Τα τελευταία χρόνια το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας έχει εξαπολύσει δυναμική οικονομική εκστρατεία εναντίον των ΗΠΑ και της Αυστραλίας στον Ινδο – Ειρηνικό, με στόχο την απόκτηση οικονομικής και τεχνολογικής κυριαρχίας. Η Κίνα εργάζεται συστηματικά για να επιτύχει περιφερειακή οικονομική κυριαρχία στον Ινδο – Ειρηνικό μέσω διαφόρων επιθετικών και αρπακτικών πολιτικών, όπως είναι το σχέδιο για την δημιουργία του εμπορικού δρόμου της κεντρικής Ασίας, αλλά και η εκτεταμένη βιομηχανική κατασκοπεία στην οποία εμπλέκονται και κρατικές υπηρεσίες της Κίνας. Το Πεκίνο έχει αναφανδόν ταχθεί υπέρ της ιδέα του πολέμου χωρίς όριο, κάτι που σημαίνει ότι στον πόλεμο περιλαμβάνεται η οικονομία, το εμπόριο, τα χρηματο – οικονομικά και η τεχνολογία, κυβερνητικά στελέχη, στελέχη εταιρειών αλλά και στελέχη υπηρεσιών πληροφοριών καλούν τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και της Δύσης γενικότερα να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και να αντιμετωπίσουν τους εντεινόμενους κινδύνους από τον οικονομικό πόλεμο που έχει εξαπολύσει η Κίνα εναντίον των ΗΠΑ και της Δύσης.
Η εκστρατεία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας να κερδίσει την οικονομική και τεχνολογική κυριαρχία αποτελεί μια στρατηγική προσπάθεια να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιδρά η Δύση στην πολιτική του Πεκίνου, χωρίς όμως να υπάρξει απευθείας στρατιωτική σύγκρουση. H στρατηγική αυτή προσέγγιση ονομάζεται συνήθως “στρατηγική της γκρίζας ζώνης”, στρατηγική η οποία επιχειρεί να γκριζάρει τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ πολέμου και ειρήνης. Η Κίνα εκμεταλλεύεται την έλλειψη συγκροτημένης στρατηγικής από μέρους της Δύσης, για να υπερκεράσει την σαφή και ξεκάθαρη υπεροπλία των ΗΠΑ σε μέσα και δυνάμεις συμβατικού πολέμου, κάτι τέτοιο συμβαίνει ιδιαίτερα στον Ειρηνικό Ωκεανό όπου οι ΗΠΑ διατηρούν την στρατιωτική υπεροπλία και πλεονέκτημα, και όπου οι προσπάθειες της Αυστραλίας να περιορίσει τον κινεζικό οικονομικό και στρατιωτικό επεκτατισμό είναι περιορισμένες ή ανεπαρκείς, και δεν δύνανται να συντονιστούν εύκολα με τις δράσεις και τη στρατηγική των υπολοίπων συμμαχικών χωρών και δυνάμεων.
Για το σκοπό αυτό το Πεκίνο χρησιμοποιεί ως κύριο εργαλείο για την επίτευξη των στόχων του των οικονομικό εξαναγκασμό, επισημαίνει η αμερικανική πολιτική επιθεώρηση The National Interest. Για παράδειγμα το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας μέσω του ελέγχου που ασκεί σε συγκεκριμένες αγορές ορυκτών, καταργεί τον ανταγωνισμό και επιτίθεται σε ξένες εξαγωγικές βιομηχανίες, όπως έκανε για παράδειγμα το 2020 με αυτές της Αυστραλίας, αλλά και με την επιθετική χειραγώγηση των τιμών, εξαιτίας της οποίας έκλεισαν τα ορυχεια Νικελιου της Αυστραλίας. Επιπλέον η Κίνα διεισδύει εμπορικά σε διάφορες περιοχές στρατηγικής σημασίας, κυρίως μέσω της στρατιωτικοποίησης μεγάλων περιοχών της Νότιας Σινικής Θάλασσας, αλλά και με την κατασκευή λιμένων και ναυτιλιακών υποδομών σε τοποθεσίες και χώρες του Ινδο – Ειρηνικού. Η τράπεζα BRI διευκολύνει την εμπορική και οικονομική διείσδυση της Κίνας και του Κομμουνιστικού Κόμματος, μέσω της αγοράς ή δανειοδότησης για κατασκευή λιμένων και σιδηροδρομικών δικτύων. Το 2017 όταν η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα απέτυχε να αποπληρώσει δάνειο στην BRI, το λιμάνι Χαμπαντότα παραδόθηκε πλήρως στον έλεγχο των Κινέζων και του κινεζικού κράτους, και συγκεκριμένα στην κινεζική κρατική εταιρεία China Merchants Port Holdings για 99 χρόνια. Η Κίνα προσπαθεί επίσης να ελέγχει τις εφοδιαστικές αλυσίδες των μεγάλων διεθνών αγορών, ώστε να φροντίζει για τη δική της οικονομική ασφάλεια και να περιορίζει την πρόσβαση της Δύσης σε πλουτοπαραγωγικές πηγές και προϊόντα. Έχει ήδη επίσης διεισδύσει μέσω της εταιρείας Huawei και με 5G τεχνολογίες στην Ινδονησία, τις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη, κάτι που αυξάνει τις δυνατότητες της για κατασκοπεία και βιομηχανικό σαμποτάζ.
