1822 μέχρι του 1864, που η Ελλάς απέκτησε συνταγματικό «βασιλέα των Ελλήνων», τον Γεώργιο Α΄, πρίγκηπα της Δανίας. Ωστόσο την κοινοβουλευτική Αρχή της «Δεδηλωμένης» πλειοψηφίας τουεκάστου πρωθυπουργού, καθιέρωσε ο Χαρίλαος Τρικούπης το 1875 κι όχι ο ΑΜ.
Αυτά, μεταξύ άλλων βιογραφικών στοιχείων του ΑΜ, περιέγραψε η ιστορικός κα Λύντια Τρίχα (ΛΤ) στην παρουσίαση του νέου βιβλίου της μετά τις βιογραφίες των Χαριλάου και Σπυρίδωνα Τρικούπη (*),σε εκδήλωση το Σάββατο (20.9.25) στο Ιστορικό Μουσείο της Ύδρας, όπου μίλησαν κατά σειράν, η διευθυντής του Μουσείου κα Ντίνα Αδαμοπούλου, ο συνταγματολόγος κ. Νίκος Αλεβιζάτος (ΝΑ) κι ο πρόεδρος των Γενικών Αρχείων του Κράτους κ.Δημ.Σωτηρόπουλος (ΔΣ).
Οι ομιλητές εξεθείασαν την πολυσχιδή προσωπικότητα του ΑΜ, που «πολλοί μεν μίσησαν ως πρόεδρον του «Εκτελεστικού» (δηλ. «πρωθυπουργού» της Επανάστασης στην πρώτη Εθνική συνέλευση της Επιδαύρου 1.1.1822), άλλοι δε αναγνώρισαν την μεγάλη συμβολή του στην ανεξαρτησία της Ελλάδος»(Κων/νος Παπαρρηγόπουλος).
Η ιδεολογία του Μαυροκορδάτου ήταν εθνοφιλελεύθερη, υπεστήριξε ο κθ. ΝΑ. Διαμορφώθηκε μέσα στον επαναστατικό «κύκλο της Πίζας»( Ιταλίας ) όπου μετείχαν ο λόρδος Μπάϋρον, ο ποιητής Σέλλεϋκι, ο ΑΜ.
Υπό την επήρεια του επισκόπου Ιγνατίου της Ουγγροβλαχίας, ο Μαυροκορδάτος εγκατέλειψε τον τίτλο πρίγκηπα και έγινε στρατηγικός νους του επαναστατημένου Ελληνικού γένους, με γεωπολιτική μάλιστα αντίληψη παρά την απογοήτευση των Ελλήνων κατά τα Ορλωφικά» υπεστήριξε ο κθ. ΝΑ.
Η «συνταγματικότητα του ΑΜ» ήταν απαραίτητη όχι μόνον για την λειτουργικότητα του Ελληνικού κράτους αλλά κυρίως για την ενότητα των αυτοχθόνων, που ως κοινό σημείο είχαν την ορθόδοξη πίστη και την αγάπη στην ελευθερία.
Στη πενία και το αφιλόκερδον του ΑΚ επικεντρώθηκε ο κθ. ΔΣ . «Ο Μαυροκορδάτος σπατάλησε όλη του την περιουσία για την αγορά πολεμοφοδίων στον ηρωικό Μεσολόγγι.(ΣΣ: Οποία θλιβερή σύγκριση με νεωτέρους «Μαυρογιαλούρηδες»).
Αυτό που παρέλειψαν οι καλοί ομιλητές ήταν ο αποφασιστικός ρόλος που έπαιξε η Αγγλία στην απελευθέρωση της Ελλάδος απ’ τον Οθωμανικό ζυγό, μετά 9 ετών αγώνα των Ελλήνων κατά των Τούρκων (πρωτόκολλον του Λονδίνου 22.1.1830) αλλά και το1916 και 1941 κατά των Γερμανών και το 1944 εναντίον του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ,προς ίδιον βεβαίως συμφέρον: την παρεμπόδιση της καθόδου της Ρωσίας στα θερμά νερά της Μεσογείου (Το «Ανατολικό ζήτημα»).
Το Αγγλικό ενδιαφέρον για τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 εξεδηλώθη αφ’ ενός με την χορήγηση του πρώτου δανείου 800.000 στερλινών, που αναγνώρισε το «εμπόλεμο των επαναστατών» και χρηματοδότησε εν μέρει τον κατά θάλασσα αγώνα(έμειναν 302.000 λ.), αφ’ ετέρου, με τις διπλωματικές προσπάθειες του Βρετανού πρωθυπουργού Τζώρτζ Κάννινγκ, για την αυτοδιάθεση των επαναστατών απ’ την «Υψηλή Πύλη», που απέρριψεο Σουλτάνος το 1826.
Το δεύτερο Αγγλικό δάνειο, 2 εκατ. λιρών απέφερε μόλις 232.000 λίρες, εις χείρας του Γεωργίου Κουντουριώτη που μόλις επαρκούσε για την αγορά πολεμοφοδίων και μιας ατμοκίνητης κορβέτας της ΚΑΡΤΕΡΙΑ, η οποία τελικώς αγοράσθηκε από τον Άγγλο πλοίαρχο Άστινγκς, με δικά του χρήματα.
Ο «πρωθυπουργός» ΑΜ όμως δεν είχε χρήματα ν’αγοράσει… υποδήματα, γράφει η κα ΛΤ.
Την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος εξασφάλισε το Ιωάννης Καποδίστριας (ΙΚ) με το πρωτόκολλο του Λονδίνου1830 αλλά βοήθησε προς τούτο κι ο Ρώσος αυτοκράτορας Νικόλαος β΄ που νίκησε τους Τούρκους το 1829.
Ο αυταρχικός κυβερνήτης της Ελλάδος ΙΚ ανέστειλε το σύνταγμα του Άστρους το 1831, που είχε συντάξει ο ΑΜ, ως ανεφάρμοστο σε μια διχασμένη χώρα που ήταν τότε ο Μωριάς κι η Ρούμελη.
Την 16η Δεκεμβρίου 1825, η καλή τύχη της Ελλάδος φανερώθη από την διάσωση του ΑΜ, όταν ένας σφοδρός «πουνέντες» (δυτικός άνεμος) βύθισε την βάρκα με την οποία είχε πάει να συναντήσει απέναντι απ’ την Ύδρα, τον ανιψιό του Κάνινγκ, Στράφορντ, που πήγαινε πρεσβευτής στην Κων/λη να συζητήσει την συμβιβαστική καταστολή της Επαναστάσεως.
Ο ΑΚ κινδύνευσε να πνιγεί και για 24 ώρες ήταν αγνοούμενος, έως ότου επανάκαμψε στην Ύδρα, απ’ τον …Πόρο όπου είχε καταφύγει μαζί με το σκάφος του Στράφορντ Κάνινγκ, αναφέρει ο Αντώνιος Λιγνός στην τρίτομη του Ιστορία της Ύδρας.
Αν είχε χαθεί ο ΑΜ, ίσως η Ελληνική ανεξαρτησία, πρώτη στα Βαλκάνια, να βράδυνε για πολύ, μαζί με τα συντάγματα που συνέταξε ο «συνταγματοπλάστης» ΑΜ, αργότερα το1844 και 1864.
Οι συνταγματικές πρόνοιες του Ελληνικού λαού μαζί με εκείνες του φλύαρου το 1975, αναμένουν ακόμη την πιστή τήρηση απ’ τους συγχρόνους Ελληνες κομματάρχες.