Ως γνωστόν και τα 27 υπάρχοντα μέλη της ΕΕ, πρέπει να συμφωνήσουν να ανοίξουν και να κλείσουν καθένα από τα «κεφάλαια» των διαπραγματεύσεων που κατανέμουν τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την ένταξη στο μπλοκ.
Η πεισματική άρνηση του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν να συμφωνήσει στην έναρξη της διαδικασίας έχει εξαντλήσει την υπομονή τόσο στο Κίεβο όσο και στις Βρυξέλλες, ωθώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει μια εναλλακτική λύση.
Ουσιαστικά, θα ξεκινούσε τεχνικές συνομιλίες για την ευθυγράμμιση της ουκρανικής νομοθεσίας με τα πρότυπα της ΕΕ και θα απαιτούσε από το Κίεβο να εγκρίνει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις χωρίς την «ανταμοιβή» της επίτευξης ορόσημων. Η Ουκρανία έχει την αίσθηση της προόδου σε πραγματικό χρόνο, με ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο να ψηφίσει γρήγορα το ολοκληρωμένο έργο εάν και όταν αρθεί το βέτο της Βουδαπέστης.
Το σχέδιο Κόστα
Τα πράγματα περιπλέκονται από ένα άλλο σχέδιο που πρότεινε ταυτόχρονα στους ηγέτες της ΕΕ ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα. Αυτό θα συνεπαγόταν αλλαγή των κανόνων ψηφοφορίας, έτσι ώστε τα κεφάλαια προσχώρησης να μπορούν να ανοίξουν με ειδική πλειοψηφία των κρατών μελών και όχι με ομοφωνία.
Οι υποστηρικτές του Κόστα λένε ότι υπάρχει ευρεία υποστήριξη για την ιδέα του και ότι καμία πρωτεύουσα δεν την απορρίπτει κατηγορηματικά. Υπάρχουν όμως δύο σημαντικά μειονεκτήματα. Πρώτον, όλες οι πρωτεύουσες θα πρέπει να συμφωνήσουν ομόφωνα για την αλλαγή των κανόνων ψηφοφορίας. Δεύτερον, το κλείσιμο των κεφαλαίων - και επομένως η έγκριση του τεχνικού έργου - θα απαιτούσε ακόμη ομόφωνη υποστήριξη. Η επιρροή του Όρμπαν, επομένως, παραμένει.
Ένα άλλο πλεονέκτημα της πρότασης της επιτροπής έγκειται στη μετατόπιση του ζητήματος της ένταξης της Ουκρανίας σε δεύτερο πλάνο, αφαιρώντας τη δημόσια διαμάχη για τις ψήφους και καθιστώντας την προς το παρόν μια αποπολιτικοποιημένη τεχνική διαδικασία.
Αυτό αποφεύγει άψογα τον «ελέφαντα στο δωμάτιο» στις συζητήσεις των ηγετών της ΕΕ: ενώ ο Όρμπαν αποτελεί ένα ηχηρό εμπόδιο, άλλοι ηγέτες που υποστηρίζουν τις φιλοδοξίες της Ουκρανίας αλλά ταυτόχρονα έχουν βαθιές επιφυλάξεις για την πιθανή ένταξη της, μπορούν να συνεχίσουν να σιωπούν και να κρύβονται πίσω από τον Ούγγρο πρωθυπουργό.
Κάποιοι μάλιστα φοβούνται ότι η ενσωμάτωση της τεράστιας γεωργικής βιομηχανίας της Ουκρανίας με αυτήν της ΕΕ θα μπορούσε να βλάψει τους Ευρωπαίους αγρότες, ενώ άλλοι ανησυχούν για την ικανότητα του μπλοκ να στηρίξει οικονομικά ένα τόσο μεγάλο νέο μέλος. Μια λύση που θα επιτρέψει την πρόοδο, αλλά όχι υπερβολικά γρήγορα, τους ταιριάζει απόλυτα.