Σύμφωνα με τη UBS, η χρήση του υγροποιημένου φυσικού αερίου ως ναυτιλιακού καυσίμου μπορεί να μειώσει τις εκπομπές στην ατμόσφαιρα οξειδίων του θείου σε ποσοστό 90% με 95%. Ήδη στο Γιβραλτάρ έχουν ξεκινήσει τις διαδικασίες δημιουργίας σταθμού LNG, όπου τα πλοία θα προμηθεύονται υγροποιημένο φυσικό αέριο. Σημειώνεται ότι το Γιβραλτάρ είναι το λιμάνι με τη μεγαλύτερη διακίνηση ναυτιλιακών καυσίμων σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
Οι επικεφαλής του φιλοδοξούν να γίνει το πρώτο λιμάνι της περιοχής και στο LNG, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε μια νύχτα. Τα προηγούμενα χρόνια οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου, σύμφωνα με την ABS, είχαν μετριάσει την πορεία του LNG ως ναυτιλιακού καυσίμου. Από τις αρχές του 2017, όμως, καθώς οι πετρελαϊκές τιμές αυξήθηκαν, οι εταιρείες κρουαζιέρας, αρχικά, έδειξαν ιδιαίτερη προτίμηση στη χρήση LNG για τα νεότευκτά τους.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 125 πλοία που χρησιμοποιούν LNG ως ναυτιλιακό καύσιμο. Σύμφωνα μάλιστα με τη VesselsValue, 78 πλοία με μηχανές LNG πρόκειται να παραδοθούν μέχρι το τέλος του χρόνου. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αριθμό που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα. Ρεκόρ το οποίο πάντως αναμένεται να σπάσει σύντομα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του νηογνώμονα DNV GL μέχρι το 2020, ημερομηνία που τίθεται σε εφαρμογή ο νέος κανονισμός, τα πλοία που θα χρησιμοποιούν LNG ως ναυτιλιακό καύσιμο θα κυμαίνονται από 400 έως 600. Αριθμός που είναι εξαιρετικά μικρός αν υπολογίσει κανείς ότι στον κόσμο ταξιδεύουν περισσότερα από 60.000 εμπορικά πλοία.
Η μετάβαση στο φυσικό αέριο θα γίνει σύμφωνα με τους υπολογισμούς του DNV GL σταδιακά. Μέχρι το 2050 μόλις το 47% του παγκόσμιου στόλου θα κινείται με πετρέλαιο, ενώ το 32% θα χρησιμοποιεί ως βάση το αέριο. Τέλος, τα υπόλοιπα θα χρησιμοποιούν είτε βιοκαύσιμα είτε ηλεκτρική ενέργεια. Ωστόσο η κατασκευή ενός πλοίου που θα χρησιμοποιεί LNG κοστίζει σήμερα 5 εκατ. δολάρια περισσότερα από ένα κανονικό πλοίο, ενώ η χρήση μεγαλύτερων δεξαμενών περιορίζει τη μεταφορική δυνατότητα του πλοίου. Επίσης θα χρειαστεί να κατασκευαστούν και οι απαραίτητες υποδομές, που θα δίνουν τη δυνατότητα στα πλοία να προμηθεύονται LNG.
Scrubbers
Για τον υπάρχοντα ειδικά στόλο, υπάρχει η δυνατότητα της τοποθέτησης scrubber (πλυντηρίδα), που καθαρίζει τις εκπομπές διοξειδίων του θείου, από το πετρέλαιο. Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να κοστίσει μέχρι 10 εκατ. δολάρια σύμφωνα με τη UBS. Επίσης υπάρχει και η επιλογή να χρησιμοποιήσουν τα πλοία πετρέλαιο με περιεκτικότητα σε θείο κάτω του 0,5%.
Σύμφωνα με τη UBS μόλις το 2% του εν ενεργεία στόλου θα τοποθετήσει scrubbers. Περίπου το 68% των ναυτιλιακών στελεχών δείχνουν να προτιμούν τη χρήση πετρελαίου με χαμηλή περιεκτικότητα σε θείο. Παράλληλα μέχρι το 2020 περίπου το 64% του παγκόσμιου στόλου θα έχει εγκαταστήσει, σύμφωνα με τη UBS, συστήματα επεξεργασίας θαλάσσιου έρματος.
Νοθευμένα
Παρά το γεγονός όμως ότι οι περισσότεροι πλοιοκτήτες θα χρησιμοποιήσουν «κοκτέιλ» καυσίμων προκειμένου να πιάσουν τα όρια του 0,5%, φαίνεται ότι υπάρχουν προβλήματα νοθείας. Σύμφωνα με τις διεθνείς εκθέσεις, το τελευταίο διάστημα έχουν καταγραφεί 150 περιστατικά, αριθμός ρεκόρ στην τελευταία δεκαετία τουλάχιστον. Ο κίνδυνος των κακών καυσίμων (κοκτέιλ) έχει επισημανθεί κατ’ επανάληψη από την παγκόσμια ναυτιλιακή κοινότητα, η οποία μάλιστα επισημαίνει ότι δεν έχει την ευθύνη για την ποιότητα των καυσίμων που την προμηθεύουν.
(«ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»)