Το τελευταίο διάστημα η λέξη αυτή έχει λάβει σχεδόν μυθικές διαστάσεις αφού αναπαράγεται νυχθημερόν από τα Ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ σε συνάρτηση με τον έλεγχο που επιθυμούν οι κυβερνήσεις να ασκήσουν στις ανεξέλεγκτες τιμές ενέργειας. Με τις τιμές του ηλεκτρικού και του φυσικού αέριο να κινούνται σε νέα υψηλά επίπεδα η επιβολή πλαφόν, στις χρηματιστηριακά οριζόμενες τιμές φυσικού αερίου, παρουσιάζεται ως η ιδεώδης λύση που θα μετριάσει, εάν δεν 

υποτάξει πλήρως, τις δήθεν κερδοσκοπικές κινήσεις που συντελούν στην αύξηση των τιμών. Με τις διάφορες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής, με την επιμονή τους για την εισαγωγή ανώτατης τιμής (πλαφόν) στην τιμή του φυσικού αερίου, από την οποία εξαρτάται και η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, να θέλουν να υπογραμμίσουν το ενδιαφέρον τους για τον έλεγχο της τιμής ενός κοινωνικού αγαθού που είναι η ενέργεια.

Με τις κυβερνήσεις να αγωνιούν για την παρατεταμένη ενεργειακή κρίση αφού προκειμένου να αποφύγουν ευρείες κοινωνικές αντιδράσεις είναι υποχρεωμένες να επιδοτούν σταθερά πλέον, εδώ και 14 μήνες, τις τιμές καταναλωτή στον ηλεκτρισμό αντλώντας χρήματα τόσο από τους κρατικούς προϋπολογισμούς αλλά και από αλλά ταμεία. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η κατάσταση σταθερών και μεγάλων επιδοτήσεων στην ενέργεια δεν μπορεί να συνεχιστεί στο διηνεκές χωρίς τη δημιουργία σοβαρών προβλημάτων στην οικονομία.

* Oλόκληρο το άρθρο στη στήλη Σχόλιο εδώ