Εν τούτοις , παρά το γεγονός ότι η Κύπρος είναι επι 21 χρόνια το μοναδικό διηρημένο κράτος-μέλος της ΕΕ, δεν έχει πολλές πιθανότητες να επανενωθεί, ύστερα από 51 χρόνια εισβολής και κατοχής υπό της επεκτατικής Τουρκίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ΚΔ στερείται όπλων προστασίας του Ελληνισμού από ασπόνδους φίλους κι εχθρούς, ως λχ. η Βρετανική κι Ολλανδική κυβέρνηση.
Με κατάλληλους χειρισμούς μπορεί να διευκολύνει το ενεργειακό καλώδιο που θα συνδέσει το Ισραήλ με το Ευρωπαϊκό ηλεκτρικό δίκτυο και την αξιοποίηση της ΑΟΖ του Λιβάνου, μετά την Κυπρόλιβανική συμφωνία χαράξεως, η οποία εξόργισε τους Τούρκους.
Οι αλοιθωρισμοί της εξωτερικής πολιτικής του Μακαρίου ανήκουν οριστικά στο παρελθόν κι ο σημερινός πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης έχει απορρίψει τις ιδέες λύσεως του Κυπριακού τύπου Χάνεϋ (Ανάν , ΕΛΙΑΜΕΠ) που θα δημιουργούσαν αδιέξοδα στην διακυβέρνηση της Μεγαλονήσου.
Οι διεθνείς συνθήκες του 20ου αιώνος έχουν αλλάξει ριζικώς, κυρίως από την εχθρότητα της Τουρκίας πρός το Ισραήλ.Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Ρούμπιο έχει δηλώσει ότι οι ΗΠΑ είναι αμετάθετα ταγμένες υπέρ της επανενώσεως της Κύπρου κι ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν έχει παρέσχε εγγυήσεις υπέρ της ασφαλείας της Κύπρου.
Μόνη αμφισημία υπάρχει στην Ελληνική πολιτική που επί δύο έτη «γαλήνιων νερών» στο Αιγαίον με την Τουρκία-ήδη τεταραγμένων- απέφυγε ακόμη και μία ουσιαστική συνεννόηση με την Λευκωσία λχ. για τα ηλεκτρικά δίκτυα.
Το Κυπριακό αποτελεί προϋπόθεση εξομαλύνσεως των Ελληνοτουρκικών σχέσεων κι όσον διαρκεί η κατοχή της Μεγαλονήσου δεν πρόκειται να γίνη δεκτή η Τουρκία στους Ευρωπαϊκούς μηχανισμούς ως της Άμυνας και χρηματοδότησης.Οσο και αν προσπαθούν οι Νατοϊκοί κι οι Κοιναγορήτες να προωθήσουν την ατζέντα Ερντογάν, θα εμποδίζονται από την αντίφαση μεταξύ Ουκρανικής και Κυπριακή πολιτικής των: Εκεί πλήρη συμπαράσταση, στην Κύπρο απάρνηση του Ευρωπαϊκού κατεστημένου.
Αρκεί κι η Ελληνική κυβέρνηση να διακόψη τις ψευδαισθήσεις της περί Ελληνοτουρκικής λυκοφιλίας.