που μελετάται να μεταφέρει ΦΑ από Κύπρο, Ισραήλ, Αίγυπτο και αργότερα, από την νοτιοδυτική Κρήτη , στην διψώσα για ενέργεια δυτική Ευρώπη που ακόμη είναι εξηρτημένη απ’ την Ρωσία (πχ. η Αυστριακή αγορά κλπ).
Λησμόνησε όμως, ο Τούρκος πρόεδρος ότι εάν το (παλαιό) σχέδιο συνδέσεως του Ισραήλ με τον Τουρκικό αγωγό ΦΑ είχε… ευοδωθεί, εκτός της καταστροφής που προξένησε ο σεισμός της 6ης Φεβρουαρίου , μία τεράστια έκρηξη και πυρκαγιά ήταν πιθανή εκ της διαρραγής του «Τούρκο-ισραηλινού αγωγού».
Αλλά αυτό είναι «υπόθεση εργασίας» δια τους μελετητές του ακριβού έργου και της επανενώσεως της Κύπρου που ναυάγησε προ 6ετίας στα …βουνά του Ελβετικού Κραν-Μοντανά, εξ αιτίας της Τουρκικής αδιαλλαξίας.
Αντιθέτως, η ύπαρξη του ενεργειακού φόρουμ της νοτιοανατολικής Μεσογείου ΕΜGF, Γαλλίας, Ιταλίας, Κύπρου, Ελλάδος (δηλ. του ημίσεως των μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως) μετά του Ισραήλ, Αιγύπτου, Ιορδανίας και του (υπό ίδρυσιν;) Παλαιστινιακού κράτους, δημιουργεί τις δυνατότητες Μεσογειακού Αγωγού, που μπορεί υποθαλασσίως να καλύψει την απεξάρτηση της Ευρώπης απ’ το Ρωσικό ΦΑ.
Το σχέδιο επιτρέπει συγχρόνως και στο Αμερικανικό LNG να παροχετεύεται απ’ τη Ρεβυθούσα και Αλεξανδρούπολη προς τις Βαλκανικές χώρες (Βουλγαρία, Σκόπια, Ρουμανία μέχρις Μολδαβίας), ανακουφίζοντας τον κεκορεσμένο συγκοινωνιακά Βόσπορο.
Πρόκειται για τον περίφημο αγωγό East-Med του οποίου η μελέτη χρηματοδοτείται από την Ε.Ε. και είναι απολύτως σκόπιμος διότι θα αλλάξει τις ενεργειακές ισορροπίες στην Ευρώπη και θα καταργήσει τους εκβιασμούς αυταρχικών κρατών.
Μία άλλη εκκρεμότητα είναι η επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων (ΧΥ) στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Γαύδου, εις απόστασιν 28 χιλιομέτρων από των νοτίων γραμμών ευθυγράμμισης (των κόλπων) της Κρήτης, που αντικρίζει το παράτυπο Τουρκολιβυκό συμβόλαιο.
Τα 12 μίλια ΧΥ δεν είναι μόνον δικαίωμα αλλά και υποχρέωση της Ελλάδος ως προαπαιτούμενο για την ρύθμιση της ΑΟΖ μεταξύ Λιβύης και Ελλάδος.
Έτσι ερχόμεθα στην τρίτη εκκρεμότητα της διευθέτησης στην Ανατολική Μεσόγειο: την διακήρυξη της Ελληνικής Αυτονόμου Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) που θα εναρμονίζεται με τις ΑΟΖ της Αιγύπτου, Ιταλίας και Λιβύης ώστε κάθε κράτος να ξέρει ό,τι του ανήκει από τον βυθό της Μεσογείου.
Η μόνη διαφορά με την Τουρκία είναι η χάραξη των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίον κι όχι τα ΜΟΕ (*) του Τσαβούσογλου, που διαρκούν όσον τα… ρόδα.
Ατυχώς , ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης λησμόνησε ν’ αναφερθεί στα ζέοντα αυτά προβλήματα με τον γείτονα, κατά την προχθεσινή διάσκεψη του Μονάχου για την Ευρωπαϊκή Ασφάλεια. Τα υπενθυμίζομε απλώς εν όψει εκλογών για να μην ευρεθεί πάλιν εγκαλούμενος όπως για το τεράστιο, εγχώριο πρόβλημα των «Τιτλοποιημένων» δανείων (Securitization), υπό του Τραπεζικού… παραμάγαζου.
(*) Νατοϊκός όρος για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που υπονοούν παραχωρήσεις εθνικού χώρου υπέρ του ανέμπιστου γείτονα.