Ήδη, οι τιμές του αργού βρίσκονται σε νέα υψηλά από τον Νοεμβριο του περασμένου έτους κάτι που εντείνει τις πληθωριστικές πιέσεις στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Οι αναλυτές διερωτώνται πλέον για το εάν υπάρχει, τελικά, ένα όριο για τις ηγεσίες αυτών των δύο πετρελαικών δυνάμεων προτού πάψουν να ωθούν τις τιμές υψηλότερα. Όπως εξηγεί σε άρθρο του στο oilprice.com o Simon Watkins, το πρώτο μέρος αυτής της εξίσωσης περιστρέφεται γύρω από την αναγκαιότητα ή όχι των υψηλότερων τιμών προκειμένου να τονωθούν οι οικονομίες αυτών των δύο χωρών, ή αν πρόκειται απλώς για απληστία, ή για γεωπολιτικό παιχνίδι εξουσίας, ή για οποιονδήποτε συνδυασμό αυτών. Είναι κοινό μυστικό ότι η οικονομία της Σαουδικής Αραβίας τροφοδοτείται από τα τεράστια έσοδα που προέρχονται από τις πωλήσεις πετρελαίου.
Επομένως, τόσο η Σαουδική Αραβία -αλλά και η Ρωσία- πρέπει οπωσδήποτε να συνεχίσουν να πιέζουν ανοδικά τις τιμές του πετρελαίου, γεγονός που αναδεικνύει το δεύτερο μέρος της αρχικής εξίσωσης, δηλαδή, σε ποιο επίπεδο θα αρχίσουν να αντιμετωπίζουν σοβαρή πίεση από τους πελάτες τους προκειμένου να σταματήσουν να εφαρμόζουν αυτή την πολιτική. Οι ΗΠΑ και οι βασικοί σύμμαχοί τους, είναι οι πρώτοι που θα πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς οι διαρκώς αυξανόμενες τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου διογκώνουν τον πληθωρισμό και αυξάνουν τα επιτόκια για την καταπολέμησή του, ήτοι, είναι και οι πρώτες που είναι πιο ευάλωτες σε μια πιθανή σοβαρή οικονομική ύφεση.
Η οικονομική προέκταση αυτού του γεγονότος για τις ΗΠΑ, έγκειται στο γεγονός ότι, ιστορικά, κάθε μεταβολή της τιμής του αργού πετρελαίου κατά 10 δολάρια ανά λίτρο οδηγεί σε μεταβολή 25-30 σεντς στην τιμή ενός γαλονιού βενζίνης και για κάθε 1 σεντ που αυξάνεται η μέση τιμή ανά γαλόνι βενζίνης, χάνονται περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ ετησίως σε καταναλωτικές δαπάνες! Η δε πολιτική διάσταση της υπόθεσης είναι ότι, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Εθνικού Γραφείου Οικονομικών Ερευνών των ΗΠΑ, από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου έως το 2018, ο εν ενεργεία πρόεδρος της χώρας έχει κερδίσει την επανεκλογή του 11 φορές στις 11, όταν η αμερικανική οικονομία δεν βρισκόταν σε ύφεση, δύο χρόνια πριν από επερχόμενες εκλογές.
Όμως, αυτό αντιστρέφεται εντυπωσιακά στην αντίθετη περίπτωση, δηλαδή, όταν οι εν ενεργεία πρόεδροι των ΗΠΑ που ξεκινούσαν εκστρατεία επανεκλογής με την οικονομία σε ύφεση, κέρδισαν μόνο μία από τις επτά φορές που διεκδίκησαν την ηγεσία της χώρας! Σίγουρα, ο Τζο Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα δεν θέλει να βρεθεί στην ίδια θέση με τη δευτερη ομάδα προκατόχων του, ένα χρόνο πριν από τις επόμενες αμερικανικές εκλογές.
