Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο European Gas Conference 2017 που πραγματοποιείται αυτήν την εβδομάδα στην Βιέννη, η ΕΕ πρόκειται στα αμέσως επόμενα χρόνια να αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα προμήθειας καθότι βαίνει ολοένα μειούμενη η Ευρωπαϊκή εγχώρια παραγωγή από τα μεγάλα κοιτάσματα της Βόρειας Θάλασσας, της Νορβηγίας αλλά και της Ολλανδίας (από το γνωστό κοίτασμα του Croningen). Σήμερα η Ευρωπαϊκή παραγωγή φ.αερίου φθάνει τα 232 δισεκ.κυβ.μέτρα (BCM’s) κατ’έτος που, αν και μεγάλο νούμερο, δεν επαρκεί για να καλύψει τις καταναλωτικές ανάγκες οι οποίες το 2015 έφθασαν τα 420 BCM’s για τις 28 χώρες μέλη. Εάν σε αυτό το νούμερο προστεθεί και η ζήτηση της Τουρκίας, τότε το σύνολο διαμορφώνεται στα 463 BCM’s.
Όπως παρατηρούσαν αρκετοί από τους διαχειριστές των διαφόρων εθνικών συστημάτων αερίου που συμμετείχαν στο ανωτέρω συνέδριο, το πρόβλημα θα αρχίσει να γίνεται ορατό αρκετά σύντομα, με ορισμένους να ομιλούν μέχρι το 2020, με το άνοιγμα μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης να αυξάνεται σταδιακά για να φθάσει, σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 2035 στα 380 BCM’s. Με το ερώτημα να τίθεται ασφαλώς με ποιό τρόπο και από πού οι διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες θα επιτύχουν να εξασφαλίσουν τις απαιτούμενες ποσότητες.
Βάσει στοιχείων του 2015 η Ευρώπη εισήγαγε συνολικά περί τα 231 BCM’s, δηλαδή σχεδόν το 50% των αναγκών της, προκειμένου να καλύψει την ζήτηση με το 70% να το έχει προμηθευτεί από την Ρωσία και το υπόλοιπο από Αλγερία, Αζερμπαϊτζάν και Ιράν, μέσω αγωγών, αλλά και μέσω υγροποιημένου φ.αερίου. Με το LNG να προβλέπεται να αυξάνει εντυπωσιακά την συμμετοχή του στην κάλυψη των Ευρωπαϊκών αναγκών από τα 50 BCM’s σήμερα στα 100 με 120 BCM’s σε λίγα χρόνια. Όμως το μεγαλύτερο μέρος των απαιτούμενων επιπλέον εισαγωγών αναμένεται να προέλθουν από την Ρωσία η οποία και δηλώνει έτοιμη να ανταποκριθεί στην μεγάλη αυτή πρόκληση.
Ομιλώντας κατά την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου ο αναπληρωτής πρόεδρος της Ρωσικής εταιρείας Gazprom Αλεξάντερ Μεντβέντεβ δήλωσε ότι η εταιρεία του είναι έτοιμη να διαθέσει ποσότητες 100 BCM’s μέσα στα επόμενα 15 χρόνια, επιπλέον των όγκων που στέλνει σήμερα στην Ευρώπη και φθάνουν τα 160 BCM’s κατ’έτος. Οι ποσότητες αυτές θα προέλθουν τόσο από υπάρχοντα κοιτάσματα όσο και από άλλα υπό ανάπτυξη, που είναι ήδη εντεταγμένα στο μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό-επενδυτικό πλάνο της Gazprom, παρατήρησε ο αντιπρόεδρος της εταιρείας.
«Προκειμένου να φέρουμε αυτό το αέριο στην Ευρώπη, θα χρειασθούμε πρόσθετες υποδομές για την μεταφορά του, ένα θέμα για το οποίο εργαζόμαστε με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Τα έργα αυτά αφορούν τους αγωγούς Nord Stream 2 και τον Turkish Stream. Όμως η χωρητικότητα τους δεν θα είναι αρκετή για να μεταφερθεί όλο το αέριο στην Ευρώπη και για αυτό εξετάζουμε την δυνατότητα που μπορεί να προσφέρει το υπό σχεδίαση έργο Poseidon (δηλ. ο Ελληνο-Ιταλικός διασυνδετήριος μαζί με την αρχική σχεδίαση του ITGI) και ίσως τον TAP» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Αλεξάντερ Μεντβέντεβ.
Η δε αναφορά αυτή του αντιπροέδρου της Gazprom στο ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί ο ΤΑP σ’ένα πρώτο στάδιο μεταφοράς του αερίου που θα προέλθει από τον Τurkish Stream, επανέφερε σε ορισμένους συνέδρους μνήμες του πρώτου σταδίου σχεδίασης του TAP προ 10ετίας όταν ελλείψει ενδιαφέροντος από πλευράς Αζερμπαϊτζάν και περιορισμένης προμήθειας από το Ιράν -με την κρατική εταιρεία αερίου του οποίου, την NIGEC, η αρχική κοινοπραξία του ΤΑP είχε υπογράψει σύμβαση για προμήθεια 5.0 BCM ετησίως- η Ελβετική εταιρεία EGL που είχε την ευθύνη του όλου project εξέταζε πολύ σοβαρά την δυνατότητα προμήθειας Ρωσικού αερίου από την Gazprom και την Novatek. Eτσι φαίνεται ότι ο κύκλος ενός πολύ φιλόδοξου σχεδίου που συνελήφθη από μία ομάδα οραματιστών μηχανικών κάπου στους πρόποδες των Ελβετικών Αλπεων τώρα κλείνει με Ρωσική συμμετοχή.