στην ηλεκτροπαραγωγή, ενώ παραμένει η ανάγκη για διαρκή επιδότηση του ηλεκτρικού ρεύματος (εδώ). Με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή και την προβλεπόμενη (μέσω μαθηματικών μοντέλων) αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη σε πρωτόγνωρα επίπεδα τα επόμενα 50 χρόνια (κάτι που έχει αρχίσει να αμφισβητεί έντονα μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας και άρα να κλονίζεται το λεγόμενο consensus), η ΕΕ επιχειρεί να μετασχηματίσει το ενεργειακό σύστημα ώστε σε λίγα χρόνια από σήμερα (μέχρι το 2045 το αργότερο) να έχει μηδενίσει τόσο την χρήση όσο και την παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας και άρα θα σωθεί η υφήλιος από βέβαιη οικολογική καταστροφή.
Αγνοώντας φυσικά ότι η ΕΕ είναι υπεύθυνη μόνο για το 7.5% των παγκόσμιων εκπομπών CO2, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος και οι μεγάλοι ρυπαντές, ιδίως Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία, δηλαδή οι BRICS και μερικά ακόμα κράτη, δεν συζητούν καν την υιοθέτηση τέτοιων παράλογων στόχων. Αφού κάτι τέτοιο θα υπονόμευε για τα καλά την οικονομία τους που βασίζεται στην παραγωγή και χρήση φθηνής ενέργειας. Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος γιατί τα προϊόντα που παράγονται σε αυτές τις χώρες είναι ανταγωνιστικά σε κόστος και έχουν κατακλύσει την παγκόσμιο αγορά.
*Ολόκληρο το άρθρο στη στήλη Σχόλιο εδώ