Ένα ακόμη εκλογικό θρίλερ εκτυλίχθηκε στις ΗΠΑ για τον έλεγχο της Γερουσίας, ένα από τα πολλά  που κατά καιρούς έχουν απασχολήσει την αμερικανική πολιτική σκηνή. Από το 2000, όπου ο Τζωρτζ Μπους τζούνιορ επικράτησε του Αλ Γκορ για μόλις 537 ψήφους, έως την νίκη του Ντόναλντ Τραμπ επί του αρχικώς αδιαφιλονίκητου φαβορί Χίλλαρυ Κλίντον, η οποία έχασε μεν αλλά συγκέντρωσε 35.000 περισσότερες ψήφους, όλα συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μια χώρα βαθιά διαιρεμένη

Το βιοτικό επίπεδο των Αμερικανών διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία ακόμη και από περιοχή σε περιοχή, όπως και οι ανάγκες τους αλλά και ο βαθμός συντηρητισμού ή φιλελευθερισμού τους. Κάτι που έγινε ακόμη πιο αντιληπτό στο πως χειρίσθηκε η κάθε πολιτεία το μείζον θέμα των αμβλώσεων.

Συμφώνως προς μια ενδιαφέρουσα έκθεση που εκπόνησε η πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση πλούτου (WealthBuildingInitiative) πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία- καθώς πλέον οι συνθήκες διαβιώσεως έχουν μεταβληθεί ραγδαίως και δραματικώς- ο πλούτος από περιουσιακά στοιχεία παρουσιάζει μεγάλη γεωγραφική συγκέντρωση στην χώρα, ενώ έχει διευρυνθεί θεαματικά το χάσμα ανάμεσα στις πλούσιες περιφέρειες των ΗΠΑ και σε εκείνες χωρίς περιουσιακά στοιχεία. Όπως υπογραμμίζει η σχετική μελέτη, από το 1969 έως το 1990 διπλασιάστηκε το χάσμα ανάμεσα στις πλουσιότερες και τις φτωχότερες περιφέρειες των ΗΠΑ, ενώ εξαπλασιάστηκε μέχρι το 2019! Στην Νέα Υόρκη, λόγου χάρη, το εισόδημα ενός μέσου νοικοκυριού στο Μανχάτταν είναι υπερδιπλάσιο από το αντίστοιχο του γειτονικού Μπρονξ. Υπάρχει, άλλωστε, και το φυλετικό χάσμα  ανάμεσα στα νοικοκυριά του Μανχάταν, με τις γειτονιές των λευκών να αντλούν υψηλά μερίσματα, και τις γειτονιές των μαύρων να βρίσκονται κάτω από τον εθνικό μέσο όρο του  κατά κεφαλήν μερίσματος. Αυτές οι διαχωριστικές γραμμές παρατηρούνται σε όλη την επικράτεια των Ηνωμένων Πολιτειών.

Στις ενδιάμεσες εκλογές, το πρώτο κριτήριο για την ψήφο των Αμερικανών ήταν ο πληθωρισμός και η ακρίβεια. Στα περισσότερα exitpolls που διεξήχθησαν σε 11 πολιτείες - κλειδιά, τουλάχιστον τα 2/3, που εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις υψηλές τιμές, ψήφισαν Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους. Εν γένει, οι ψηφοφόροι εμπιστεύονται περισσότερο τους Ρεπουμπλικανούς για τον πληθωρισμό και την εγκληματικότητα, αλλά κλίνουν προς τους Δημοκρατικούς όσον αφορά τις αμβλώσεις,  όπως προκύπτει από τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των exitpolls της EdisonResearch. Λόγου χάρη, οι ψηφοφόροι στην Καλιφόρνια, το Μίσσιγκαν και το Βερμόντ, τρεις πολιτείες με δημοκρατικό προσανατολισμό, ενέκριναν μέτρα που κατοχυρώνουν τα δικαιώματα στις αμβλώσεις στα πολιτειακά τους συντάγματα.Σε εθνικό επίπεδο, τρεις στους 10 ψηφοφόρους δήλωσαν ότι η άμβλωσις ήταν το σημαντικότερο θέμα για αυτούς. Στο Μίσσιγκαν, ωστόσο,  ήταν περίπου οι μισοί εξ αυτών. Συνεπώς,  οι προτεραιότητες όπως και η ατζέντα διαφέρουν από πολιτεία σε πολιτεία και οι γενικεύσεις για το πώς σκέφτονται ή πράττουν οι Αμερικανοί είναι παρακινδυνευμένες. Κάτι απολύτως λογικό αν αναλογισθεί κανείς ότι πρόκειται για μια χώρα 332 εκατομμυρίων κατοίκων και  50 πολιτειών, που εκτείνονται από την Νέα Υόρκη έως την Χαβάη και την Αλάσκα.