Το δράμα προέκυψε γιατί όταν η ΔΕΗ έπρεπε να προχωρήσει, οικειοθελώς, στις απαραίτητες αλλαγές του ιδιωκτισιακού της καθεστώτος της και στον εκσυγχρονισμό της παραγωγικής και διοικητικής της δομής, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, δεν το έπραξε. Αφ´ενός διότι δεν υπήρξε η απαραίτητη βούληση και το όραμα σε πολιτικό επίπεδο, και αφ´ετέρου γιατί οι συνδικαλιστικοί της φορείς (ΓΕΝΟΠ κλπ) παρέμειναν βαθύτατα εσωστρεφείς ,προσκολλημένοι στις δοξασίες και πρακτικές του παρελθόντος και αρνούμενοι πεισματικά να κοιτάξουν,να μελετήσουν και ν´αναλύσουν τις κοσμογονικές αλλαγές που ήσαν τούς σε εξέλιξη απ´άκρη σε άκρη στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Τότε με αποφάσεις σε ανώτερo ευρωπαϊκό πολιτικό επίπεδο άλλαζε η δομή της όλης ενεργειακής αγοράς με επιτάχυνση των διεργασιών για την επέκταση της ενιαίας αγοράς και στον ηλεκτρισμό και την δημιουργία ανταγωνιστικών συνθηκών σε όλα τα επίπεδα. Ως αποτέλεσμα οι περισσότερες τότε μεγάλες κρατικές και μονοπωλιακές εταιρείες ηλεκτρισμού σε όλη την Ευρώπη , πλην της Ελλάδος, προχώρησαν σε ουσιαστικές δομικές αλλαγές πωλώντας μέρος της παραγωγικής τους ισχύος σε ιδιωτικές εταιρείες, και εν δυνάμει ανταγωνιστές τους ,και σχεδόν ταυτόχρονα επενδύοντας σε νέες γεωγραφικές περιοχές και αναπτύσσσοντας νέες δραστηριότητες. Μεγάλες, έως τότε, κραταιές ηλεκροπαργωγικες εταιρείες όπως η Ιταλική ENEL, η Γαλλική EDF, οι Γερμανικές ΕΟΝ και RWE, η Τσέχικη CEZ, η Πορτογαλική ETAP κλπ, ξεκίνησαν τον μετασχηματισμό τους έτσι που στο τέλος της ημέρας εξήλθαν πλέον ευέλικτες, καλύτερα οργανωμένες και απείρως ισχυρότερες να αναταποκριθούν στις απαιτήσεις της νέας ανταγωνιστικής αγοράς που δημιουργείτο. Η ΔΕΗ τότε, με απόφαση των πολιτικών της προϊσταμένων και με την πλήρη σύμπνοια του εσωστρεφούς συνδικαλιστικού της ιερατείου, αποφάσισε να απουσιάσει , επιλέγοντας την λογική της στρουθοκαμήλου και αδυνατώντας να συνειδητοποιήσουν τι σήμαινε η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ.
Τα λάθη και παραλείψεις των τότε πολιτικών δυνάμεων και των συνδικαλιστών τα πληρώνουμε σήμερα με την υποχρεωτική εκποίηση παγίων της ΔΕΗ και σημαντικού περιορισμού, πέραν του δέοντος,της δραστηριότητος της Επιχείρησης στην λιανική αγορά. Πρώτα , πριν από δυο χρόνια περίπου ,ξεκίνησε η πώληση, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας,στην χονδρεμπορική αγορά σημαντικών ποσοτήτων ηλεκτρισμού σε ανταγωνιστές ( πρόκειται για τα γνωστά ΝΟΜΕ) , ακολούθησε η 100% από πλευράς ΔΕΗ πώληση του ΑΔΜΗΕ ( με το δημόσιο να κρατά το 51% και το υπόλοιπο στην State Grid της Κίνας και στην Συμμετοχών) , και τώρα έχουμε την πώληση παραγωγικού δυναμικού. Και όλα αυτά σε τιμές και όρους που δεν ελέγχει η ΔΕΗ, σε αντίθεση με αυτό που θα ίσχυε εάν πωλούσε αυτοβούλως, όταν έπρεπε, πρίν απο μερικά χρόνια.
Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι ο μετασχηματισμός της ΔΕΗ είναι μονόδρομος'με στόχο την μετεξέλιξη της Επιχείρησης σε μία , στην αρχή ,μικρότερη και πλέον ευέλικτη εταιρεία, και αργότερα σε μια ισχυρότερη και γεωγραφικά ποιό απλωμένη ,πρώτα στην ΝΑ Ευρώπη και αργότερα ποιό μακρυά. Καθότι η ΔΕΗ διαθέτει τις απαραίτητες προϋποθέσεις, οργανωτικά και διοικητικά , με συσσωρευμένη τεράστια τεχνογνωσία και ένα πολύ αξιόλογο και ταλαντούχο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό. Η παρούσα περίοδος αλλά και τα αμέσως επόμενα χρόνια θα είναι μια πραγματική δύσκολη εποχή για την Επιχείρηση καθώς θα προσπαθεί, υπό το βάρος των λαθών του παρελθόντος, να επιβιώσει σε μια διαρκώς συρρικνούμενη για αυτήν αγορά και ταυτόχρονα να αναπτυχθεί εκτός Ελλάδος. Η παρούσα διοίκηση της ΔΕΗ μέσω των πράξεων της και της αντιμετώπισης μιας πράγματι δύσκολης,εάν όχι τελείως αντίστροφης για αυτήν κατάστασης, απέδειξε ότι έχει τον απαραίτητο ρεαλισμό και ευελιξία κινήσεων όπως επίσης διαθέτει όραμα και στρατηγικό σχεδιασμό, άκρως απαραίτητα εφόδια ,που θα τις επιτρέψουν να πλεύσει με ασφάλεια μέσα απο τις σημερινές Συμπληγάδες.