Όμως όπως φαίνεται, οι μόνοι που δεν ερωτώνται επί του θέματος είναι οι κατ' εξοχήν Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι, σύμφωνα με άρθρο δημοσιευμένο σε φιλοκουρδικά ΜΜΕ, διαφωνούν με τη στρατηγική της Τουρκίας, την οποία μάλιστα θεωρούν κατοχική δύναμη.
Άρθρο στον φιλοκουρδικό ιστότοπο Özgür Politika, με έδρα τη Φρανκφούρτη, με τίτλο "Οι Τουρκοκύπριοι δεν θέλουν τον τουρκικό στρατό" αναλύει την κατάσταση στην Κύπρο υπό το πρίσμα της μακροχρόνιας τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στο νησί και τη στάση των Τουρκοκύπριων έναντι του Τουρκικού Στρατού.
Το κείμενο που συνέταξαν οι Κούρδοι περιγράφει ότι μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974, η οποία διατήρησε το νησί διχοτομημένο, η στρατιωτική παρουσία τουρκικών δυνάμεων συνεχίζεται έως σήμερα, αλλά έχει δημιουργήσει έντονα προβλήματα και αρνητικά συναισθήματα σε μεγάλο μέρος της κοινότητας των Κύπριων Τούρκων. Διαπιστώνεται πως οι Τουρκοκύπριοι δεν επιθυμούν πλέον την παρουσία τουρκικού στρατού στο νησί, καθώς θεωρούν ότι αυτή λειτουργεί όχι προς όφελός τους αλλά ως μορφή κατοχής και παρέμβασης που δυσχεραίνει την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος.
Οι συντάκτες έχουν παραθέσει τις απαντήσεις του καθηγητή Βασίλη Φούσκα από το Πανεπιστήμιο του Νότιου Λονδίνου, ο οποίος τονίζει ότι το Κυπριακό δεν είναι απλώς μια εσωτερική διαμάχη μεταξύ των δυο κοινοτήτων, αλλά ένα ζήτημα διεθνούς παρέμβασης και κατοχής. Σύμφωνα με την ανάλυσή του, η νότια πλευρά του νησιού (Ελληνοκύπριοι) και η βόρεια πλευρά (Κύπριοι Τούρκοι) έχουν διαφορετικές αντιλήψεις, αλλά το βασικό πρόβλημα είναι η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας που επιφέρει την αποσταθεροποίηση και ακυρώνει την πλήρη νομιμότητα της διοίκησης στο βόρειο τμήμα.
Επισημαίνεται επίσης ότι οι πληθυσμιακές μετακινήσεις και εγκαταστάσεις Τούρκων εποίκων στο βόρειο κομμάτι της Κύπρου έχουν αλλάξει το δημογραφικό προφίλ, κάτι που πολλοί Κύπριοι Τούρκοι θεωρούν ως υπονόμευση των δικαιωμάτων και της ταυτότητάς τους. Πολλοί δηλώνουν αντίθετοι στην επιβολή πολιτιστικών και κοινωνικών προτύπων που προέρχονται από την Τουρκία, όπως π.χ. η επιβολή συγκεκριμένων θρησκευτικών κανόνων, που δεν ανταποκρίνονται στη δική τους πιο κοσμική κουλτούρα.
Το άρθρο και η σχετική ανάλυση καταγράφουν ακόμα ότι η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χαρακτηρίζει τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας ως κατοχή, ενώ το νομικό καθεστώς της βόρειας Κύπρου δεν έχει αναγνωριστεί διεθνώς. Αυτό επιτείνει την πολιτική αβεβαιότητα και εμποδίζει ουσιαστικές διπλωματικές λύσεις.
Τέλος, το κείμενο υπογραμμίζει πως οι Τουρκοκύπριοι επιθυμούν μια ειρηνική λύση που θα επιτρέψει την κοινή διαβίωση των κοινοτήτων χωρίς την παρουσία ξένων στρατευμάτων, υποδεικνύοντας ότι η τουρκική στρατιωτική παρουσία δεν συμβάλλει σήμερα στην προώθηση της ειρήνης αλλά αποτελεί εμπόδιο.
Από το Capital.gr