Του μεν Έλληνος η ομιλία είχε τον χαρακτήρα προεκλογικής ομιλίας άνευ ουσίας, η δε του Τούρκου υπήρξε ένα ανθελληνικό κρεσέντο, με παραβιάσεις διεθνών συνθηκών, τα περί «Τουρκικής κοινότητος στην Δ.Θράκη», ημιαλήθειες περί διασπάσεως της Κύπρου, σε δύο κράτη ενώ πρόκειται περί Τουρκικής εισβολής και κατοχής ανεξαρτήτου κράτους, μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά περιείχε και χονδρά ψεύδη ως εκείνα περί του δήθεν σεβασμού μνημείων της ανθρωπότητας που προστατεύονται από την ΟΥΝΕΣΚΟ ενώ ο Ερντογάν άλλαξε τον χαρακτήρα των από χριστιανικών ναών εις μουσουλμανικά τεμένη, που παραπέμπουν εις άλλας εποχάς, του Σουλεϊμάν του… μεγαλοαπρεπούς.
Είχαμε προειδοποιήσει τον κ. Πρωθυπουργό για το ακατάλληλον του χρόνου της επισκέψεως και συστήσαμε την αναβολή της αλλά αυτός -τις οίδε… άλλων ρήμασι πειθόμενος - επέμεινε σε μία εκ των προτέρων χαμένη υπόθεση ασημάντων και δευτερευουσών συμφωνιών, περί εμπορίου, παράνομης μετανάστευσης και Τουρισμού, που θα μπορούσαν να υπογραφούν από υφυπουργούς κι όχι χωρικούς ηγέτες ενώ μιας εκκρεμότητας υπάρχει χρεία: η παράταση της γαλήνης στα νερά και τους αιθέρες του Αιγαίου πελάγους κατά την, ήδη αρξαμένη, τουριστική περίοδο.
Φοβούμεθα, μετά την γκάφα του Κυριάκου, να θίξει την υπόθεση της Γάζης στην ομιλία του και να χαρακτηρίσει την ΧΑΜΑΣ ως «τρομοκρατική οργάνωση» (που είναι), η όλη φιέστα κατέληξε σε φιάσκο, διότι στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που ισχύουν αλλά δεν ομολογούνται δημοσίως. Ελπίζομε μόνο να μη μνησικακεί ο Ταγήπ κι αρχίσει τα ναυτικά γυμνάσια και τις υπερπτήσεις Ελληνίδων πόλεων με μη επανδρωμένα αερόπλοια, για ν’ αποδείξει την απουσία αντανακλαστικών της Ελληνικής πλευράς μέχρις των Ευρωεκλογών. Ήδη, η Αθηναϊκή αντιπολίτευσις κεφαλαιοποίησε τα κέρδη από την αποτυχία της συναντήσεως Ερντογάν-Μητσοτάκη, αποφεύγοντας να διατυπώσει τις εναλλακτικές θέσεις της, όπως η επάνοδος των Ορθοδόξων ναών στο προηγούμενο καθεστώς για τη συνέχιση της 7ημέρου βίζας των Τούρκων επισκεπτών στα Ελληνικά νησιά, που εδόθη άνευ ανταλλάγματος από τον κ. Γεραπετρίτη. Κακώς.
Η ακατάλληλη επάνδρωση του «επιτελικού κράτους» μετά πολλών ασχέτων, απεδείχθη ότι αδυνατεί να υποδείξει στον προϊστάμενο τι να κάνει και τι να αποφύγει. Η μέχρι τούδε καλή τύχη του Κυρ.Μητσοτάκη, ασχολουμένου με τα εύκολα ζητήματα και στα επιδεχόμενα αερολογίες φαινόμενα, που απατούν, ως η «πράσινη ανάπτυξη» , η «κλιματική αλλαγή» και ο δικαιωματισμός των ομοφύλων, εξηντλήθη κι ο ίδιος έχασε την «μοναδικότητα» και τώρα συναγωνίζεται τον «κύριο» Κασσελάκη, επί ίσοις όροις.