Χωρίς βαρετές ακαδημαϊκές ορολογίες και επιστημονικές περιγραφές, πάντα στα πλαίσια μιας αγωνιώδους και συναρπαστικής περιπέτειας, έρχεται στο φως όλη η περίπου διαβολική μεθοδολογία με την οποία ανυποψίαστα κορίτσια, από απλές νοτιοασιατικές μουσουλμανικές οικογένειες (εδώ από το Μπανγκλαντές) πέφτουν στα δίχτυα έμπειρων, εκπαιδευμένων, ισλαμιστών και γίνονται – χωρίς να το γνωρίζουν – μέλη ομάδων αυτοκτονίας, που σκορπίζουν τον θάνατο σε ανύποπτους άλλους πολίτες.
Μια κοπέλα –κεντρικό πρόσωπο της πλοκής– μυήθηκε όταν, ψάχνοντας στοιχεία για μια έρευνά της για τις κοινωνικές εξελίξεις και ιδιαίτερα για ομάδες πίεσης και για ριζοσπαστικοποιήσεις on line, ήρθε σε επαφή με περιβαλλοντικές οργανώσεις και με φανατικούς του κλίματος. Τότε, επικοινώνησε ηλεκτρονικά μαζί της κάποιος τρίτος που εισηγήθηκε να μελετήσει τα ακραία κείμενα των ισλαμιστών και τις ανακοινώσεις οπαδών του χαλιφάτου και του ισλαμικού κράτους (ISIS). Μετά από αυτά, ο ίδιος «ηλεκτρονικός φίλος» πρότεινε να μιλήσει η κοπέλα αυτή με μια πιο εξειδικευμένη στα θέματα αυτά γυναίκα.
Από τότε όλα άρχισαν να αλλάζουν. Επιβλητική, η γυναίκα αυτή, σαν εκφραστής κρυμμένων αληθειών, έδειχνε να γνωρίζει την απόλυτη πραγματικότητα και τον δρόμο για να γίνει ο κόσμος ένα ρεαλιστικά ωραιότερο μέρος. Σύμφωνα με τον συγγραφέα: «Έμοιαζε να έχει όλες τις απαντήσεις. Σαν να της έχουν αποκαλυφθεί από κάποια θεότητα. Σαν να βγήκαν από το Βιβλίο των Κρίσεων, επιφορτισμένες από τον Ύψιστο για να διορθώσουν τα πάντα. Ήταν σαν τον ήλιο στο κέντρο του συστήματος, προσφέροντας φως και ζωή παντού… Ασκώντας έτσι μια ακατανίκητη έλξη, από την οποία ήταν αδύνατον κάποιος να αποκοπεί» (σελ. 88).
Και συνεχίζει πιο κάτω, δείχνοντας την εξάρτηση πλέον των νεοφώτιστων από την γκουρού τους: «Βαθιά μέσα της, αυτή ήταν σαν να καταλάβαινε τα πάντα. Είχε ήδη θέσει κάθε ερώτημα που θα μπορούσε κανείς να διατυπώσει και είχε εύκολα καταλήξει στην αλήθεια. Κι όταν εξηγούσε κάτι ήταν σαν να ένιωθες μέσα σου πως ήταν το απόλυτα σωστό, αλλά που γνώριζες πως ποτέ εσύ δεν θα μπορούσες έτσι να το εκφράσεις… Δεν είχε αιχμαλωτισθεί από αυτήν από την πρώτη στιγμή που τη βρήκε; Δεν είχε γοητευθεί από τα λόγια της, εκφράζοντας το ίδιο πάθος –την ίδια πίστη– την ίδια αγνή σιγουριά πως ό,τι έλεγε ήταν αληθινό και σωστό και πως, μέσω αυτής, θα πετύχαινε και τους στόχους και τον εξαγνισμό της;» (σελ. 117).
Μέσα από ένα πυκνό σε πλοκή, χαρακτήρες και εκπλήξεις μυθιστόρημα διαφαίνεται ο σύνθετος κόσμος των Ασιατών πιστών, που ζώντας σε μια δυτική κοινωνία, που τους αντιμετωπίζει όμως με καχυποψία, διευκολύνει το ολίσθημά τους σ’ έναν θεωρητικά ιδανικό κόσμο που τους οδηγεί στο αδιέξοδο και την, ακούσια πολλές φορές, θυσία. Ένα βιβλίο χρήσιμο σε όλους που ανοίγει τα μάτια σε τραγικές πραγματικότητες.
ΥΓ: Και μια και συζητάμε για βιβλία, αξίζει τον κόπο να πάρει κάποιος στα χέρια του το εξαιρετικό πρόσφατο έργο του Κωστή Σταμπολή «Η Ελλάδα στη Νέα Ενεργειακή Εποχή» (Αίολος, 2024). Μέσα στο κλίμα της αδικαιολόγητα υστερικής μόδας για την κλιματική αλλαγή, ο Σταμπολής ισορροπημένα παρουσιάζει την ουσία του προβλήματος, εκφράζοντας τις εύλογες αντιρρήσεις του για τα ανθρωπογενή, υποτίθεται, αίτια της υπερθέρμανσης της ατμόσφαιρας. Εξηγώντας τις αμφιβολίες της επιστήμης για τα αίτια των αλλαγών στο κλίμα, καταλύει την απόλυτη σιγουριά των εχθρών της αγοράς. Παρά τον όγκο του βιβλίου και τα τεχνικά θέματα που πραγματεύεται παραμένει προσιτό στον μέσο αναγνώστη και τον διευκολύνει να καταλάβει ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα της εποχής μας.
(από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ")