Ο Ξέρξης, οργισµένοςαπό την περσική ήττα στον Μαραθώνα,
συγκέντρωσε µεγάλες δυνάµεις, στρατό και στόλο, κιέφτασε στην Ελλάδα µε
σκοπό να τηνκαταλάβει. Είµαστε στο 480 π.Χ. Επιλογή του Θεµιστοκλήήταν
ναεπιχειρήσει να σταµατήσειτον περσικόστρατό στις Θερµοπύλες και τον
στόλο στο Αρτεµίσιο, ανοιχτά των βορείων ακτώντης Εύβοιας. Μετάτις
Θερµοπύλες, ο Ξέρξης λεηλάτησε την Αθήνα.Τα γυναικόπαιδα πήγαν
στηνΤροιζήνα και οι άντρες στις τριήρεις. Οι στιγµές ήταν κρίσιµες,
πολλά θα κρίνονταν στη θάλασσα. Σε λίγο καιρό επρόκειτο να
πραγµατοποιηθεί η Ναυµαχία της Σαλαµίνας.
Ο Σπαρτιάτης
Ευρυβιάδης, παρ’ όλο που η Σπάρτη διέθετε ελάχιστες τριήρεις σε σχέση µε
τους Αθηναίους, είχε τηναρχηγία τουστόλου, καθώς οι Λακεδαιµόνιοι, όπως
ήταν συµφωνηµένο, είχαν την αρχηγία των ελληνικών δυνάµεων στον αγώνα
εναντίον των Περσών. Βέβαια, ο πραγµατικός ναύαρχος ήταν ο Θεµιστοκλής.
Οπως
αφηγείται ο Πλούταρχος, ο Ευρυβιάδης δεν είχε διάθεση να πολεµήσει εκεί
και ήθελε να αποσύρει τις δυνάµεις του στον Ισθµό –τον ένοιαζε, µε άλλα
λόγια, µόνο η Πελοπόννησος. Είπε, µάλιστα, στον Θεµιστοκλή:«Θεµιστοκλή,
αυτοί που ξεκινάνε τον αγώνα πριν από την ώρα τους ξυλοφορτώνονται».
«Ναι», απάντησε οΘεµιστοκλής, «αυτούς όµως που µένουν πίσω δεν τους
στεφανώνουν». Τότε έγινε το γνωστό επεισόδιο: οΕυρυβιάδης ύψωσε
τοµπαστούνι του να χτυπήσει τονΘεµιστοκλή.Και ο Θεµιστοκλής είπε το
περίφηµο: «Πάταξον µεν, άκουσον δε» (χτύπα µε, αλλά άκουσέ µε πρώτα).
Αλλος
Σπαρτιάτης είπετότε στον Θεµιστοκλή: «Ναι, αλλά εσείς δεν έχετε πόλη»,
αφού η Αθήνα είχε ήδη εγκαταλειφθεί. Και ο Θεµιστοκλής ανταπάντησε: «Η
µεγαλύτερη ελληνική πόλη που έχουµε είναι οι διακόσιες τριήρεις µας». Ο
Ευρυβιάδης φοβήθηκε τότεότι θα αποσύρει ο Θεµιστοκλής τις τριήρεις και
χαµήλωσε τους τόνους. Εντέλει τα βρήκαν, έστω και δύσκολα και πολέµησαν
µαζί. Πράγµατι, όπως είπε ο Γ. Καρατζαφέρης, εξερχόµενος του Προεδρικού
Μεγάρου, «ο Ευρυβιάδης, αν δεν τα έβρισκε µε τον Θεµιστοκλή, δεν θα
έµενε στην Ιστορία». Εστω και έτσι, όπως έµεινε.
(από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 28-29/05/2011)