Έτσι και στις ΗΠΑ πολύ λίγοι περίμεναν ότι οι αλλαγές στην ομοσπονδιακή διακυβέρνηση, που είχε προαναγγείλει ο Ντόναλντ Τράμπ, θα εφηρμόζοντο με τόσο άμεσο τρόπο και καταιγιστικό ρυθμό. Για τους υποστηρικτές του, η στρατηγική «σοκ και δέος» αποτελεί απτή απόδειξη ότι πρόκειται για έναν Πρόεδρο που ενεργεί ακαριαία, τηρώντας τις υποσχέσεις του και εφαρμόζοντας πολυαναμενόμενες μεταρρυθμίσεις. Οι επικριτές του φοβούνται ότι προξενεί ανεπανόρθωτη ζημιά στην χώρα και υπερβαίνει τις εξουσίες του – παραλύοντας σημαντικές κυβερνητικές λειτουργίες και ίσως αναδιαμορφώνοντας μόνιμα τον ρόλο της προεδρίας. Πράγματι οι πρώτες 100 ημέρες του Τράμπ αποτελούν άνευ προηγουμένου άσκηση μονομερούς εξουσίας. Αυτό που διερωτώνται οι πολέμιοί του είναι το κατά π΄΄οσον η «θύελλα Τράμπ» θα έχει διάρκεια. Μάλλον θα τους απογοητεύσουμε. Διότι το ερώτημα είναι πανομοιότυπο με εκείνων που αναρωτούντο αν επανερχόμενος στην εξουσία, θα εφήρμοζε τα μέτρα που είχε υποσχεθεί. Αλλά σήμερα, 100 ημέρες μετά, δεν μπορούν να αμφιβάλλουν.