Να θυμίσουμε ότι η κακή αρχή έγινε όταν η Αλβανία ηρνήθη να εφαρμόσει υπογεγραμμένη συμφωνία για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Όχι μόνον το «κατάπιαμε», συζητήσαμε για παραπομπή της «διαφοράς» στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης. Από τότε υποχωρούμε σε όλα τα μέτωπα, ακόμη και απέναντι σε αδύναμες χώρες όπως τα Σκόπια (Συμφωνία των Πρεσπών), με αποτέλεσμα να μην μας σέβονται οι φίλοι μας και να μας χλευάζουν οι εχθροί μας. Μέχρι εδώ το ζήτημα είναι πολιτικό. Υπάρχει και ένα θέμα υπηρεσιακό, που αναδεικνύει δυσλειτουργίες κρίσιμων κλιμακίων για την λειτουργία και την συνέχεια του Κράτους. Δεν μπορεί η Κυβέρνησις να αιφνιδιάζεται είτε για την Μονή του Σινά είτε για την προσέγγιση του «στρατάρχου» Χάφταρ με την Τουρκία.
Αυτά έπρεπε να τα γνωρίζει η ΕΥΠ και να ενημερώνει εγκαίρως την Κυβέρνηση. Αλλά όταν η υπηρεσία πληροφοριών ασχολείται με υποκλοπές Ελλήνων κρατικών αξιωματούχων, που καιρός να ανταποκριθεί στην πραγματική αποστολή της. Εκτός εάν, βεβαίως,, οι εξελίξεις στην Αίγυπτο και στην Λιβύη δεν αιφνιδίασαν από τα σχετικά ρεπορτάζ σε άλλες στήλες της εφημερίδος. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση τα πράγματα είναι χειρότερα. Πολύ χειρότερα.