Πιο συγκεκριμένα ο κ. Ντράγκι ανέφερε τα εξής: «Η τρίτη κοινή γραμμή είναι η εξασφάλιση της προμήθειας βασικών πόρων και εισροών. Εάν θέλουμε να υλοποιήσουμε τις κλιματικές μας φιλοδοξίες χωρίς να αυξήσουμε την εξάρτησή μας από χώρες στις οποίες δεν μπορούμε πλέον να βασιστούμε, χρειαζόμαστε μια ολοκληρωμένη στρατηγική που να καλύπτει όλα τα στάδια της κρίσιμης αλυσίδας εφοδιασμού ορυκτών πόρων. Αυτή τη στιγμή αφήνουμε τον χώρο αυτό σε ιδιωτικούς φορείς, ενώ άλλες κυβερνήσεις ηγούνται άμεσα ή συντονίζουν ενεργά ολόκληρη την αλυσίδα.
»Χρειαζόμαστε μια εξωτερική οικονομική πολιτική που να προσφέρει το ίδιο για την οικονομία μας. Η Επιτροπή έχει ήδη ξεκινήσει αυτή τη διαδικασία με τον νόμο περί κρίσιμων πρώτων υλών (CRMA), αλλά χρειαζόμαστε συμπληρωματικά μέτρα για να κάνουμε τους στόχους μας πιο ξεκάθαρους. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να προβλέψουμε μια ειδική πλατφόρμα για κρίσιμα ορυκτά της ΕΕ, κυρίως για την από κοινού προμήθεια, τον ασφαλή διαφοροποιημένο εφοδιασμό, τη χρηματοδότηση και τη δημιουργία αποθεμάτων».
Το 2018 σε δημοσίευμα του γράφοντα στο World Economics Journal του Λονδίνου, είχαν προταθεί δύο εναλλακτικά μοντέλα ολιστικού μηχανισμού διαχείρισης κρίσιμων ορυκτών ώστε να αντιμετωπισθεί η ολοκληρωτική επικράτηση της Κίνας σε αυτόν τον τομέα. Τα δύο προτεινόμενα μοντέλα δίνονται στα δυο γραφήματα που ακολουθούν. Στο ίδιο άρθρο στο World Economics Journal είχε προταθεί το «σπάσιμο» της ομάδας των σπάνιων γαιών στα επιμέρους ορυκτά. Η πρόταση υιοθετήθηκε από την Αμερικανική USGS και τελικά η λίστα των κρίσιμων ορυκτών για την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ άλλαξε με την προσθήκη των Σπάνιων Γαιών ως μοναδικά-ξεχωριστά ορυκτά και όχι ως μία ομάδα ορυκτών, το οποίο έγινε νόμος του Αμερικανικού Κράτους.
Όπως φαίνεται από την αποτύπωση των δυο εναλλακτικών προτάσεων, στα μοντέλα αυτά περιλαμβάνεται η δημιουργία ενός αμιγώς δυτικού Χρηματιστηρίου Εμπορευμάτων Κρίσιμων Ορυκτών, εναλλακτικά η δημιουργία ενός συνεταιρισμού κρίσιμων ορυκτών, εξορυκτικές εταιρείες, η χρηματοδότηση του μηχανισμού μέσω Private Equity Funds ή/και Investment Funds ή/και τραπεζών, εταιρίες συμμετοχών (holding), και οι τελικοί χρήστες των κρίσιμων ορυκτών. Τα προτεινόμενα μοντέλα του μηχανισμού στηρίζονται στην «push-pull» στρατηγική προμήθειας πρώτων υλών.
Δεν απομένει παρά να διαπιστώσουμε εάν η προτεινόμενη στρατηγική του κ. Ντράγκι για τη δημιουργία «ειδικής πλατφόρμας για κρίσιμα ορυκτά της ΕΕ, κυρίως για την από κοινού προμήθεια, τον ασφαλή διαφοροποιημένο εφοδιασμό, τη χρηματοδότηση και τη δημιουργία αποθεμάτων» θα προσομοιάζει σε ένα από τα δύο προτεινόμενα μοντέλα.
(από defence-point.gr)