κατασκευάζοντας τερματικούς σταθμούς που θα διαχειρίζονται πάνω από 70 εκατ. τόνους ετησίως, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων φορτίων από την Ρωσία.
Το Reuters παρείχε πρόσφατα, μία συνολική εικόνα των προσπαθειών της Γερμανίας να ενισχύσει τις εισαγωγές LNG, για να αντικαταστήσει τις ποσότητες που προμηθευόταν από τον Nord Stream, που αποτελεί ήδη παρελθόν, αλλά και από την Ουκρανία, εξ’ αιτίας της μη ανανέωσης από το Κίεβο, της σύμβασης διέλευσης αερίου με την Gazprom που έληξε πέρυσι.
Σημειώνουμε ότι εκτός από το LNG, η Γερμανία προμηθεύεται φυσικό αέριο και από νορβηγικούς αγωγούς αλλά και από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας και Ιταλίας.
Σήμερα η χώρα διαθέτει πέντε τερματικούς σταθμούς LNG με πλωτές μονάδες αποθήκευσης και αεριοποίησης FSRU. Φυσικά, δεν λειτουργούν όλοι, όμως όταν αυτό θα συμβεί, η Γερμανία θα διαθέτει, έως το 2030, δυναμικό εισαγωγής 70,7 εκατ. τόνων LNG ετησίως.
(Γερμανικές εισαγωγές LNG ανά χώρα προέλευσης, Δεκέμβριος 2022- Δεκέμβριος 2024. Πηγή: NGI)
Αυτό θα την αναδείξει στον 4ο μεγαλύτερο εισαγωγέα υγροποιημένου φυσικού αερίου στον κόσμο, μετά τη Νότια Κορέα, την Κίνα και την Ιαπωνία!
Πρόκειται για την μεγαλύτερη απόδειξη ότι η εμμονική προσήλωση του Βερολίνου στην άνευ όρων επιδίωξη της πράσινης μετάβασης περιείχε από την αρχή, σοβαρές αντιφάσεις και τούτο επειδή ανεξάρτητα με τον αριθμό των ανεμογεννητριών και των ηλιιακών πάνελ που μπορούν να εγκατασταθούν στο έδαφός της, η χώρα εξακολουθεί να έχει μεγάλη ανάγκη από φυσικό αέριο.
Από την άλλη, όμως, η Γερμανία έχει πετύχει το στόχο που είχε θέσει το 2022, ήτοι τη μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου. Όμως αυτή η υποχώρηση δεν οφείλεται στην ενεργειακή αποδοτικότητα ή τη στροφή σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας, αλλά καθαρά, στη μείωση της βιομηχανικής δραστηριότητας, καθώς το διαθέσιμο φυσικό αέριο κοστίζει πλέον πολύ ακριβά.
Η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει, εκτός αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για υπερπροσφορά LNG τα επόμενα χρόνια. Το LNG ήταν πάντα ακριβότερο από το αέριο που προμηθευόταν μέσω αγωγών.
Την ίδια ώρα, οι υποστηρικτές της ενεργειακής μετάβασης ισχυρίζονται ότι η Ευρώπη διαθέτει ήδη υπέρμετρη δυναμικότητα εισαγωγής LNG, που θα αχρηστευτεί μόλις μειωθεί η ζήτηση.
Έκθεση του Ινστιτούτου IEEFA αναφέρει ότι ο ρυθμός κατασκευής νέων τερματικών σταθμών LNG έχει επιβραδυνθεί μετά το 2022, και αποτολμά την πρόβλεψη ότι η μαζικότερη στροφή προς τις ΑΠΕ, θα μειώσει τη χρήση φυσικού αερίου, αφήνοντας στα αζήτητα τα υφιστάμενα FSRU.
Ωστόσο, πριν συμβεί κάτι τέτοιο, η Ευρώπη θα έχει μετατραπεί στον μεγαλύτερο πελάτη LNG των ΗΠΑ. Σύμφωνα με την Energy Intelligence, ορισμένες από τις συμφωνίες που υπογράφουν σήμερα ευρωπαϊκές εταιρείες με Αμερικανούς προμηθευτές, έχουν διάρκεια έως και 25 χρόνια!
Οι εξαγωγές αμερικανικού LNG προς την Ευρώπη έχουν αυξηθεί θεαματικά. Τον Οκτώβριο, οι ροές έφτασαν στο ιστορικό υψηλό των 10,7 εκατ. τόνων, από 8,66 εκατ. ένα μήνα νωρίτερα.
Έτσι, παρότι η Ε.Ε. υποστήριζε ότι το LNG θα έπαιζε απλώς το ρόλο της «γέφυρας» στο δρόμο για την πράσινη μετάβαση, η Γερμανία επενδύει με τη θέρμη κάποιου που θεωρεί ότι χρειάζεται φυσικό αέριο για δεκαετίες... Επίσης, επενδύει σε FSRU και τερματικούς σταθμούς όχι για να καλύψει μόνο τη δική της κατανάλωση αλλά προκειμένου να καταστεί κόμβος διανομής LNG στην Ευρώπη και μέσω αυτού να ενισχύσει την ενεργειακή επιρροή της.
Μήπως σας θυμίζει τις φιλοδοξίες κάποιας άλλης χώρας στον ευρωπαϊκό Νότο;