Η άλλη όψη ενός στρατηγού.
Οι
παράγοντες που κίνησαν το επαναστατικό γεγονός του 1821. Ο Μακρυγιάννης
ως μόρφωμα μιας άλλης – από την σημερινή – εποχής. Η καθεστηκυΐα
ερμηνεία του. Η ερμηνευτική ανατροπή που έφερε η έκδοση του γραπτού του
«Οράματα και θάματα». Η ανελέητη, επ’ αυτού, αντίδραση του επικυρίαρχου
λόγου.
Το “σκάνδαλο” των μυστικών
βιωμάτων εντός της καθημερινότητας. Η παράδοση ως μετάγγιση πείρας. Η
διάκριση του πραγματικού από το φαντασιώδες, ως “πεμπτουσία” του
ζητουμένου της. Η διάρρηξη αυτής της παράδοσης από τη «νεωτερικότητα».
Η
ιδιαίτερη εμβάθυνση στο αίτημα προτεραιότητας του νοήματος (δηλαδή, της
ελπίδας ότι δεν τελειώνουν όλα στο τίποτα) η οποία συνέχει τόσο την
αρχαία όσο και τη χριστιανική ελληνική αναζήτηση.
Ο
Μακρυγιάννης ως ενσαρκωτής της βιωματικής διαφύλαξης αυτού του
νοήματος, όχι σε ιδέες αλλά σε πράξεις. Η πίστη ως εμπειρία, σε
αντίστιξη με την πίστη ως ιδεολογία. Οι διαφορές της εποχής μας, εν
τέλει, από εκείνη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, ως μεταθέσεις
“προτεραιοτήτων”.
Ο Χρήστος
Γιανναράς, φιλοξενούμενος του π. Ιγνατίου Γεωργακόπουλου, ιχνηλατεί – με
αφορμή την προσωπικότητα του Μακρυγιάννη – την εκκλησιαστική βιοτή ως
μια εμπειρική ψηλάφηση της
ζωής, εκείνης, που επικρατεί του
θανάτου. ΕΤ1, 1997.
(από antifono.gr)