Δυτικοί επιστήμονες, δημοσιογραφικοί αναλυτές αλλά και κυβερνητικοί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι και διπλωμάτες καλούν την αμερικανική κυβέρνηση, την κυβέρνηση της Αυστραλίας αλλά και όλες τις συμμαχικές χώρες και κυβερνήσεις της Δύσης να αναγνωρίζουν την οικονομία ως τομέα πολέμου και στρατηγικού ανταγωνισμού, και να ενισχύσουν τις προσπάθειες για εξουδετέρωση των οικονομικών σχεδίων και επιθετικότητας της Κίνας, παράλληλα με την ένταση των προσπαθειών για την αποτροπή μιας απευθείας στρατιωτικής σύγκρουσης. Ειδικά οι κυβερνήσεις της Αυστραλίας και των ΗΠΑ οφείλουν σύμφωνα με ειδικούς να συνεργαστούν στενά για να αναπτύξουν μια στρατηγική με αντισυμβατική τακτική, που θα τονώσει τις δυνατότητες της Δύσης να συγκεντρώνει κεφάλαια, αλλά και να χρησιμοποιεί άλλα συμβατικά εργαλεία όπως η αναπτυξιακή βοήθεια, οι κυρώσεις και οι δασμοί, αλλά και η βιομηχανική πολιτική, ώστε να ακυρωθεί στην πράξη ο κινεζικός οικονομικός επεκτατισμός, αλλά και να διατηρηθεί η οικονομική, ναυτική και πολιτική ελευθερία στην περιοχή Ασίας – Ινδικού – Ειρηνικού. Εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου και του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας έχουν καταφέρει να αναπτύξουν φθηνές τακτικές αντισυμβατικού πολέμου, για να επιβάλλουν ασύμμετρο κόστος στην Κίνα και το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα.
Το αμερικανικό State Department χαρακτηρίζει ως αντισυμβατικές πολεμικές τακτικές, δραστηριότητες που μπορούν να ενισχύσουν για παράδειγμα ένα κίνημα αντίστασης, το οποίο θα αποκτούσε τη δυνατότητα είτε να παρενοχλεί είτε να ανατρέψει μια ξένη εχθρική κυβέρνηση, ή μια δύναμη κατοχής. Η τακτική αντισυμβατικού πολέμου έχει στόχο την επίτευξη συγκεκριμένων και μετρήσιμων στόχων και αποτελεσμάτων, και είναι κατάλληλη και για αμυντικές και για επιθετικές ενέργειες και δραστηριότητες, με στόχο την εκμετάλλευση της δεδομένης αλληλεξάρτησης στον τομέα του διαδικτύου και της επικοινωνίας, αλλά και την εξουδετέρωση και ακύρωση μορφών πολιτικό – οικονομικής κατοχής που απειλούν την ελευθερία στον οικονομικό τομέα. Το State Department διαθέτει πολλά χρήσιμα εργαλεία για χρήση κατά της κινεζικής τράπεζας BRI, με στόχο την εξουδετέρωση των παγίδων χρέους που στήνει σε ξένες χώρες και εταιρείες, αλλά και την απεξάρτηση από κινεζικά κεφάλαια, τεχνολογία και εργατικά χέρια. Οι Αμερικανοί επιθυμούν να μην επιτρέψουν στην Κίνα να λεηλατήσει τους φυσικούς πόρους πολλών χωρών καταστρέφοντας το περιβάλλον τους, αλλά και να αποτρέψει φαινόμενα πολιτική διαφθορά και κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής διάβρωσης και κατάρρευσης που θα εκμεταλλευτεί το Πεκίνο.
(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")