ηλεκτρική διασύνδεση «Green Aegean Interconnector», που συνδέει την Ελλάδα με τη Γερμανία και θα μπορεί να μεταφέρει σε πρώτη φάση 3GW καθαρής ενέργειας.
Μάλιστα, η κυρία Σδούκου αναφέρθηκε και στη νέα διαδρομή από την Ινδία στην Ευρώπη, μέσω των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας, του Ισραήλ και της Ελλάδας, ένα «mega-project» που επαναχαράσσει τους διεθνείς οικονομικούς δρόμους. «Η Ελλάδα έχει μια μοναδική ευκαιρία να γίνει μέρος αυτού του έργου, να καταστεί η ανατολική πύλη της Ευρώπης όχι μόνο για το εμπόριο, αλλά και για την ενέργεια και τη μεταφορά δεδομένων που αποτελούν μέρος αυτού του project», υπογράμμισε.
Σύμφωνα με τον κ. Μάργαρη, η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι ως προς το ενεργειακό μείγμα της καθώς σήμερα έχει τη δυνατότητα να παράγει πολύ περισσότερη ενέργεια από αυτήν που θα χρειαστεί να καταναλώσει η ίδια. «Έτσι προκύπτει η ανάγκη να φτιαχτούν πολύ μεγαλύτερες λεωφόροι ηλεκτρικών διασυνδέσεων από την Ελλάδα προς την Ευρώπη», ανέφερε.
Σύμφωνα με τον ίδιο η χώρα μας διασυνδέεται ηλεκτρικά με την Ιταλία, με την Αλβανία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Βουλγαρία και την Τουρκία, όμως αν δούμε τα τεχνικά χαρακτηριστικά αυτών των διεθνών διασυνδέσεων, δηλαδή πόση ενέργεια «χωράει» να περάσει από αυτές, «είναι πολλαπλάσια της δυναμικότητας που τελικά καταφέρνουμε να αξιοποιήσουμε». Και αυτό διότι τα δίκτυα στη Βαλκανική χερσόνησο έχουν συμφόρηση. «Άρα, ενώ για παράδειγμα με την Αλβανία μπορεί να έχουμε μια διασύνδεση η οποία να χωράει ονομαστικά 1.000 μεγαβάτ, όταν λύνονται οι ροές φορτίων όπως λέμε, όταν γίνονται οι υπολογισμοί φορτίων μεταξύ όλων των χωρών που συνορεύουν για το πόση ενέργεια μπορούμε να ανταλλάξουμε στο σύνορο Ελλάδας Αλβανίας, μας βγαίνει ένα νούμερο 200 μεγαβάτ», τόνισε.
Οι διασυνδέσεις, σύμφωνα με τον κ. Μάργαρη, θα πρέπει να φτάσουν πιο βόρεια, στην Κεντρική Ευρώπη. Όπως επεσήμανε η ιδέα πίσω από τη νέα διασύνδεση μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας είναι ακριβώς επειδή υπάρχει ένα πολύ μεγάλο δυναμικό από φωτοβολταϊκά, αιολικά και κυρίως τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, με συνέπεια η Ελλάδα να μπορεί να εξάγει σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές ενέργεια προς τα μεγάλα κέντρα κατανάλωσης της Ευρώπης.
Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη ότι σχεδιάζονται διασυνδέσεις προς τα νότια σύνορα της χώρας, με τη Μέση Ανατολή, την Ασία και τη Βόρεια Αφρική, ακόμα περισσότερη ενέργεια θα είναι διαθέσιμη για εξαγωγή από την Ελλάδα προς την Ευρώπη. Σύμφωνα με τον κ. Μάργαρη, πέρα από το γεγονός ότι οι διασυνδέσεις είναι πολύ μεγαλύτερες από την εμπορική τους αξιοποίηση για λόγους που έχουν να κάνουν με τα δίκτυα των Βαλκανίων, άλλες προκλήσεις αφορούν στον συντονισμό πάρα πολλών φορέων σε επίπεδο κρατών (ρυθμιστικές αρχές, Κομισιόν και Entso-E), αλλά και στη χρηματοδότηση των έργων.
Αναφερόμενος στη Γερμανία που θεωρείται από τις πιο προηγμένες χώρες στην ανάπτυξη υποδομών, ο κ. Μάργαρης ανέφερε ότι έχει πάρει πάνω από μια δεκαετία να αδειοδοτήσει τον άξονα Βορρά – Νότου για να μεταφέρει την ενέργεια από τη Βόρεια Θάλασσα στον νότο της χώρας, επισημαίνοντας τη δυσκολία όταν το ίδιο πρόβλημα μεταφερθεί στα Βαλκάνια.