΣ, με την χώρα μέσα στην Ευρωζώνη.
Εάν ήταν εκτός, το πράγμα θα ήταν ευκολότερο. Ρωτήσατε και τον κ. Μπέν Μπερνάνκε, πρώην πρόεδρο του Αμερικανικού ΦΕΝΤ πώς έσωσε τις Αμερικανικές Τράπεζες από την κρίση των «σάμπ-πράϊμ» (επιτοκίων) το 2008: Με άμεσο χορήγηση ρευστότητος στις κλονισθείσες Αμερικανικές Τράπεζες, πλην της Λήμαν Μπράδερς.