Ὑψηλές Προσδοκίες

Μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεός καί εἴδαμε καί τό δεύτερο ≪ντημπαίητ≫, τό ὁποῖο μᾶς ἐπεφύλασσε καί μία ἔκπληξη. Ἀντί νά περιορισθεῖ σέμιά κουραστική ἀνταλλαγή δηλώσεων, χαρακτηρισμῶν, ἀναδρομῆς στό παρελθόν καί εὐχῶν γιά τόμέλλον πού ἔχουμε ἤδη ἀκούσει πολλές φορές ἀπό τούς ἀρχηγούςτῶν κομμάτων καί ἀπό τά προβεβλημένα στελέχη τους στίς ὁμιλίες καί στίς συνεντεύξεις τους, τό νέο στοιχεῖο πού σφράγισε αὐτή τήν τηλεοπτική μονομαχία μεταξύ τοῦκ. Τσίπρα καί τοῦ κ. Μεϊμαράκη ἦταν τό ζήτημα ὕψους!

Δοθέντος ὅτι ΣΥΡΙΖΑ καί Νέα Δημοκρατία συμφωνοῦν ὡς πρός τό πρόγραμμα τῆς νέας κυβερνήσεως πού θά προκύψει ἀπό τίς ἐκλογές τῆς Κυριακῆς, ἀφοῦ≪τά πάντα ὅλα≫ ἔχουν προκαθορισθεῖ ἀπό τό τρίτο Μνημόνιο, τό στοιχεῖο πού διαφοροποιεῖ τά δύο κόμματα εἶναι τό μπόι τῶν ἀρχηγῶντους! Ἀπό τό βράδυ τῆς Δευτέρας, μετά τό τέλος τοῦ≪ντημπαίητ≫, ὅλα τά τηλεοπτικά κανάλια σχολίαζαν τήν διαφορά τοῦ ὕψουςτῶν δύο ἀρχηγῶν, θέμα πού συνέχισαν νά σχολιάζουν τά ΜΜΕ καί τήν ἑπομένη, ἐνῶ, φυσικά, τό ἴδιο θέμα συζητοῦσαν καί οἱ πολίτεςστίς παραλίες, ὅπου ἀπολαμβάνουν ἀκόμη τή θάλασσα ὅσοι δέν ἔχουν παιδιά τά ὁποῖα ἐπέστρεψαν ἀπό τήν περασμένη Παρασκευή στά θρανία μέ τήν ἔναρξη τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους. Τουλάχιστον πρέπει νά εἴμαστε εὐτυχεῖς πού ἔστω καί ὅταν τά πράγματα εἶναι λίαν δυσάρεστα στόν τόπο μας, διατηροῦμε τό χιοῦμορ μας καί δέν πέφτουμε στήν μαύρη μελαγχολία.

Τώρα πλέον πού εἴδαμε καί τήν προτελευταία θεατρική πράξη τῆς προεκλογικῆς ἐκστρατείας, δέν ἀπομένει παρά νά συμπληρωθεῖ ἡ πληροφόρησή μας γιά τά σχέδια τῶν κομμάτων μέ τήν τελευταία πράξη τῶν ὁμιλιῶν στίς κεντρικές πλατεῖες. Μιά καί τό φέρνει ἡ εὐκαιρία, ἀνοίγω ἐδῶ μιά παρένθεση: Ἀναρωτιέμαι γιατί ὅσοι μαρξιστές ἐξακολουθοῦν νά εἶναι πιστοί στό σοβιετικό μοντέλο εἶναι δυνατόν νά ψηφίσουν τό λαφαζανικό ἀπόκομμα ἀντί νά ψηφίσουν τό ≪ὀρίτζιναλ≫ πού εἶναι τό ΚΚΕ.

Δέν τό λέω γιά νά κάνω διαφήμιση στόν σύντροφο Κουτσούμπα, ἀλλά ἐπειδή εἶναι καί αὐτό ἕνα ἀπό τά μυστήρια τῶν ἐκλογῶν.Ὅταν δηλαδή ἕνας κομμουνιστής δέν ψηφίζει τό Κομμουνιστικό Κόμμα, τί εἴδους κομμουνιστής εἶναι; Οὔτε ὁ ἴδιος ὁ Στάλιν δέν εἶχε σκεφθεῖ ὅτι μπορεῖ νά ἐμφανισθεῖ μιά τέτοια ἀνωμαλία. Ἀλλά ὁ Στάλιν βέβαια θά τήν εἶχε κλαδέψει σύρριζα. Κλείνω τήν παρένθεση.

 Βαδίζουμε, λοιπόν, ὁλοταχῶς πρός τό τέρμα τῆς περιόδου ἀσάφειας μέ τήν ἐλπίδα ὅτι μέχρι τά μεσάνυχτα τῆς ἑπομένης Κυριακῆς θά ἔχει φανεῖ φῶς στό βάθος τοῦτοῦνελ καί θά ξέρουμε ποιό ἀπό τά δύο μεγάλα μικρά κόμματα θά ἔχει πάρει τό προβάδισμα καί ποιός ἀπό τούς δύοἀρχηγούς θά εἰσπράξει καί τό ≪μπόνους≫ τῶν 50 βουλευτῶν – ἄγνωστον ἐάν θά ἔχει παίξει ἀποφασιστικό ρόλο στήν ἐπιτυχία αὐτή τόμπόι του ἤ ὄχι. Γιά τήν κυβέρνηση θά περιμένουμε δυό ἤ τρεῖς ἡμέρες ἀκόμη, ἀλλά δέν θά χάσουμε καί τόν ὕπνο μας στήν αἴθουσα ἀναμονῆς.Τά καταφέραμε μέχρι ἐδῶ, ἀντέξαμε ἀκόμη καί στά ≪κάπιταλ κοντρόλς≫καί δέν θά χάσουμε τήν ὑπομονή μας τώρα στό τέλος.

(ἀπό τήν εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")