Ο μεν Τούρκος ηγέτης μυρίστηκε παράδες στην «διηρημένη» Ευρώπη, που θα δαπανήσει 100 δις ευρώ για να επαναξοπλισθεί η… Γερμανία, και θέλει να μετάσχει στο «Φαγοπότι», η δε Ιταλίδα πρωθυπουργός να πουλήσει κι άλλα… Αρμάνι κι όπλα στην Τουρκία κι ας προειδοποιεί ο Κυριάκος Μητσοτάκη «προσέξετε ποιους βάζετε στην Ευρωπαϊκή άμυνα».
Η προσέγγιση της Τουρκίας με την Ιταλία αλλού στοχεύει: Στη συνεργασία στα καλώδια της ΤΙΜ Sparkle και Turkcell, να ξαπλώσουν οπτικές ίνες μήκους 4000 χιλιομέτρων στο βυθό Μεσογειακό βυθό και να συνεργασθούν στην έρευνα και εκμετάλλευση του Λιβυκού πετρελαίου.
Η μεν τηλεφωνική συνεργασία «ακουμπάει» την Ελληνοϊταλική ΑΟΖ, η δε πετρελαϊκή είναι μια πονεμένη, παλιά ιστορία. Επί προηγουμένης Ιταλικής κυβερνήσεως του Κόντε, πάλι ο Ερντογάν προσπάθησε να δελεάσει την Ιταλική πετρελαϊκή εταιρία ΕΝΙ, να διαθέσει τεχνολογία και γεωτρύπανα για έρευνα στο Τουρκολυβικό σύμφωνο αλλά δεν μπόρεσε να συμφωνήσει από τον φόβο της διεθνούς διώξεως για την καταπάτηση της Κυπριακής ΑΟΖ από την Τουρκία.
Τώρα επανέρχεται για «κοινή δράση» στης Σομαλία, πρώην Ιταλική αποικία επί Ντούτσε, αν η επαναπροσέγγιση Τουρκίας δεν αφορά «τα ανοικτά της Λιβύης» όπως έγραψε ο Τουρκικός ημικυβερνητικός τύπος.
Τότε μας «πίπτει λόγος» αφού δεν χρησιμοποιούμε «ράβδον» στην Ελληνική ΑΟΖ, οι δε Αφρικανοί έχουν προπολεμική εμπειρία από την δράση των Ιταλών στην Αιθιοπία και μάλλον θα ήθελαν την Αμερικανική πετρελαϊκή παρουσία, που άρχισε να δραστηριοποιείται στην Ελλάδα (ΕΧΧΟΝ Μόμπιλ και Σεβρόν).
Συνεπώς, δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες για Τουρκοϊταλική συνεργασία που ελπίζει ο Ερντογάν αφού ευρίσκει την πόρτα της ΕΕ κλειστή και τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ πρόθυμο να «σκάψει» παντού για πετρέλαιο και τα συναφή.
Η Τουρκία αναζητεί «συνεργάτες» στην κατάκτηση της Συρίας και της υπολοίπου Κύπρου όπου κατέχει από 50ετίαςτο 38% του εδάφους χώρας -μέλους της ΕΕ ατιμωρητί.
Έχει, όμως, τώρα απέναντι της το Ισραήλ που δεν διστάζει να προστατεύσει τους Δρούζους της Συρίας από νέα γενοκτονία και την Κυπριακή Δημοκρατία που αποτελεί φραγμό για την εισδοχή της Τουρκίας στην Ευρώπη.
Τα σχέδια του Ερντογάν θα σκαλώσουν και η πολύφερνος Μελόνι θα δει τις ψήψους της στην Magna Grecia να αραιώνουν, αν κάνει την δουλειά της η Ελληνική πρεσβεία στην Ρώμη υπενθυμίζοντας πρώτον τον Ελληνικής καταγωγής πληθυσμό της «Ιταλικής μπότας» από την εποχή του Βυζαντίου και δεύτερον την ατυχία των δύο «αυτοκρατοριών» του παρελθόντος που διελύθησαν εξ αιτίας της μικράς αλλά γενναίας Ελλάδος: της Οθωμανικής εξ αιτίας της Μεγάλης Ελληνικής «πολιτικής παλινορθώσεως», με την Επανάσταση του 1821 (Γ. Κοντογιώργης) και της Ιταλικής λόγω του κυβερνήτη Ιωάννου Μεταξά τον Οκτώβριο του 1940 που είπε στον ιταμό Ιταλό πρεσβευτή στην Αθήνα, «εν τοιαύτη περιπτώσει έχομε πόλεμο», όταν τού ζήτησε την παράδοση του Ελληνικού στρατού.
Ο μεν Ερντογάν να μη ξεχνά τον Κων/νο Κανάρη, η δε Ιταλίδα πρωθυπουργός Μελόνι το σκωπτικό στιχάκι «Μη λησμόνει /πίνε τσάϊ με λεμόνι».