Καθώς η Ελλάδα
για μια ακόμη φορά στην σύγχρονη ιστορία της
έχει εισέλθει σε μια περίοδο έντονης εσωστρέφειας αδυνατεί ν’ αντιληφθεί
τις ευρύτερες αλλαγές που πραγματοποιούνται σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.Πόσω
μάλλον να μπορέσει να αξιοποιήσει τις επιχειρηματικές ευκαιρίες που τώρα παρουσιάζονται προς όφελος της
οικονομίας της και αναβάθμισης της
γεωπολιτικής της θέσης.Ο τομέας της ενέργειας είναι χαρακτηριστική
περίπτωση όπου οι παρατηρούμενες τώρα
ανακατατάξεις μεταξύ ανατολής και δύσης
δημιουργούν νέα δεδομένα τόσο στην παραγωγή, προμήθεια και μεταφορά ενέργειας.
Με την Ευρώπη να
επιβεβαιώνει ημέρα με την ημέρα την στροφή της προς το φυσικό αέριο, υπό την
πίεση των Βρυξελλών και του Βερολίνου, για μια απεξάρτηση από τα στερεά καύσιμα
με την ταυτόχρονη δαιμονοποίηση της
πυρηνικής ενέργειας, εκτιμάται ότι μέσα στα επόμενη 20 ετία θα έχουν διπλασιαστεί οι εισαγωγές φ. αερίου
από τα σημερινά επίπεδα των 300
BCM στα 600
BCM το χρόνο. Βάσει
αυτής της παραδοχής σε λίγα χρόνια η Ευρώπη θα πρέπει να έχει οργανώσει νέες αρτηρίες τροφοδοσίας τόσο μέσω χερσαίων
αγωγών όσο και δια θαλάσσης μέσω
LNG. Και στις δυο
περιπτώσεις η Ελλάδα, χάρις στο γεωγραφικό πλεονέκτημα που διαθέτει μαζί με την
θεσμική της θέση ως χώρα μέλους της Ε.Ένωσης, μπορεί ν’
αναδειχθεί ως μια βασική πύλη εισόδου στο Νότιο Ανατολικό τμήμα της γηραιάς
ηπείρου και στο νοτιότερο άκρο της χερσονήσου του Αίμου.
Η επαναχάραξη
του
South
Stream μέσω Τουρκίας,
και η επέκταση του μέσω Ελλάδας-μία οριστική πλέον θέση η οποία έχει πλήρως διαμορφωθεί από ρωσικής
πλευράς καθότι το Κρεμλίνο για λόγους
παραδειγματισμού επιθυμεί ν’ απομονώσει την Βουλγαρία- και από εκεί στην Ιταλία
μέσω του
ITEI, αποτελεί από μόνο του ένα τεράστιο τεχνικό έργο με
πολλαπλά οφέλη, οικονομικά και γεωπολιτικά
για την Ελλάδα. Επιπλέον οφέλη
αναμένονται από την όχι και τόσο δύσκολη δημιουργία του πλέγματος αγωγών του
Vertical
Corridor , ο οποίος θα ξεκινήσει
από την Ελλάδα και θα μεταφέρει αέριο προς Βορρά με αποδέκτες τη Βουλγαρία,
Ρουμανία, Σερβία ως και την Ουγγαρία.Κρίκος απόλυτης στρατηγικής σημασίας ο
διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας-Βουλγαρίας
(
IGB) η κατασκευή του οποίου πρόκειται να ξεκινήσει από το 2016. Επιπλέον
τροφοδότες του
Vertical
Corridor οι δυο πλωτές μονάδες αποθήκευσης και
αεριοποίησης
LNG, γνωστές ως
FSRU, σε
Αλεξανδρούπολη και Καβάλα, η ναυπήγηση, αγκυροβόληση και λειτουργία των οποίων
δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα τεχνικά προβλήματα ενώ η χρηματοδότηση τους βάσει του
σχεδιασμού των εταιρειών (G
astrade και ΔΕΠΑ)
εκτιμάται ότι δεν θα αντιμετωπίσει ανυπέρβλητα εμπόδια. Απεναντίας έχει ήδη
εκφραστεί ζωηρό επενδυτικό ενδιαφέρον.
