την ανακύκλωση έως τα βιοκαύσιμα, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν τα επόμενα 20 χρόνια για τη δημιουργία ενός «ακμάζοντος κόμβου χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα», σύμφωνα με έγγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας οι FT.
Ωστόσο, οι προτάσεις αποκαλύπτουν την κλίμακα των επενδύσεων και του ρυθμιστικού έργου που απαιτούνται για το Grangemouth, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα των κυβερνήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου και της Σκωτίας να υλοποιήσουν αυτό το τεστ-λύκωμα της ενεργειακής μετάβασης.
Το έργο Willow, το οποίο ανέλαβε η EY, διεξήχθη από τις δύο κυβερνήσεις και την Petroineos, μια κοινοπραξία μεταξύ της Ineos του Sir Jim Ratcliffe και της PetroChina. Το περίγραμμα των συστάσεών του αναμένεται να δημοσιευθεί τις επόμενες ημέρες.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Petroineos επιβεβαίωσε ότι θα έκλεινε το διυλιστήριο πετρελαίου στην καρδιά του συγκροτήματος κοντά στο Falkirk το δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, προκαλώντας την απώλεια 400 θέσεων εργασίας και φόβους για ευρύτερη οικονομική ζημία στην κεντρική Σκωτία.
Η υλοποίηση των προτεινόμενων έργων θα αποτελέσει πλέον πρόκληση για τις κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Σκωτίας, οι οποίες έχουν δεσμευτεί να διατηρήσουν θέσεις εργασίας και να αναπτύξουν καθαρές βιομηχανίες, ενώ παράλληλα θα επιτύχουν καθαρές μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
«Το βασικό σημείο είναι ότι όλες αυτές οι δυνατότητες μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με αλλαγές στην πολιτική και τις κανονιστικές ρυθμίσεις», δήλωσε ένα άτομο που ενημερώθηκε για την έκθεση. «Πρέπει επίσης να υπάρξει ένας θεματοφύλακας για τη διαχείριση της δέουσας επιμέλειας και της χρηματοδότησης ενός ευρύτερου γενικού σχεδίου».
Το ειδησεογραφικό κανάλι STV ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι το Willow θα μπορούσε να δημιουργήσει 400 θέσεις εργασίας τα επόμενα πέντε χρόνια, οι οποίες θα αυξηθούν σε 1.750 έως το 2040.
Οι κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Σκωτίας έχουν υποσχεθεί 200 εκατ. στερλίνες και 25 εκατ. στερλίνες, αντίστοιχα, για βιώσιμες εξελίξεις. Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Sir Keir Starmer ελπίζει ότι η χρηματοδότηση θα προσελκύσει τριπλάσιες επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα.
Ωστόσο, οι γνώστες της βιομηχανίας φοβούνται ότι η γραφειοκρατική αδράνεια θα μπορούσε να αποτρέψει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. «Ανησυχούμε ότι όλα αυτά θα εξαφανιστούν στη δημόσια διοίκηση», δήλωσε ένας από αυτούς. «Οι υπάλληλοι έχουν ήδη πει ότι το όλο θέμα είναι πολύ δύσκολο».
Η κυβέρνηση θα πρέπει να διαμορφώσει ένα ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα, χρηματοδοτώντας μηχανισμούς για πιο δαπανηρά καθαρά καύσιμα και προωθώντας παράλληλα τις αλυσίδες εφοδιασμού δασικών και φυτικών πρώτων υλών, πρόσθεσε το άτομο αυτό.
«Αυτά τα έργα θα είχαν ήδη γίνει αν ήταν εμπορικά σήμερα», δήλωσε το άτομο.
Η Petroineos αρνήθηκε να σχολιάσει. Η βρετανική κυβέρνηση δήλωσε ότι η «μετασχηματιστική» δέσμευση του πρωθυπουργού ύψους 200 εκατ. λιρών για το Grangemouth αποσκοπούσε στο «ξεκλείδωμα των δυνατοτήτων του».
Η κυβέρνηση της Σκωτίας κάλεσε τους υπουργούς του Ηνωμένου Βασιλείου να δώσουν τη δυνατότητα στις νέες τεχνολογίες να «αναπτυχθούν με ρυθμό», λέγοντας ότι οι περισσότερες από τις συστάσεις του Willow θα απευθύνονταν στο Westminster.
Από το 2028, τα βραχυπρόθεσμα έργα της Willow επικεντρώνονται στην ανακύκλωση πλαστικών, στην παραγωγή βιομεθανίου από λύματα και ζωικά απόβλητα και, από το 2030, στη μετατροπή των απορριμμάτων χαρτιού σε πρώτες ύλες για χημικές ουσίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Οι μακροπρόθεσμες προτάσεις, από το 2032, θα απαιτούσαν μεγαλύτερες κεφαλαιακές δαπάνες και σημαντική ρυθμιστική αναθεώρηση.
Μία από αυτές είναι ένα διυλιστήριο βιώσιμου αεροπορικού καυσίμου και ανανεώσιμου ντίζελ αξίας 800 εκατ. λιρών στερλινών που θα χρησιμοποιεί απόβλητα λίπους και καλλιέργειες για να αξιοποιήσει την αυξανόμενη ζήτηση των αεροπορικών εταιρειών για καύσιμα με χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Αλλά με μόνο το ένα τέταρτο της πρώτης ύλης να είναι διαθέσιμο σε τοπικό επίπεδο, η κλιμάκωση των αποδόσεων των καλλιεργειών θα είναι ζωτικής σημασίας, αναφέρουν τα έγγραφα.
Ένα άλλο, κόστους 340 εκατ. λιρών, θα επεξεργαζόταν σκωτσέζικη ξυλεία σε προηγμένη βιοαιθανόλη, μια πιο πράσινη εναλλακτική λύση στη βενζίνη. Αλλά ορισμένοι αμφισβητούν τη χρήση δέντρων ως πρώτη ύλη καυσίμων, όταν το Ηνωμένο Βασίλειο εισάγει ήδη το 80% της ξυλείας του.
Η κατασκευή οκτώ από τα έργα θα απαιτούσε 3,8 δισ. στερλίνες, ενώ η «περίπτωση ανάπτυξης» της έκθεσης οραματίζεται άλλα 3,45 δισ. στερλίνες για πρόσθετη δυναμικότητα και την κατασκευή εργοστασίου ηλεκτρονικής αμμωνίας.
Συνολικά, 12,9 δισ. στερλίνες θα έφερναν και τις εννέα εξελίξεις στο «πλήρες δυναμικό» τους, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της άφθονης αιολικής ενέργειας της Σκωτίας για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου.
«Ακόμη και αν μόνο τρία ή τέσσερα έργα τα καταφέρουν, θα είναι μετασχηματισμός για το Grangemouth», δήλωσε ο γνώστης του κλάδου.