και έχει μεγάλη ζήτηση λόγω της στροφής της παγκόσμιας οικονομίας προς την πράσινη ενέργεια.
Η γαλλική εταιρεία εξόρυξης άνθρακα, Eramet, επιχειρεί να χρησιμοποιήσει μια καινοτόμο τεχνική, γνωστή ως άμεση εξαγωγή λιθίου, ή DLE, στο πλαίσιο του “αγώνα δρόμου” για καθαρότερους, ταχύτερους και φθηνότερους τρόπους παραγωγής του μετάλλου με χρήση μικρότερων ποσοτήτων νερού.
Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές μεθόδους, δεν υπάρχουν δεξαμενές άλμης με έκταση γηπέδου ποδοσφαίρου όπου το λίθιο είναι αυτό που απομένει μετά την εξάτμιση του υγρού στον ήλιο. Το DLE, το οποίο εξάγει το μέταλλο πολύ πιο γρήγορα, θα μπορούσε να παίξει κρίσιμο ρόλο στην παγκόσμια παραγωγή, δεδομένου ότι το 70% του λιθίου στον κόσμο βρίσκεται στην άλμη και όχι σε πέτρες ή σε στρώματα αργίλου.
Η προσπάθεια της Eramet παρακολουθείται στενά από πληθώρα ανταγωνιστών από τις ΗΠΑ έως τη Χιλή, οι οποίοι επίσης εργάζονται ώστε η τεχνική του DLE να γίνει εμπορικά συμφέρουσα. Στόχος της είναι να αντλήσει τον πρώτο της τόνο ανθρακικού λιθίου τον Νοέμβριο και να φτάσει τους 24.000 μετρικούς τόνους ετησίως μέχρι τα μέσα του 2025.
Το πρότζεκτ, κόστους 870 εκατομμυρίων δολαρίων, στην επαρχία Salta, στα βόρεια της χώρας, βάζει την Αργεντινή, τον τέταρτη σε μέγεθος παραγωγό λιθίου στον κόσμο, στην πρώτη γραμμή, καθώς, μέσα στους επόμενους μήνες, θα πραγματοποιηθούν και άλλα έργα, από τον γίγαντα εξόρυξης Rio Tinto, την Posco της Νότιας Κορέας και τους κινέζους μεταλλωρύχους Zijin και Ganfeng.
Με την νέα παραγωγή της η Αργεντινής θα πρέπει να διπλασιάσει περίπου τη δυναμικότητά της, μειώνοντας τη διαφορά από τη Χιλή, τον κορυφαίο παραγωγό της Λατινικής Αμερικής. Ορισμένοι αναλυτές λένε ότι θα μπορούσε να ξεπεράσει τη Χιλή γύρω στο τέλος της δεκαετίας, ακόμη και αν εξακολουθήσουν να υπάρχουν εμπόδια.
Το ακριβές χρονοδιάγραμμα για την ανάπτυξη του εργοστασίου Centenario της Eramet, συνιδιοκτησίας με τον κινεζικό γίγαντα νικελίου και χάλυβα Tsingshan, παραμένει αβέβαιο. «Είναι ένα πολύπλοκο εργοστάσιο», όπως τόνισε ο διευθύνων σύμβουλος Christel Bories σε συνέντευξή του. «Η πρόκληση είναι πάντα αν θα μπορέσουμε να φτάσουμε την ονομαστική χωρητικότητα και πότε;», πρόσθεσε.
Για πάνω από μια δεκαετία, η Eramet, η οποία παράγει μαγγάνιο, νικέλιο και μεταλλική άμμο αλλού, δοκίμασε διαφορετικές τεχνολογίες προτού επιλέξει να αναπτύξει μια διαδικασία σε μεγάλο βαθμό στο εσωτερικό της.
Η ανάγκη προσαρμογής της μεθόδου εκχύλισης σε ένα συγκεκριμένο κοίτασμα άλμης, το καθένα με τη δική του συγκέντρωση λιθίου και άλλων μετάλλων, αποτελεί μέρος της πολυπλοκότητας της μεθόδου DLE. Θα χρειαστεί χρόνος για να δούμε εάν η στρατηγική της Eramet θα πετύχει, είπε ο Joe Lowry, σύμβουλος του κλάδου. «Η απόδειξη θα είναι η συνεχής παραγωγή προϊόντων ποιότητας στον χώρο των μπαταριών και είναι πολύ νωρίς να πούμε ότι αυτό θα συμβεί με βεβαιότητα».
Ταχύτερη παραγωγή λιθίου
Η πρώτη παρτίδα άλμης δεν θα είναι έτοιμη για τη φάση της άμεσης εξόρυξης μέχρι τον Αύγουστο, όπως δήλωσαν την περασμένη εβδομάδα μηχανικοί στο Reuters.
