παρά την εντολή συγκλήσεως του, το δε αποκλείει Μεσογειακά κράτη ως η Ιταλία, ο Λίβανος κι η Μάλτα ενώ περιλαμβάνει την ανύπαρκτη κυβέρνηση της Λιβύης. Διά την Συρία δεν γίνεται λόγος ακόμη κι ορθώς.
Το αν πάει η νέα «φόρμουλα» ΚΜ να προλάβει την ανάμιξη στην Ευρώπη ενός των «γαμβρών» του προέδρου Τραμπ, εδώ δεν είναι ...Αφρική. Η Μεσόγειος ήταν πάντοτε γεμάτη παγίδες και πειρατές.
Πρώτη παγίδα είναι η συμπερίληψη του ψευδοκράτους της βορείου Κύπρου στην διάσκεψη που θα ήταν βήμα για την αναγνώριση του διεθνώς. Πειρατές υπήρξαν πολλοί. Από τους Σαμίους τον 5ον αιώνα π.Χ. που κατέλαβον την Ύδρα μέχρις και του Μπουλέντ Ετσεβίτ που κατέλαβε την Κύπρο το 1974 με όπλα του ΝΑΤΟ.
Η νέα «φόρμουλα» είναι παρωχημένη διότι δεν εναρμονίζεται με την πρόσφατη ήττα της ΧΑΜΑΣ και της Χετζμπολλάχ στην Γάζα και στον Λίβανο υπό του Ισραηλινού στρατού και με την αναγνώριση του ανυπάρκτου κράτους των Παλαιστινίων που απέρριψε κι η Αμερική γιατί θα εθεωρείτο έμμεση νίκη της ΧΑΜΑΣ.
Θα αρκούσαν και μόνες οι παρατηρήσεις αυτές για ν’ απορριφθεί το προσχέδιο του ΥΠΕΞ – ακόμη αναμένεται η οριστική μορφή αλλ’ αυτή θα ήταν χειροτέρα της πρώτης.
Εκτός της παρακάμψεως των νομίμων δικαιωμάτων της Ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίον, αφού δεν έχει συμφωνηθεί η υφαλοκρηπίδα με την Τουρκία, θα άφηνε εκτός νυμφώνος το Ισραήλ, την μεγαλύτερη πολεμική μηχανή της Μεσογείου κι όχι μόνον.
Ποίος Ισραηλινός πρωθυπουργός θα ήθελε να παρακαθήσει σε μία διάσκεψη με τον Τούρκο πρόεδρο που περιθάλπει τους «Αφούς Μουσουλμάνους», στέλνει καραβιές με δήθεν ανθρωπιστική βοήθεια κι έχει σηκώσει το αιματοβαμμένο «μπαϊράκι» στην Γάζα;
Ας δούμε πρώτα τι κομίζει ο εκλεγείς ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Τυφώνας Ερχιουρμάν στο Κυπριακό και πόσον επικαιροποιημένες είναι οι δηλώσεις της νέας Πρέσβεως των ΗΠΑ στην Αθήνα και μετά ας προσαρμόσουμε την «φόρμουλα» στα νέα δεδομένα. Διότι δεν φαίνεται στεγανή. Ήδη μπάζει νερά της ανατολικής Μεσογείου.
(*) Περιλαμβάνονται οι Τουρκία, Αίγυπτος, Λιβύη, Κύπρος κι Ελλάδα