Το ρεκόρ του 2022, όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία και τορπίλισε τη διεθνή αγορά φυσικού αερίου, πλησιάζουν οι εξαγωγείς στις ΗΠΑ καθώς έχουν υπογράψει πολλαπλάσιο αριθμό συμβολαίων για την προμήθεια ΥΦΑ. Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η συμβουλευτική Rapidan Energy, κατά το διάστημα Ιανουάριος- Οκτώβριος 2025, οι έμποροι φυσικού αερίου στις ΗΠΑ υπέγραψαν συμφωνίες για 29,5 εκατομμύρια τόνους LNG ετησίως. Αυτός ο αριθμός είναι πάνω από τέσσερις φορές υψηλότερος από τα 7 εκατομμύρια τόνους που είχαν υπογραφεί για ολόκληρο το 2024 και αποτελούν τη δεύτερη καλύτερη επίδοση μετά το 2022. Οι συμφωνίες αυτές δεν αποδεικνύουν αλλά και τροφοδοτούν την ανάπτυξη του κλάδου επί αμερικανικού εδάφους, καθώς οι επενδυτές στις υποδομές φυσικού αερίου τις αξιοποιούν ως εγγυήσεις για τα ακριβά έργα εξαγωγών που κατασκευάζουν.
Το 2025 ήταν μία κομβική χρονιά για τον κλάδο με τις τελικές αποφάσεις επένδυσης να αφορούν στην προσθήκη εξαγωγικής ικανότητα 61,5 εκατομμυρίων τόνων ετησίως, ενισχύοντας σημαντικά την υφιστάμενη ικανότητα 120 εκατομμυρίων τόνων ετησίως. Πρόσφατα, οι ΗΠΑ έγιναν ο πρώτος παραγωγός LNG που εξήγαγε 10 εκατομμύρια τόνους σε έναν μήνα. Ανάμεσα σε άλλες επενδύσεις, ξεχωρίζουν τα πολυσυζητημένα Corpus Christi της Cheniere, Golden Pass της ExxonMobil και QatarEnergy, και Plaquemines της Venture Global. Οι επενδύσεις αυτές, όμως, δεν αποφασίστηκαν μεμονωμένα. Αντιθέτως, αποτελούν μέρος της ευρύτερης ενεργειακής στρατηγικής της κυβέρνησης Τραμπ, η οποία— στο συγκεκριμένο ζήτημα τουλάχιστον— είναι πολύ πιο συγκροτημένη σε σχέση με άλλους τομείς.
Η εξαγωγική ικανότητα LNG στη Βόρεια Αμερική. Πηγή: ΕΙΑ.
Ο Τραμπ δεσμεύτηκε να αναδείξει την ενεργειακή κυριαρχία των ΗΠΑ, απορρυθμίζοντας την αγορά ορυκτών καυσίμων και ακυρώνοντας την παύση στις κατασκευές νέων εξαγωγικών έργων LNG που είχε επιβάλει ο προκάτοχός του στις αρχές του 2024. Παράλληλα, ο Τραμπ άσκησε έντονες πιέσεις σε συμμάχους και ανταγωνιστές των ΗΠΑ προκειμένου να αυξήσουν τις αγορές αμερικανικού ΥΦΑ. Χαρακτηριστικά, από τα 750 δισεκατομμύρια δολάρια αμερικανικών καυσίμων που οφείλει να αγοράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η πλειοψηφία θα είναι πιθανότατα LNG ώστε να καλύψει το κενό που έχει δημιουργηθεί από την απαγόρευση του ρωσικού φυσικού αερίου. Με αυτά τα δεδομένα, η Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ προβλέπει πως η εξαγωγική ικανότητα ΥΦΑ θα διπλασιαστεί μέχρι το 2029, με τη χώρα να εξάγει το πάνω από το 30% των παγκόσμιων όγκων διεθνώς.
Εντούτοις, δεν συμμερίζονται όλοι την αισιοδοξία της αμερικανικής κυβέρνησης και των επενδυτών. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι της αγοράς, μεταξύ αυτών και πρωτοκλασάτα ονόματα όπως ο Πατρίκ Πουγιαννέ της TotalEnergies, που προειδοποιούν για κίνδυνο κορεσμού εξαιτίας της ραγδαίας ανάπτυξης στις ΗΠΑ. Για κάποιους άλλους, η κυριαρχία του φυσικού αερίου ως «το καύσιμο της ενεργειακής μετάβασης» απειλείται από μία σειρά παραγόντων, όπως η έλλειψη εξοπλισμού για τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, συμπεριλαμβανομένων των γιγάντιων τουρμπίνων. Τέλος, δεν λείπουν εκείνοι που εκτιμούν ότι οι γεωπολιτικές αναταράξεις— μεταξύ άλλων και ο εμπορικός πόλεμος που ξεκίνησε ο ίδιος ο Τραμπ— καθιστούν τον άνθρακα πολύ πιο προσιτό και ασφαλή σε σχέση με το φυσικό αέριο.
Ο εφιάλτης ενός κορεσμού παρόμοιου με εκείνον που τείνει να εδραιωθεί στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου δεν είναι ο μοναδικός πονοκέφαλος των επενδυτών. Το κόστος κατασκευής των έργων, αλλά και η απουσία εργατικού δυναμικού έχουν οδηγήσει σε υπέρβαση των οικονομικών και χρονικών στόχων των υποδομών. Σύμφωνα με πληροφορίες, σε ορισμένες περιπτώσεις το κόστος μπορεί να έχει αυξηθεί ως και 20% συγκριτικά με τον αρχικό σχεδιασμό. Αυτό έχει οδηγήσει πολλούς διαχειριστές να αυξάνουν τις χρεώσεις για τις “επιπλέον” υπηρεσίες, όπως η υγροποίηση, δηλαδή η διαδικασία που είναι απαραίτητη για τη μεταφορά του καυσίμου μέσω θαλάσσης. Η μέση χρέωση για την υγροποίηση έχει αυξηθεί κατά 15% την τελευταία διετία, αν και προς το παρόν αντισταθμίζεται από τη μείωση των τιμών του LNG ευρύτερα.