Ο μηχανισμός λειτουργεί με τον περιορισμό των ναυτιλιακών "παρόχων υπηρεσιών" που εδρεύουν στην G7 / ΕΕ να εξυπηρετούν μόνο φορτία με τιμή κάτω των 60 δολαρίων ανά βαρέλι. Οι ναυτιλιακές εταιρείες που βρίσκονται σε άλλες δικαιοδοσίες εξαιρούνται.
Μέχρι πρόσφατα, οι κύριοι αγοραστές του ρωσικού αργού ήταν τα μεγάλα διυλιστήρια στην Ινδία και τα μικρά, ανεξάρτητα διυλιστήρια στην Κίνα. Λόγω των κυρώσεων, το ρωσικό αργό διαπραγματεύεται με έκπτωση σε σχέση με το Brent μετά την εισβολή στην Ουκρανία και αυτά τα διυλιστήρια που ενδιαφέρονται για την αξία έχουν παραλάβει εκατομμύρια βαρέλια που ήταν πολύ «καυτά» για να τα διαχειριστούν οι άλλοι.
Αυτό όμως άλλαξε πρόσφατα, δήλωσαν έμποροι στο Bloomberg: οι κρατικές πετρελαϊκές εταιρείες Sinopec και PetroChina έχουν αποβάλει την επιφυλακτικότητά τους και μπήκαν δυνατά στην αγορά. Επιπλέον, νέοι πελάτες εκτός Κίνας και Ινδίας φαίνεται να αισθάνονται άνετα με τις εναλλακτικές μεθόδους που έχει δημιουργήσει η Ρωσία για την πώληση και την παράδοση πετρελαίου. Χρησιμοποιώντας μη δυτικά νομίσματα για την πληρωμή και βασιζόμενοι στους Ρώσους πωλητές για τη διευθέτηση των μεταφορών μέσω θαλάσσης, αυτά τα διυλιστήρια μπορούν να αγοράζουν ρωσικό αργό χωρίς συνέπειες, δήλωσαν οι έμποροι.
Οι αναφορές αυτές συνάδουν με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από ερευνητές του Κολούμπια, του UCLA και του Ινστιτούτου KSE τον περασμένο μήνα. Η ομάδα εξέτασε τα δεδομένα πωλήσεων και διαπίστωσε ότι η μέση τιμή εξαγωγής πετρελαίου της Ρωσίας μέσω θαλάσσης εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλότερη από το ανώτατο όριο τιμών των 60 δολαρίων ανά βαρέλι της G7. Δεδομένου ότι πολλά από αυτά τα βαρέλια ταξιδεύουν με πλοία που καλύπτονται από το μέτρο των κυρώσεων της G7, αυτό υποδηλώνει την ανάγκη για ενισχυμένη επιβολή ελέγχων.
Ν. Παλ.