Από την άλλη πευρά, η Ρωσία έχει σαφώς λιγότερη σχέση με τις χώρες αυτές από ό,τι η Σαουδική Αραβία, δεδομένης της συνεχιζόμενης κλιμάκωσης των κυρώσεων κατά των ενεργειακών εξαγωγών της. Η Σαουδική Αραβία έχει ήδη μετακινηθεί τόσο πολύ στη σφαίρα επιρροής της Κίνας που φαίνεται να μην ενδιαφέρεται καθόλου για το τί επιθυμούν οι ΗΠΑ από κάθε άποψη. Αυτό υπογραμμίστηκε ίσως με τον πιο προσωπικό και χειροπιαστό τρόπο όταν ο Σαουδάραβας πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν αρνήθηκε ακόμη και να δεχτεί ένα τηλεφώνημα από τον Τζο Μπάιντεν, αμέσως μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, στο οποίο ήθελε να ζητήσει από την Σαουδική Αραβία βοήθεια για να μειωθούν οι ακραίες τιμές της ενέργειας. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να κάνουν το Ριαντ να αλλάξει γνώμη. Ο μηχανισμός που θα το έπραττε υπάρχει ήδη, υπό τη μορφή του νομοσχεδίου "No Oil Producing and Exporting Cartels" (NOPEC)! Με αυτή τη νομοθεσία θα ανοίξει ο δρόμος για νομικές κινήσεις σε βάρος κρατών που εξωθούν τις τιμές σε ακραία επίπεδα εφόσον δεν θα συμμορφώνονται με τους αντιμονοπωλιακούς νόμους των ΗΠΑ. Ο ΟPEC+ είναι ένα de facto καρτέλ, η Σαουδική Αραβία είναι ο de facto ηγέτης του και η Saudi Aramco είναι η βασική πετρελαϊκή εταιρεία της Σαουδικής Αραβίας. Η ψήφιση του NOPEC θα σήμαινε ότι η εμπορία όλων των προϊόντων της Saudi Aramco, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου, θα υπόκεινταν στην αντιμονοπωλιακή νομοθεσία, δηλαδή στην απαγόρευση των πωλήσεων σε δολάρια ΗΠΑ!
Θα σήμαινε επίσης μια πιθανή διάσπαση της Aramco σε μικρότερες εταιρείες που δεν θα είναι σε θέση να επηρεάσουν καθοριστικά τις τιμές του αργού.
Έτσι ερχόμαστε στους μεγάλους πελάτες της Ασίας, ιδίως την Κίνα και την Ινδία. Η Κίνα μπορεί να αγοράσει πετρέλαιο από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, του Ιράκ, της Ρωσίας, της ίδιας της Σαουδικής Αραβίας, με σημαντικές εκπτώσεις από 25%- 45%. Ωστόσο, η προθυμία του Πεκίνου να ενθαρρύνει σιωπηρά την κλιμάκωση των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είναι πιθανό να αντισταθμιστεί με την πάροδο του χρόνου από τον έμμεσο αντίκτυπο που θα έχει αυτό στην οικονομία της. Και τούτο επειδή εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές προς τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, οπότε καθώς η άνοδος των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου θα πλήττει περαιτέρω αυτές τις οικονομίες, η δική της οικονομία θα επηρεαστεί καίρια.
Έτσι, η Κίνα έχει δύο να επιλέξει δύο δρόμους: είτε δεν πρόκειται να πιέσει Σαουδική Αραβία και Ρωσία προς την κατεύθυνση της συγκράτησης των αυξήσεων των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, γεγονός που θα μειώσει τη μεγάλη ζήτηση για τις εξαγωγές της και θα επιβαρύνει την οικονομία της, είτε αποφασίζει να το κάνει, και οι τιμές υποχωρούν εξαιτίας αυτής της απόφασής της.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το φάσμα παραγόντων, η βραχυπρόθεσμη σταθερή τιμή ισορροπίας για το Brent φαίνεται να είναι γύρω στα 80-85 δολάρια, με ανώτατο όριο εγγύς των 95 δολαρίωνάρια ΗΠΑ.
Εν τω μεταξύ, η Aramco έχει ενημερώσει τουλάχιστον πέντε διυλιστήρια στην Βόρεια Ασία ότι θα προμηθεύσει τον επόμενο μήνα όλες τις ποσότητες αργού πετρελαίου με συμβόλαιο. Ο κορυφαίος εξαγωγέας αργού πετρελαίου στον κόσμο, θα αποστείλει τις πλήρεις ποσότητες που έχουν ζητήσει οι πελάτες της στην περιοχή βάσει των μακροπρόθεσμων συμβολαίων που έχουν συνάψει, παρά την παρατεταμένη μείωση της παραγωγής.