Στρατηγικό
σχέδιο ανάπτυξης, με ορίζοντα 20ετίας, έχει καταρτίσει ο όμιλος Μυτιληναίος για
τη θυγατρική του Αλουμίνιον. Ονομάσθηκε «Το μέλλον» και περιλαμβάνει δεκάλογο
ενεργειών, ένα μικρό μέρος των οποίων αφορά και σε ρυθμιστικά ζητήματα, όπως,
για παράδειγμα, τα τιμολόγια ηλεκτρισμού.
Το
σχέδιο αυτό καταρτίσθηκε στα τέλη του 2011 και ήδη ορισμένες από τις ενέργειες
που περιλαμβάνει έχουν δρομολογηθεί, με στόχο να «τρέξουν» όλες ως τα τέλη του
2013. Κύριος στόχος της Αλουμίνιον είναι η δραματική περιστολή του κόστους
παραγωγής αλουμινίου, ώστε να διαμορφωθεί κάτω από τα 2000 δολάρια τον τόνο.
Προς αυτήν την κατεύθυνση δρομολογούνται οικονομίες κλίμακας και μέσω της
εξαγοράς της «Βωξίτες Παρνασσού» από την
S&
B. Σε
αυτή τη φάση, όπως ανέφερε ο πρόεδρος του ομίλου Μυτιληναίος Ευάγγελος
Μυτιληναίος, κατά τη χθεσινή συνάντηση του με εκπροσώπους του Τύπου,
πραγματοποιείται
due
diligence, από το οποίο θα κριθεί
οριστικά η εξαγορά.
Η
ανάγκη για μείωση του κόστους παραγωγής αλουμινίου υπαγορεύεται από την
προοπτική διατήρησης σε χαμηλά επίπεδα των τιμών μετάλλου, σε συνδυασμό με το
αυξημένο ενεργειακό κόστος, που υπολογίζεται σε ποσοστό 42% στο συνολικό κόστος
παραγωγής της Αλουμίνιον. Το κόστος αυτό αντισταθμιζόταν στη διετία 2006-2008 από
τις πολύ υψηλές τιμές του αλουμινίου στο
LME, φθάνοντας την άνοιξη του
2008 στα 3300 δολάρια τον τόνο. Έκτοτε, άρχισε η καθοδική πορεία των τιμών,
φθάνοντας ως και τα 1300 δολ./τόνο. Η εταιρία έχανε την περίοδο μετά το 2008
περί το 1 εκατ. δολάρια ημερησίως, ενώ χάρη στο
hedging ως το 2011 πέτυχε κέρδη
περί τα 400 εκατ. δολ. τα οποία επανεπένδυσε στη μονάδα, όπως είπε ο κ.
Μυτιληναίος.
Οι
τιμές των μετάλλων από τις αρχές του έτους εισέρχονται σε σκληρή φάση, καθώς
έγινε αποδέσμευση των τιμών της ενέργειας από τις τιμές του αλουμινίου, με
συνέπεια να χαρακτηρίζονται από μια συνεχώς ανοιγμένη ψαλίδα. Για φέτος
προβλέπεται να μειωθεί η τιμή του αλουμινίου, ως συνέπεια της χρόνιας μεγάλης
υπερπροσφοράς και της επαναδιάθεσης των υψηλών αποθεμάτων αργά πίσω στην αγορά.
Η
ανταγωνιστικότητα των εργοστασίων αλουμινίου προσδιορίζεται από την τιμή της
ενέργειας, η οποία εμφανίζεται διαφορετική από περιοχή σε περιοχή. Ειδικότερα
για την Αλουμίνιον, η τιμή για το φυσικό αέριο φθάνει τα 36,8 ευρώ/
MWh,
χωρίς τους φόρους, τιμή που είναι 10 φορές μεγαλύτερη από τις αντίστοιχες στην
Ευρώπη και την Τουρκία. Αν συνυπολογισθούν και οι φόροι διαμορφώνεται σε 42,2
ευρώ/
MWh όταν στην Τουρκία είναι μικρότερη κατά 48%, στη Μεγάλη Βρετανία 40%,
στη Βουλγαρία 34%, στην Ισπανία 33%, στην Ιταλία και την Πολωνία 24%, στην Πορτογαλία 22% και στη Γαλλία 13%.
Η Ελλάδα, επίσης, εμφανίζεται ανάμεσα στις πέντε πιο ακριβές ευρωπαϊκές χώρες
σε ό,τι αφορά τις χρεώσεις δικτύων για το ηλεκτρικό ρεύμα.
Σύμφωνα
με στοιχεία που παρέθεσε ο όμιλος Μυτιληναίος, το κόστος ενέργειας για την
παγκόσμια βιομηχανία αλουμινίου από 29% που συμμετείχε στο συνολικό κόστος
παραγωγής το 2000 διαμορφώθηκε το 2011 στο 36%, ενώ για την Αλουμίνιον έφθασε
το 42%.
Σε
μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει το αυξημένο κόστος ενέργειας η Αλουμίνιον
προχώρησε στην επένδυση της συμπαραγωγής, η οποία δεν λειτουργεί ακόμη για
λόγους που αποδίδονται από τη διοίκηση της στην ευθύνη της πολιτείας. Ερωτηθείς
ο κ. Μυτιληναίος γιατί δεν χρησιμοποιείται η μονάδα ηλεκτρισμού για
αυτοπαραγωγή, απάντησε ότι αυτό δεν διευκολύνεται με τις σημερινές τιμές του
φυσικού αερίου.
Σε
κάθε περίπτωση ο όμιλος Μυτιληναίος εκτιμά ότι για να μπορέσει να συνεχίσει τη
λειτουργία της η Αλουμίνιον θα πρέπει να εξασφαλίσει ανταγωνιστικό κόστος
ενέργειας. Ο συνδυασμός της φθηνής ενέργειας, άλλωστε, με τη μεγάλη ζήτηση ως
το 2020, θα καθορίσει και τη θέση των νέων εργοστασίων που θα δημιουργηθούν για
την ικανοποιήσουν. Η θέση του ομίλου Μυτιληναίος για το μέλλον της Αλουμίνιον
συνοψίζεται στο αίτημα για μια εξαιρετικά ανταγωνιστική σύμβαση με μια εταιρία
ενέργειας, για παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε τιμολόγιο πολύ χαμηλότερο από τα
πρότυπα της βιομηχανίας, ώστε να παραμείνει κερδοφόρα.