Για όσους παραπονούνται ότι δεν γίνονται αρκετά για την διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στο ηλεκτρικό μίγμα της χώρας, ώστε να ικανοποιηθούν οι φιλόδοξοι στόχοι της ΕΕ και του ΕΣΕΚ ιδιαιτέρως, τα στοιχεία του πρώτου τετραμήνου του έτους είναι αποκαλυπτικά. Όπως μάς πληροφορεί το Δελτίο Ενεργειακής Ανάλυσης του ΙΕΝΕ για τον μήνα Απρίλιο, που στάλθηκε στα μέλη του την Παρασκευή (13/5) οι ΑΠΕ, που περιλαμβάνουν αιολικά, φωτοβολταϊκά και βιοαέριο, συνεισέφεραν το 44% της συνολικής μηνιαίας παραγωγής (1.630.515 ΜWh)

Εάν, μάλιστα, προσθέσουμε την παραγωγή από τις υδατοπτώσεις, το ποσοστό ενισχύεται κατά 4,0% με 140.161 MWh, και άρα το συνολικό ποσοστό των ΑΠΕ έφθασε το 48%.

πηγή: Δελτίο Ενεργειακής Ανάλυσης ΙΕΝΕ

Την ίδια στιγμή, το μερίδιο του φυσικού αερίου στο μίγμα καυσίμου της Ελλάδας μειώθηκε κατά 22% σε ετήσια βάση, ενώ η συνεισφορά των ΑΠΕ αυξήθηκε κατά 9%. Ειδικότερα, το μερίδιο του φυσικού αερίου τον Απρίλιο του 2021 ήταν στο 46%, όταν τον περασμένο Απρίλιο ανήλθε στο 24%, ενώ αντίστοιχα το μερίδιο των ΑΠΕ εκτοξεύθηκε στο 44% από τον Απρίλιο του 2021 που ήταν στο 35%.

Και μπορεί ορισμένοι να παρατηρήσουν ότι ο φετινός Απρίλιος αποτελεί μια εξαίρεση με ισχυρούς ανέμους και βελτιωμένη ηλιακή ακτινοβολία. Όμως, αξίζει να εξετάσουμε πλέον συνολικά την εικόνα της αγοράς ηλεκτρισμού το Α΄ τρίμηνο του έτους, όπου οι ΑΠΕ μαζί με τα υδροηλεκτρικά συμμετείχαν με ποσοστά 43%, 33% και 38% για τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο και Μάρτιο αντίστοιχα στο ηλεκτροπαραγωγικό μίγμα - δηλαδή ένα μέσο όρο 39,5%. Άρα, βλέπουμε ότι υπάρχει μια σταθερή άνοδος του ποσοστού κάλυψης της πανελλαδικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ.


πηγή: Δελτίο Ενεργειακής Ανάλυσης ΙΕΝΕ

Τέλος, εάν λάβουμε υπ’ όψιν ότι το ΕΣΕΚ έχει θέσει ως στόχο για το 2030 την συνεισφορά των ΑΠΕ στην Ακαθάριστη Τελική Κατανάλωση Ηλεκτρικής Ενέργειας σε ποσοστό 61% - 64%, το σημερινό επίπεδο του περίπου 40% που έχει ήδη επιτευχθεί δείχνει ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο με προοπτική να επιτύχουμε το επίπεδο του 61% αρκετά πιο ενωρίς από το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας. Γι’ αυτό, όμως, θα χρειασθεί η ενίσχυση του συστήματος με μεγάλες αποθηκευτικές μονάδες την οποία μόνο εγκαταστάσεις αντλησιοταμίευσης μπορούν να εγγυηθούν με παράλληλη υποστήριξη από μικρότερες διεσπαρμένες μονάδες ηλεκτρικών μπαταριών. Μόνο που σήμερα δεν υπάρχει ούτε μια τέτοια μονάδα εγκατεστημένη και σε λειτουργία, ως αποτέλεσμα της απαράδεκτης αβελτηρίας της κυβέρνησης να εισαγάγει εγκαίρως το απαραίτητο νομικό πλαίσιο παρά το τεράστιο ενδιαφέρον και τις εκατοντάδες αιτήσεις στην ΡΑΕ για αδειοδότηση τέτοιων αποθηκευτικών εγκαταστάσεων.