Παράλληλα, ο πολυεθνικός κολοσσός της εξόρυξης και εμπορίας εμπορευμάτων αναθεώρησε προς τα πάνω – για πρώτη φορά από το 2017 – τις μακροπρόθεσμες προβλέψεις του για τα προσαρμοσμένα λειτουργικά κέρδη (EBIT), τα οποία πλέον εκτιμώνται μεταξύ 2,3 -3,5 δισεκ. δολαρίων ετησίως, έναντι προηγούμενης εκτίμησης 2,2 -3,2 δισεκ. δολαρίων.
Η αναθεώρηση αποδίδεται στην ενίσχυση των βασικών δραστηριοτήτων της στον τομέα των μετάλλων και της ενέργειας, μέσω επέκτασης σε νέες αγορές και ανάπτυξης προϊόντων όπως το LNG, η αλουμίνα, ο άνθρακας για παραγωγή χάλυβα και το λίθιο. Καθοριστικός παράγοντας θεωρείται και η επίδραση του πληθωρισμού σε όρους σημερινής αξίας.
Για το πρώτο εξάμηνο του 2025, η Glencore εκτιμά ότι τα προσαρμοσμένα κέρδη προ φόρων και τόκων θα διαμορφωθούν στα 1,35 δισεκατομμύρια δολάρια. Το αποτέλεσμα αντανακλά την ισχυρή συνεισφορά του κλάδου μετάλλων και ορυκτών, η οποία ωστόσο αντισταθμίστηκε από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο ενεργειακός τομέας.
Η πλήρης οικονομική έκθεση για το εξάμηνο αναμένεται να δημοσιευθεί την επόμενη εβδομάδα, όπως και οι λεπτομέρειες της ανασκόπησης του βιομηχανικού χαρτοφυλακίου της Glencore, μέσω της οποίας εντοπίστηκαν οι ευκαιρίες για μείωση του κόστους. «Η ανασκόπηση ανέδειξε δυνατότητες εξοικονόμησης ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων – σε σύγκριση με το βασικό σενάριο του 2024 – σε όλες τις λειτουργικές μας δομές», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Gary Nagle.
Σε επίπεδο παραγωγής, η Glencore ανακοίνωσε μείωση -26% στην εξορυκτική δραστηριότητα χαλκού, στους 343.900 τόνους κατά το πρώτο εξάμηνο, λόγω υποδεέστερης ποιότητας μεταλλεύματος και χαμηλότερων ποσοστών ανάκτησης σε μεγάλα ορυχεία. Αντιθέτως, η παραγωγή κοβαλτίου αυξήθηκε κατά +19%, φθάνοντας τους 18.900 τόνους, κυρίως λόγω υψηλότερης περιεκτικότητας και μεγαλύτερων όγκων στις εγκαταστάσεις Mutanda στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Υπενθυμίζεται ότι πέρυσι η Glencore ακύρωσε ένα σχέδιο απόσχισης της δραστηριότητάς της στον άνθρακα, καθώς οι μέτοχοι εξακολουθούν να αναγνωρίζουν την αξία του κλάδου και δεν έχουν πειστεί ότι μια οντότητα που θα είναι επικεντρωμένη αποκλειστικά στα μέταλλα, θα εξασφάλιζε υψηλότερη αποτίμηση στην αγορά.