από την Xlinks πίστευαν ότι θα μπορούσε να φέρει αρκετή ηλεκτρική ενέργεια από το Μαρόκο για την τροφοδοσία περισσότερων από 7 εκατομμυρίων κατοικιών - περίπου το 8% των ενεργειακών αναγκών της Βρετανίας.
Ωστόσο, το Υπουργείο Ενεργειακής Ασφάλειας και Μηδενικών Ρύπων επιβεβαίωσε την Πέμπτη ότι η κυβέρνηση «μετά από προσεκτική εξέταση» αποφάσισε να μην υποστηρίξει το έργο. «Είμαστε ευγνώμονες στους κατασκευαστές του έργου για την καινοτόμο πρότασή τους», δήλωσε ένας εκπρόσωπος.
Ο πρόεδρος της Xlinks, Σερ Ντέιβ Λιούις, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Tesco, δήλωσε ότι η εταιρεία ήταν «έντονα έκπληκτη και πικρά απογοητευμένη» από την απόφαση. Στους υποστηρικτές του έργου περιλαμβάνονται ο γαλλικός ενεργειακός γίγαντας TotalEnergies και η βρετανική Octopus Energy.
Ο Εντ Μίλιμπαντ, υπουργός Ενέργειας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το έργο δεν «πείθει» και ότι είχε πάρα πολλά «κενά», δήλωσαν νωρίτερα την Πέμπτη στους Financial Times άτομα που γνωρίζουν την κατάσταση. Η απόφαση αναφέρθηκε για πρώτη φορά από το Sky News.
Το υπουργείο δήλωσε ότι το έργο παρουσίαζε «υψηλό επίπεδο εγγενούς κινδύνου, που σχετίζεται τόσο με την παράδοση όσο και με την ασφάλεια». Ένας αξιωματούχος τόνισε τον αυξανόμενο γεωπολιτικό κίνδυνο και την πιθανότητα παρεμβολών από ξένα κράτη σε αγωγούς και καλώδια.
Ο Μίλιμπαντ ανησυχούσε επίσης για την σχέση ποιότητας-τιμής του έργου και την έλλειψη οφελών στην αλυσίδα εφοδιασμού για τις βρετανικές εταιρείες, πρόσθεσαν. Οι υπουργοί θα επικεντρωθούν αντ' αυτού στις εγχώριες πηγές ανανεώσιμης ενέργειας.
Ο Λιούις δήλωσε: «Τελικά, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να αποδεχτούμε την απόφαση της DESNZ. Τώρα εργαζόμαστε για να απελευθερώσουμε τις δυνατότητες του έργου και να μεγιστοποιήσουμε την αξία του για όλα τα μέρη με διαφορετικό τρόπο».
Η προηγούμενη συντηρητική κυβέρνηση είχε ενθαρρύνει το έργο και συμφώνησε το 2023 να το χαρακτηρίσει ως «εθνικής σημασίας», κάτι που θα της επέτρεπε να βελτιστοποιήσει τη διαδικασία σχεδιασμού.
Σύμφωνα με το σχέδιο, η ηλεκτρική ενέργεια από την περιοχή Guelmim-Oued Noun του νότιου Μαρόκου θα είχε παρασχεθεί μέσω καλωδίων μήκους 3.800 χιλιομέτρων κάτω από τη θάλασσα στο μικροσκοπικό χωριό Alverdiscott του Βόρειου Ντέβον, όπου θα συνδεόταν με το εθνικό δίκτυο.
Θα είχε παραγωγική ικανότητα 10,5 γιγαβάτ, εκ των οποίων 7 γιγαβάτ θα προέρχονταν από ηλιακή ενέργεια και 3,5 γιγαβάτ από αιολική ενέργεια.
Η προηγούμενη κυβέρνηση πίστευε ότι το έργο «θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία ενός ενεργειακού συστήματος που να ανταποκρίνεται στη δέσμευση του Ηνωμένου Βασιλείου για μείωση των εκπομπών άνθρακα και στους στόχους της κυβέρνησης να δημιουργήσει έναν ασφαλή, αξιόπιστο και οικονομικά προσιτό ενεργειακό εφοδιασμό για τους καταναλωτές».
Η Xlinks διαπραγματευόταν με την κυβέρνηση για να εξασφαλίσει μια εγγυημένη σταθερή τιμή ηλεκτρικής ενέργειας, γνωστή ως «σύμβαση επί διαφοράς». Τέτοιες συμβάσεις χρησιμοποιούνται ευρέως για την υποστήριξη έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο Ηνωμένο Βασίλειο, συμβάλλοντας στην έναρξη της υπεράκτιας αιολικής βιομηχανίας.
Η Xlinks είχε προτείνει μια σταθερή τιμή ηλεκτρικής ενέργειας 70-80 λιρών ανά MWh σε τιμές 2012, η οποία ισοδυναμεί με περίπου 100-115 λίρες/MWh σε σημερινά χρήματα. Αυτό είναι υψηλότερο από την τρέχουσα τιμή ηλεκτρικής ενέργειας του Ηνωμένου Βασιλείου για την επόμενη ημέρα, αλλά χαμηλότερο από την σταθερή τιμή που απονέμεται στο πυρηνικό έργο Hinkley Point C.
Οι ειδικοί του κλάδου είχαν προειδοποιήσει ότι το σχέδιο θα αντιμετώπιζε επίσης πρακτικές προκλήσεις, που κυμαίνονται από το μήκος και τα βάθη στα οποία θα έπρεπε να τοποθετήσει καλώδια και να μεταφέρει ηλεκτρική ενέργεια, έως και πιθανά γραφειοκρατικά εμπόδια λόγω του αριθμού των δικαιοδοσιών που θα έπρεπε να διασχίσει.