και εξωστρεφές ενεργειακό μοντέλο που στηρίζεται στην ασφάλεια εφοδιασμού και στην πράσινη καινοτομία.
Όπως υπογράμμισε η διευθύνουσα σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ, Μαρία Γκάλι, στο περιθώριο των εγκαινίων της νέας μονάδας συμπίεσης στην Κομοτηνή, στην «αιχμή του δόρατος» βρίσκονται δύο έργα που θα καθορίσουν τη φυσιογνωμία του δικτύου την επόμενη δεκαετία.
Αυτά είναι, ο αγωγός Καρπερή–Κομοτηνής, συνολικού κόστους 260 εκατ. ευρώ, που ενισχύει τη ροή προς τη Βόρεια Ελλάδα και προσφέρει ευελιξία στις διασυνδέσεις με τα Βαλκάνια, και η επέκταση του συστήματος προς την Πάτρα, με κόστος 120 εκατ. ευρώ, που εντάσσει ενεργειακά την Δυτική Ελλάδα και τη βιομηχανική της βάση στον εθνικό κορμό.
Τα έργα, συνολικού προϋπολογισμού 380 εκατ. ευρώ, εισέρχονται σε φάση τελικής επενδυτικής απόφασης στις αρχές του 2026. Παράλληλα, η ολοκλήρωση των διασυνδέσεων της Βόρειας Μακεδονίας με τη χώρα μας, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, προσδίδει στο ελληνικό δίκτυο νέα εξαγωγική δυναμική και ενισχύει την ασφάλεια εφοδιασμού σε ολόκληρη τη Βαλκανική.
Η στρατηγική σημασία είναι προφανής: η Ελλάδα μετατρέπεται από χώρα-καταναλωτή σε χώρα-μεταφορέα και εξαγωγέα ενέργειας, σε μια περίοδο όπου η Ευρώπη επιχειρεί να απεξαρτηθεί πλήρως από το ρωσικό αέριο.
Η Ρεβυθούσα, που επί δεκαετίες υπήρξε ο βασικός πυλώνας ασφάλειας του συστήματος, εισέρχεται πλέον σε φάση τεχνολογικής αναβάθμισης και περιβαλλοντικής μεταμόρφωσης. Η εγκατάσταση του νέου Boil-Off Gas Compressor μειώνει τις εκπομπές και βελτιώνει την ενεργειακή απόδοση, καθιστώντας τον σταθμό σημείο αναφοράς για την ευρωπαϊκή αγορά LNG.
Το επόμενο βήμα είναι ακόμη πιο στρατηγικό: η κατασκευή πλωτού μόλου για τη φόρτωση μικρότερων πλοίων LNG, ώστε η Ελλάδα να αποτελέσει κόμβο ανεφοδιασμού για τη ναυτιλία — έναν αναδυόμενο κλάδο της ενεργειακής οικονομίας με ιδιαίτερη σημασία για τον Πειραιά.
Η νέα φάση ανάπτυξης του ΔΕΣΦΑ δεν περιορίζεται στο φυσικό αέριο. Με το έργο APOLLO CO₂, συνολικού προϋπολογισμού 500 εκατ. ευρώ, η εταιρεία εισέρχεται δυναμικά στον χώρο της δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (CCS).
Το σχέδιο προβλέπει τη συλλογή CO₂ από βιομηχανικές εγκαταστάσεις, τη μεταφορά του μέσω αγωγών στην Ρεβυθούσα και την υγροποίησή του με αξιοποίηση της χαμηλής θερμοκρασίας του LNG. Πρόκειται για πρωτοποριακή τεχνολογία ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, που μειώνει το ενεργειακό κόστος και θέτει την Ελλάδα στην εμπροσθοφυλακή της βιομηχανικής απανθρακοποίησης.
Η τελική επενδυτική απόφαση αναμένεται να ληφθεί έως το 2027, με τη χρηματοδότηση να συνδυάζει ιδίους πόρους και ευρωπαϊκά κεφάλαια, ενώ το έργο έχει ήδη εξασφαλίσει επιχορήγηση ύψους 36%. Η επιτυχία του, ωστόσο, εξαρτάται από το ρυθμιστικό πλαίσιο για το CO₂, που παραμένει υπό διαμόρφωση και θα κρίνει τη βιωσιμότητα ολόκληρης της αλυσίδας CCS στην περιοχή.
Εν τω μεταξύ, η βάση για τη νέα εξαγωγική δυναμικότητα της χώρας μετά το 2027 αναμένεται να είναι η αλματώδης αύξηση των εξαγωγών που εκτιμάται ότι θα ανέλθουν σε 11–12 δισ. κυβικά μέτρα το 2025.
Η πλήρης αξιοποίηση του FSRU Αλεξανδρούπολης και των νέων αγωγών θα μετατρέψει την Ελλάδα σε κρίσιμο πόλο τροφοδοσίας με LNG των βαλκανικών χωρών και των κρατών της Κεντρικής Ευρώπης.