Για
μια ακόμη φορά πριν λίγες μόλις ημέρες γίναμε μάρτυρες μιας αποτυχημένης προσπάθειας της κυβέρνησης
δήθεν να "καινοτομήσει" στον κρίσιμο ενεργειακό τομέα,με την κατάθεση
και εισήγηση στο ΚΥΣΟΙΠ από τον
αρμόδιο υπουργό ΥΠΕΚΑ για μιαν άρδην τροποποίηση του υφιστάμενου νομικού
καθεστώτος που διέπει τις έρευνες και παραγωγή υδρογονανθράκων στην χώρα μας.
Ενός καθεστώτος το οποίο,πέρα του Ν. 4001/2011 κλπ., που αποτελεί το βασικό
νομοθέτημα και έχει συμπληρωθεί με τις απαραίτητες Υπουργικές αποφάσεις και
εγκυκλίους,είναι πλήρως προσαρμοσμένο και εναρμονισμένο με την Ευρωπαϊκή
νομοθεσία αλλά και τα διεθνή πρότυπα.
Με στόχο την προσέλκυση σοβαρών επενδύσεων
και την επανεκκίνηση των ερευνών υδρογονανθράκων μετά από την ανεξήγητη και
αδικαιολόγητη αποχή της 15ετίας που προηγήθηκε.
Η
πρόταση του ΥΠΕΚΑ κ. Γ. Σταθάκη για την
τροποποίηση του υφιστάμενου, και απόλυτα
εκσυγχρονισμένου καθεστώτος ερευνών και παραγωγής, προέβλεπε την ριζική
αλλαγή των ισχυόντων σήμερα συμβάσεων από συμβάσεις εκμετάλλευσης σε συμβάσεις
επιμερισμού της παραγωγής (production sharing),οι οποίες ως γνωστό υιοθετούνται
από κράτη με αναπτυσσόμενες οικονομίες
και που έχουν δυνατότητες πολύ μεγάλης παραγωγής (δηλ. πάνω από 300 χιλιάδες
βαρέλια την ημέρα). Δεν γνωρίζουμε ποιος ή ποιοι συνεβούλευσαν τον κ. Υπουργό
να προχωρήσει σε μια τέτοια πρωτοβουλία, προφανώς υπό την επήρειαμιας
εσφαλμένης αριστερό-σοσιαλιστικής
αντίληψης περί μεγαλύτερης συμμετοχής του κράτους στα έσοδα από την παραγωγή,
αλλά το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθεί σιωπηλά και ταπεινά η πρόταση αφού πλέον
ώριμες φωνές εντός της κυβέρνησης
επεσήμαναν ότι το προτεινόμενο νέο και "πλέον συμφέρον" για το
Δημόσιο καθεστώς ήτο τελείως αντιπαραγωγικό σε ότι αφορά την προσέλκυση επενδύσεων. Επιπλέον,και
ίσως πλέον ουσιαστικό, είναι το γεγονός ότι η υιοθέτηση production sharing agreements δεν σημαίνει απαραίτητα περισσότερα έσοδα για
τον κρατικό κορβανά και ασφαλώς καθόλου έσοδα έως ότου αποσβεσθεί πλήρως το
κόστος της επένδυσης (δηλ. δέκα χρόνια
και βάλε).
Δεν
γνωρίζουμε με ακρίβεια το παρασκήνιο της απόσυρσης της προτεινόμενης υπουργικής
τροπολογίας,και ούτε μας ενδιαφέρει σε αυτό το στάδιο.Αυτό που ξέρουμε όμως από
πρώτο χέρι είναι η εκφρασθείσα δυσαρέσκεια των εταιρειών που έχουν ήδη υπογράψει (με το ισχύον καθεστώς) ή πρόκειται
πολύ σύντομα να δεσμευθούν με πολυετείς συμβάσεις εκμετάλλευσης με το Ελληνικό Δημόσιο, και ως αποτέλεσμα έχουν αναλάβει επενδυτικές υποχρεώσεις πολλών
εκατομμυρίων ευρώ (υπολογίζονται σε 2-3 δις. για τα επόμενα 5 χρόνια).
Για αυτό και δημιουργεί τεράστια απορία και προβληματισμό η όλη συμπεριφορά της
κυβέρνησης σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, δηλ. της προσέλκυσης ουσιαστικών και
άμεσων επενδύσεων, σε μια δύσκολη καμπή για την οικονομία όπου υποτίθεται,εάν
πιστέψουμε αυτά που κατά καιρούς ανακοινώνει ο πρωθυπουργός και το οικονομικό
επιτελείο της κυβέρνησης,δίδεται πραγματική μάχη για την επιστροφή στην
ανάπτυξη και την δημιουργία απασχόλησης,σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγουμε
από την επταετή κατάρα της ύφεσης.
Η
άτυχης εισήγηση του κ. Υπουργού ΥΠΕΚΑ για αλλαγή του
νομικού καθεστώτος στον τομέα έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων, και η εν
συνέχεια απόσυρση της (με την γνωστή πλέον και δοκιμασμένη μέθοδο της «κωλοτούμπας») οδηγεί σε δυο
συμπεράσματα. Πρώτον, ότι στους κύκλους της κυβέρνησης κατοικοεδρεύουν
απομεινάρια της πάλαι ποτέ άναρχο-αριστερόστροφης και αντιαναπτυξιακής συνιστώσας
της που έχουν κάθε λόγο να δημιουργούν προσκόμματα στην δηλωμένη πλέον
Ευρωπαϊκή πορεία της, και, δεύτερον, ότι η κυβέρνηση -αδυνατούσα να υψώσει
τοίχος υπευθυνότητας- φέρεται τελείως επιπόλαια και καιροσκοπικά, αφού με την
συμπεριφορά της δείχνει να μην την ενδιαφέρει ακόμα και εάν κλωτσήσει την
καρδάρα με το γάλα!