Το DLE της Eramet εξαρτάται από ένα ειδικά κατασκευασμένο υλικό που απορροφά το λίθιο από την άλμη σαν σφουγγάρι και τοποθετείται μέσα σε μια σειρά μπλε δεξαμενών, η καθεμία από τις οποίες χωράει ένα SUV. Υπολείμμετα όπως το χλωριούχο νάτριο ή το επιτραπέζιο αλάτι, μπορούν στη συνέχεια να ξεπλυθούν σε μεγάλο βαθμό.
Το υλικό, που ονομάζεται ροφητής (sorbent), λειτουργεί σε θερμοκρασία δωματίου, σε αντίθεση με ορισμένες παραλλαγές της μεθόδου DLE που μπορεί να απαιτούν θέρμανση, και αποδίδει 90% λίθιο, σε σύγκριση με 40% ή 50% στις λίμνες εξάτμισης. Η τεχνική επιτρέπει στην Eramet να παράγει έναν τόνο ανθρακικού λιθίου σε μία εβδομάδα, έναντι ενός έτους με παραδοσιακές μεθόδους.
Η Eramet σχεδιάζει να αντλήσει τελικά άλμη σε έναν συνεχή κύκλο από 20 κοντινά πηγάδια που εκτείνονται σε βάθος 400 μέτρων (1.312 πόδια). Προτού συμβεί αυτό, πρέπει να ολοκληρώσει την κρίσιμη φάση της έναρξης λειτουργία. Οι βαλβίδες σωληνώσεων πρέπει να ανοίγουν σωστά. Οι υπολογιστές πρέπει να συγχρονίζονται με αρκετές χιλιάδες αισθητήρες. Ένας θάλαμος εξάτμισης σε σχήμα διαστημόπλοιο πρέπει να αποτρέπει τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.
«Πηγαίνουμε βήμα προς βήμα, φροντίζοντας να φτάσουμε στην επόμενη φάση», είπε ο μηχανικός Soledad Gamarra. «Υπάρχει η επιλογή να κάνουμε παύσεις, αλλά πραγματικά δεν θέλουμε να συμβεί αυτό».
Η διαδικασία της Eramet στοχεύει στην ανακύκλωση του 60% του νερού, που τελικά θα αυξηθεί στο 80%, αντικατοπτρίζοντας τον στόχο της βιομηχανίας να αντισταθμίσει τη διαμάχη γύρω από τους μεγάλους όγκους νερού που απαιτούνται από πολλούς τύπους DLE, ειδικά σε ξηρές περιοχές.
Η International Battery Metals, η οποία βρίσκεται κοντά στο να ξεκινήσει τη χρήση της DLE κοντά στο Salt Lake City στην πολιτεία της Γιούτα των ΗΠΑ, στοχεύει να ανακυκλώσει περισσότερο από το 98% των υδάτων.
Ωστόσο, ορισμένοι περιβαλλοντολόγοι θεωρούν ότι το έργο της Eramet είναι η πιο πρόσφατη απειλή για τις μέχρι τότε ανέγγιχτες αλυκές. «Αποτελούν ένα τέλειο οικοσύστημα ισορροπίας, ζωής», λέει η Μάρα Πουντάνο, ακτιβίστρια στη Σάλτα που εκπροσωπεί τις αυτόχθονες κοινότητες.
Από την πλευρά της, πάντως, η Eramet θα αναζητήσει πιστοποίηση σύμφωνα με τα αυστηρά πρότυπα του Initiative for Responsible Mining Assurance και στοχεύει να μειώσει τη χρήση νερού και χημικών σε μια προγραμματισμένη δεύτερη μονάδα, που εκτιμάται ότι θα κοστίσει 800 εκατομμύρια δολάρια. «Η δεύτερη φάση, όσον αφορά την τεχνολογία, θα είναι ένα μεγάλο βήμα προόδου», δήλωσε ο επικεφαλής της Tsingshan στη Νότια Αμερική, Τζον Λι, σε συνέντευξή του.
Οι Tsingshan και Eramet θα αναζητήσουν αγοραστές στην Κίνα και αλλού στην Ασία, όπως έχουν ανακοινώσει. Παρά το πλεόνασμα της προσφοράς λιθίου που έχει μειώσει τις τιμές και ανάγκασε ορισμένες εταιρείες εξόρυξης να αποχωρήσουν από τον κλάδο, ο Bories έχει δηλώσει ότι η Eramet διαθέτει ένα υγιές περιθώριο κέρδους, αφού οι τρέχουσες τιμές είναι υπερδιπλάσιες του κόστους ανά τόνο.