Στο
menu των μεγάλων
ενεργειακών
projects
περιλαμβάνονται ακόμη ο
TAP, η έναρξη κατασκευής του οποίου φαίνεται ότι
έχει δρομολογηθεί για το 2016 με εξασφαλισμένη
χρηματοδότηση, ο αγωγός
East
Med με τη ΔΕΠΑ να προχωρεί ήδη σε μια πλήρη προμελέτη, το ηλεκτρικό καλώδιο
Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας, γνωστό ως
Eurasia
Interconnector , στις
ηλεκτρικές διασυνδέσεις Κυκλάδων-Κρήτης με την Ελληνική ενδοχώρα, και σειρά
νέων μονάδων ΑΠΕ με έμφαση τα αιολικά, τα υδροηλεκτρικά, τη βιομάζα και την
γεωθερμία. Με την τελευταία να παραμένει τελείως ανεκμετάλλευτη παρά το γεγονός
ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα σημαντικό δυναμικό σε μέρη όπως η Κεντρική Μακεδονία
και η Ανατολική Θράκη, η Μήλος, η Νίσυρος, η Κως κ.α.
Ακόμα θα πρέπει να
αναφερθούμε στην εξαιρετικά θετική προοπτική
για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που διαθέτει η χώρα
μας που σύμφωνα με αξιόπιστους μελετητές εκτιμάται στα 1.5-2.0 δισεκ. βαρελιών
(
estimated
reserves) και στα 40.0
εκατ.βαρέλια αποδεδειγμένα αποθέματα (
proven
reserves) με την
υπογραφή συμβάσεων για τις τρείς παραχωρήσεις
στην Δυτική Ελλάδα τον περασμένο Μάιο (Ιωάννινα, Πατραϊκός, Κατάκολο)
και την επικύρωση τους από την Βουλή τον Οκτώβριο 2014. Παράλληλα ευρίσκεται σε
εξέλιξη διεθνής διαγωνισμός για χερσαίες περιοχές της Δυτικής Ελλάδας που
λήγει στις 6/2 ενώ προκηρύχτηκε και ο μεγάλος 2ος Διεθνής Γύρος Παραχωρήσεων για παράκτιες
περιοχές της Δυτικής Ελλάδας και Νότια της Κρήτης, με την Ελλάδα
να φαίνεται να έχει κάνει ένα δυναμικό
comeback μετά 15 χρόνια δυσεξήγητης απουσίας από τον
τομέα του
upstream.
Καθώς όμως η Ελλάδα
αόρατα συντονισμένη, κινείται τάχιστα για να συναντήσει το αριστερό πεπρωμένο της στις κάλπες της ερχόμενης
Κυριακής, όλα τα ανωτέρω τίθενται σε αμφιβολία αφού η γνωστή και ξεκάθαρη πέραν
πάσης αμφιβολίας πολιτική ατζέντα των κομμάτων της Αριστεράς περιλαμβάνει
εκτενείς κρατικοποιήσεις και επαναφορά της κυβέρνησης σε κεντρικό ρόλο στην
όποια επιχειρηματική δραστηριότητα. Δηλαδή όπως δείχνουν τα πράγματα θα οδεύσουμε
τάχιστα προς μια ασφυκτικά κρατικά
ελεγχόμενη και κεντρικά σχεδιαζόμενη οικονομία, όπως δηλαδή ίσχυε στην πάλαι πότε Ανατολική Ευρώπη. Ως εκ
τούτου η υλοποίηση όλων των ανωτέρω πολύ σημαντικών
projects, που εξαρτώνται
σχεδόν αποκλειστικά από ιδιωτικές
επενδύσεις, θα είναι αδύνατον να
πραγματοποιηθούν με άμεσ
o αρνητικό αποτέλεσμα για την οικονομία
και την απασχόληση. Για μια ακόμη φορά η χώρα στην νεότερη ιστορία της
κινδυνεύει να μείνει στο περιθώριο των διεθνών και Ευρωπαϊκών εξελίξεων με
ορατό κίνδυνο απόσχισης της από τον κυρίως Ευρωπαϊκό χώρο και με ολέθριες
συνέπειες για την οικονομία.