Θα μπορούσαμε, χρησιμοποιώντας πέντε έννοιες, να χαρακτηρίσουμε την σημερινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα: μεγάλη οικονομική ανισότητα, εκτεταμένη ανομία, αυξανόμενη αυταρχικότητα, έντονος οικονομικός-γεωπολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ των πλανητικών δυνάμεων και συνεχής εξάπλωση της τεχνοεπιστήμης.
Έννοιες που με την πρώτη ματιά φαίνεται να λειτουργούν ανεξάρτητα αλλά, ένα σοβαρό κοίταγμα, φανερώνει την αλληλεξάρτησή τους και την επίδραση της μιας στην άλλη στη διαμόρφωση του σύγχρονου κόσμου. Θα πρέπει να λάβουμε στα υπόψη ότι κανένας όρος δεν αποκτά περιεχόμενο χάριν αυτού του ιδίου. Κάθε έννοια θα πρέπει να παρουσιάζεται εντός συγκεκριμένου πλαισίου, που περιγράφει τη γενική κοινωνική και πολιτική ιστορία.
Στο πλαίσιο αυτό μπορούμε να ισχυριστούμε ότι βρισκόμαστε εντός ενός κόσμου που ζει το τέλος της πρόσφατης ιστορικής εποχής του μαζί με την οποία έχουν στερέψει τα τρία μεγάλα πολιτικά-ιδεολογικά ρεύματα που την χαρακτήρισαν: ο συντηρητισμός, ο φιλελευθερισμός και ο σοσιαλισμός. Η σταδιακή απώλεια των κοινωνικών τους αναφορών (η σταδιακή εξαφάνιση της αριστοκρατίας, η πτώση της αστικής τάξης και η πλήρης μεταλλαγή-σμίκρυνση της παραδοσιακής εργατικής τάξης) καθιστά άνευ πραγματολογικού περιεχομένου όλα όσα οι υποτιθέμενοι εκπρόσωποί τους συνεχώς επικαλούνται στο πολικό και ιδεολογικό επίπεδο.
(η συνέχεια στο slpress.gr)